Jesteśmy społecznością, która kocha książki

'Three Septembers and a January' był chyba moją ulubioną opowieścią do tej pory - fascynująca cześć!

'Three Septembers and a January' był chyba moją ulubioną opowieścią do tej pory - fascynująca cześć!

Dużo lepszy niż pierwszy tom serii. To było naprawdę przerażające i niepokojące. Teraz już musze skończyć wszystkie tomy z serii i nie mogę się doczekać, kiedy je wszystkie przeczytam. Szczególnie spodobała mi się opowieść o spotykaniach co sto lat. Do końca nie miałam zielonego pojęcia jak to wszystko w dwóch tomach było połączone, ale definitywne koniec wszystko wyjaśnia 🤯.

Dużo lepszy niż pierwszy tom serii. To było naprawdę przerażające i niepokojące. Teraz już musze skończyć wszystkie tomy z serii i nie mogę się doczekać, kiedy je wszystkie przeczytam. Szczególnie spodobała mi się opowieść o spotykaniach co sto lat. Do końca nie miałam zielonego pojęcia jak to wszystko w dwóch tomach było połączone, ale definitywne koniec wszystko wyjaśnia 🤯.

Neil Gaiman ma szczególny styl pisania, który jest genialny, mrożący krew w żyłach i absolutnie zniewalający! Byłam oszołomiona niektórymi rzeczami, które przeczytałam i zobaczyłam - mroczne i poważne, z małymi drobiazgami humoru dorzucanymi w najbardziej nieoczekiwanych momentach (jak Dr Destiny).
Jeśli chodzi o wstęp, Preludia i Nokturny wykonały dobrą robotę, rzucając mnie w świat, którego nie rozumiem i pokazując postać, którą naprawdę chcę poznać. Jestem niesamowicie podekscytowana przeczytaniem całej serii przed ekranizacją Netflixa.

Neil Gaiman ma szczególny styl pisania, który jest genialny, mrożący krew w żyłach i absolutnie zniewalający! Byłam oszołomiona niektórymi rzeczami, które przeczytałam i zobaczyłam - mroczne i poważne, z małymi drobiazgami humoru dorzucanymi w najbardziej nieoczekiwanych momentach (jak Dr Destiny).
Jeśli chodzi o wstęp, Preludia i Nokturny wykonały dobrą robotę, rzucając...

Niepopularna opinia tutaj: ta książka nic szczególnego dla mnie nie wniosła. Byłam znudzona a mój umysł ciągle wędrował do wymówek, aby nie kontynuować 'Cienia Wiatru'. Ruiz Zafron ma sposób na słowa, ale dla mnie bardziej w usypiającym stylu. Naprawdę dawno żadna książka mnie tak nie wymęczyła i nie sprawiła takiego zatoru czytelniczego jak ta.

Zaczęło się bardzo pięknie i byłam bardzo zaintrygowana, ale gdzieś po drodze straciłam zainteresowanie z jakiegoś niewytłumaczalnego powodu. Proza była piękna i było kilka naprawdę ślicznych fragmentów, które warto było zanotować. Myślę, że to właśnie skłoniło mnie do czytania. Ale trudno mi było połączyć się z historią, z Danielem i innymi postaciami 🤷‍♀️

Niepopularna opinia tutaj: ta książka nic szczególnego dla mnie nie wniosła. Byłam znudzona a mój umysł ciągle wędrował do wymówek, aby nie kontynuować 'Cienia Wiatru'. Ruiz Zafron ma sposób na słowa, ale dla mnie bardziej w usypiającym stylu. Naprawdę dawno żadna książka mnie tak nie wymęczyła i nie sprawiła takiego zatoru czytelniczego jak ta.

Zaczęło się bardzo pięknie...

Zarys fabuły jest celowo niejasny, ponieważ im mniej wiesz, tym lepiej. Podobał mi się styl pisania i ciągłe zapowiedzi czające się w tle. Historia jest pięknie splecioną lekturą z niezapomnianym zwrotem akcji. Naprawdę podobała mi się ta książka

Najlepiej wejść w to nic nie wiedząc, to właśnie zrobiłam i oh boy… nie miałam absolutnie pojęcia w co się pakuję.

Zarys fabuły jest celowo niejasny, ponieważ im mniej wiesz, tym lepiej. Podobał mi się styl pisania i ciągłe zapowiedzi czające się w tle. Historia jest pięknie splecioną lekturą z niezapomnianym zwrotem akcji. Naprawdę podobała mi się ta książka

Najlepiej wejść w to nic nie wiedząc, to właśnie zrobiłam i oh boy… nie miałam absolutnie pojęcia w co się pakuję.

Sama historia jest dość przygnębiająca, ale tytuł jest niesamowity, prawda?

Sama historia jest dość przygnębiająca, ale tytuł jest niesamowity, prawda?

Znacznie bardziej trafna i lepsza w porównaniu do poprzedniej część Marketing 4.0

Znacznie bardziej trafna i lepsza w porównaniu do poprzedniej część Marketing 4.0

Mnóstwo przydatnych informacji do pracy i lepsze spojrzenia jak ugryźć temat. Polecam, bo napisana prosty językiem i dużo przykładów z życia.

Mnóstwo przydatnych informacji do pracy i lepsze spojrzenia jak ugryźć temat. Polecam, bo napisana prosty językiem i dużo przykładów z życia.

To jedna z najgorszych książek, jakie czytałam od dłuższego czasu. Powinnam przestać w połowie, ale niestety myślałam że książka dokądś zmierza, więc popełniłam błąd czytając całość.
Sugerowałam się, że ta książka będzie o życiu restauracyjnym i jedzeniu - a była to raczej o dorastaniu bez żadnego rozwoju postaci. Chyba nie czytałam czegoś bardziej pretensjonalnego jak "Sweetbitter".

To jedna z najgorszych książek, jakie czytałam od dłuższego czasu. Powinnam przestać w połowie, ale niestety myślałam że książka dokądś zmierza, więc popełniłam błąd czytając całość.
Sugerowałam się, że ta książka będzie o życiu restauracyjnym i jedzeniu - a była to raczej o dorastaniu bez żadnego rozwoju postaci. Chyba nie czytałam czegoś bardziej pretensjonalnego jak...

Oglądałam serial Netflix przed przeczytaniem książki. Szalenie wciągająca historia i o dziwo, serial tylko kilka razy odbiegała od fabuły książki. Książce daję 8 gwiazdek, bo serial był lepszy + pozbyli się bardzo okropnego wątku z początku!

Oglądałam serial Netflix przed przeczytaniem książki. Szalenie wciągająca historia i o dziwo, serial tylko kilka razy odbiegała od fabuły książki. Książce daję 8 gwiazdek, bo serial był lepszy + pozbyli się bardzo okropnego wątku z początku!

Nie podobał mi się ten tom tak jak poprzednie. Z pewnością nie jest to zła część, ale skupienie się na Barbie i jej przyjaciołach nie wzbudziło mojego zainteresowania. Fabułę kukułki można byłoby skrócić. Natomiast zainteresowała mnie postać transpłciowa - Wanda. Jak na lata 90. dość całkiem dobrze napisana i nie występująca jako 'żart'.
Chciałam dowiedzieć się więcej o starej kobiecie, ale domyślam się, że niektóre tajemnice pozostają nierozwiązane 😶

Nie podobał mi się ten tom tak jak poprzednie. Z pewnością nie jest to zła część, ale skupienie się na Barbie i jej przyjaciołach nie wzbudziło mojego zainteresowania. Fabułę kukułki można byłoby skrócić. Natomiast zainteresowała mnie postać transpłciowa - Wanda. Jak na lata 90. dość całkiem dobrze napisana i nie występująca jako 'żart'.
Chciałam dowiedzieć się więcej o...

Kolejna bajeczna odsłona komiksów Sandmana! Prawdopodobnie moja ulubiona część do tej pory, utrzymywał wysoki poziom spójności z poprzednimi wydaniami i nadal budował świat wokół Sandmana. Spotkanie rodzinne na początku było genialnym wprowadzeniem do wszystkiego do historii.

Kolejna bajeczna odsłona komiksów Sandmana! Prawdopodobnie moja ulubiona część do tej pory, utrzymywał wysoki poziom spójności z poprzednimi wydaniami i nadal budował świat wokół Sandmana. Spotkanie rodzinne na początku było genialnym wprowadzeniem do wszystkiego do historii.

Malibu Rising było... rozczarowujące, ale to tylko dlatego, że miałam bardzo wysokie oczekiwania w szczególności po Siedmiu mężach Evelyn Hugo.
Bardzo nierówna książka, niektóre części uwielbiałam (początek), podczas gdy inne aspekty były niezdarne - ostatnie 40 stron.

Malibu Rising było... rozczarowujące, ale to tylko dlatego, że miałam bardzo wysokie oczekiwania w szczególności po Siedmiu mężach Evelyn Hugo.
Bardzo nierówna książka, niektóre części uwielbiałam (początek), podczas gdy inne aspekty były niezdarne - ostatnie 40 stron.

Tak samo dobra za drugim razem, jak za pierwszym!

Po prostu pokochałam tę książkę na śmierć – zabawne sceny, wybuchowe akcje i mroczne fragmenty, które wydawały się stosowne do bardziej dojrzalszych czytelników niż YA. Powodem, dla którego było tak fantastycznie to niesamowite narracje bohaterów! Byli zdumiewająco wzbogaceni ukrytą przeszłością i trudnym środowiskiem.

Zaznaczam, że od 60% książki do samego końca przerzuciłam się na oryginalnego angielskiego audiobooka, wow był doskonały. Nie mogę wystarczająco pochwalić narratorów za wykonaną tutaj pracę.

Tak samo dobra za drugim razem, jak za pierwszym!

Po prostu pokochałam tę książkę na śmierć – zabawne sceny, wybuchowe akcje i mroczne fragmenty, które wydawały się stosowne do bardziej dojrzalszych czytelników niż YA. Powodem, dla którego było tak fantastycznie to niesamowite narracje bohaterów! Byli zdumiewająco wzbogaceni ukrytą przeszłością i trudnym...

Przeczytam wszystko co napisze Brit Bennett (chociaż bardziej podobało mi się 'The Vanishing Half', ale to była też mocna historia). Cudownie napisana wraz z postaciami, które są w pełni zrealizowane. Cieszyłam się upływającym czasem i obserwowaniem jak te postacie dojrzewają. Uwielbiam Nadię i Aubrey i ich przyjaźń, chociaż przez większość czasu byłam zakłopotana przez Luke'a i to, jak ktokolwiek mógłby pomyśleć, że jest wart ich czasu 🙄
Ciekawy POV Matek na te trzy osoby i na to, jak kobiety i mężczyźni są różnie traktowani... wraz ze wspólnotami kościelnymi i hipokryzją, która przez nie przenika.

Przeczytam wszystko co napisze Brit Bennett (chociaż bardziej podobało mi się 'The Vanishing Half', ale to była też mocna historia). Cudownie napisana wraz z postaciami, które są w pełni zrealizowane. Cieszyłam się upływającym czasem i obserwowaniem jak te postacie dojrzewają. Uwielbiam Nadię i Aubrey i ich przyjaźń, chociaż przez większość czasu byłam zakłopotana przez...

Wciąż było zabawnie i mrocznie, ale moim zdaniem nie tak dobry jak dwa pierwsze tomy. Ilustracje znów są znakomite, dodając kolejną warstwę do historii. Sen nocy letniej był zdecydowanie moim ulubioną historią.

Wciąż było zabawnie i mrocznie, ale moim zdaniem nie tak dobry jak dwa pierwsze tomy. Ilustracje znów są znakomite, dodając kolejną warstwę do historii. Sen nocy letniej był zdecydowanie moim ulubioną historią.

Dotarcie do końca zajęło mi miesiąc. Chociaż nie zmuszałam się do jej przeczytania, byłam dość znudzona momentami.

Założenie książki jest bardzo interesujące - styl jest bardzo poetycki i chyba głównie dlaczego skończyłam ją czytać. Było też sporo rozdziałów, w których po prostu nie byłam naprawdę zaangażowana. Czuję, że powinnam również podkreślić, jak bardzo nudny był dla mnie Henry jako postać. Nie podobało mi się jednak tempo i sposób w jaki ta powieść została skonstruowana.

Dotarcie do końca zajęło mi miesiąc. Chociaż nie zmuszałam się do jej przeczytania, byłam dość znudzona momentami.

Założenie książki jest bardzo interesujące - styl jest bardzo poetycki i chyba głównie dlaczego skończyłam ją czytać. Było też sporo rozdziałów, w których po prostu nie byłam naprawdę zaangażowana. Czuję, że powinnam również podkreślić, jak bardzo nudny był...