Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Audiobook czytany przez autora niesamowicie miło się czyta w formie gawędy. Dużo humorustyczych elementów, jednak mimo wszystko brakowało mi czegoś w tej książce, a może po prostu nie tego się spodziewałam? Odniosłam wrażenie, że Makłowicz opowiadając o części swojego życia się na niesamowicie tajemniczą osobę kreuje.

Audiobook czytany przez autora niesamowicie miło się czyta w formie gawędy. Dużo humorustyczych elementów, jednak mimo wszystko brakowało mi czegoś w tej książce, a może po prostu nie tego się spodziewałam? Odniosłam wrażenie, że Makłowicz opowiadając o części swojego życia się na niesamowicie tajemniczą osobę kreuje.

Prawdopodobnie mój ulubiony tom z serii - chociaż wybór ciężki. Całym serduszkiem kocham Milvę i Regisa. Miło było po latach wrócić i odsłuchać w formie audiobooka, przykro tylko że sluchowisko nie jest kontynuowane po tej części.

Prawdopodobnie mój ulubiony tom z serii - chociaż wybór ciężki. Całym serduszkiem kocham Milvę i Regisa. Miło było po latach wrócić i odsłuchać w formie audiobooka, przykro tylko że sluchowisko nie jest kontynuowane po tej części.

Ocena do słuchowiska

Do serii wróciłam po latach i dopiero teraz zrozumiałam, czemu kiedyś tak ciężko było mi przebrnąć przez książkę. Cechą charakterystyczną pierwszych tomów powieści - szczególnie tych osadzonych w świecie fantastycznym - jest wprowadzenie czytelnika w świat. W tym przypadku, to wprowadzenie się niesamowicie dłuży. Bardzo dużo polityki, przez którą ciężko przebrnąć. Z drugiej strony to rozbudowanie polityki jest moim zdaniem tym, za co wszyscy tak kochamy (lub przynajmniej doceniamy) ten świat.

Osobiście bardzo nie lubię Triss jako osoby więc zapoznanie się z odtworzeniem tej roli przez Małgorzatę Kożuchowską było niepowtarzalnym przeżyciem. Aktorka robi wszystko, żeby tej postaci nie dało się słuchać, co bardzo doceniam.... jednak zważając na wvzesniejsza znajomość książki, bardzo dużo jej scen pomijałam.

Podsumowując: doceniam ten tom i mimo że jest ciężki do przejścia dla kontynuacji warto.

Ocena do słuchowiska

Do serii wróciłam po latach i dopiero teraz zrozumiałam, czemu kiedyś tak ciężko było mi przebrnąć przez książkę. Cechą charakterystyczną pierwszych tomów powieści - szczególnie tych osadzonych w świecie fantastycznym - jest wprowadzenie czytelnika w świat. W tym przypadku, to wprowadzenie się niesamowicie dłuży. Bardzo dużo polityki, przez którą...

Korczak był bardzo ciekawą osobą, jeżeli kogoś zainteresował pamiętnik polecam również poszukać innych źródeł :)

Korczak był bardzo ciekawą osobą, jeżeli kogoś zainteresował pamiętnik polecam również poszukać innych źródeł :)

Jest to drugi tom serii, można jednak na spokojnie pominąć tom pierwszy - autor wprowadza postaci i przypomina wydarzenia z pierwszego tomu istotne dla kontynuowania historii.

Im więcej pozycji Cobena mam za sobą, tym bardziej śmieszy mnie, jak próbuje on przykryć swój toksyczny male gaze krytykowaniem seksizmu.

Poza tym niby taki mistrz powieści, a niektóre opisy (głównie charakterystyki) moim zdaniem mocno kuleją. Czemu służą przykładowe sformułowania: "pachniał jak mężczyzna", "wygladal jak mężczyzna", "obsługiwał grilla, bo takim typem mężczyzny był"? Żadnego rozwinięcia do tego nie dostajemy, a moim zdaniem te opisy niczego czytelnikowi nie mówią. Nie mam pojęcia jaki typ mężczyzny obsługuje grilla. Do tej pory nie wiedziałam, że do tego trzeba być jakimś "typem". No w każdym razie - zabawnie.

Fabuła mimo wszystko wciągająca. Niestety w pewnym momencie troszeczkę się zaczęłam gubić przez wielowątkowość. Mimo wszystko będę czekać na następny tom serii...

Jest to drugi tom serii, można jednak na spokojnie pominąć tom pierwszy - autor wprowadza postaci i przypomina wydarzenia z pierwszego tomu istotne dla kontynuowania historii.

Im więcej pozycji Cobena mam za sobą, tym bardziej śmieszy mnie, jak próbuje on przykryć swój toksyczny male gaze krytykowaniem seksizmu.

Poza tym niby taki mistrz powieści, a niektóre opisy...

Cudowna

Cudowna

Wróciłam do książki po latach, bo uwielbiałam ją jako dziecko. W najmniejszym stopniu mnie nie zawiodła. Przeżywałam opisywane przygody z takimi samymi emocjami jak lata temu.

Widzę w opiniach zarzuty niezgodności z tzw. "poprawnością polityczną", myślę że do pozycji wydanej po raz pierwszy w roku 1876 trzeba mieć mimo wszystko trochę wyrozumiałości. Nie przesadzałabym również z zakazywaniem czytania jej dzieciom czy nastolatkom - nie traktujmy dzieci jak idiotów.

Wróciłam do książki po latach, bo uwielbiałam ją jako dziecko. W najmniejszym stopniu mnie nie zawiodła. Przeżywałam opisywane przygody z takimi samymi emocjami jak lata temu.

Widzę w opiniach zarzuty niezgodności z tzw. "poprawnością polityczną", myślę że do pozycji wydanej po raz pierwszy w roku 1876 trzeba mieć mimo wszystko trochę wyrozumiałości. Nie przesadzałabym...

Sięgając po książkę nie spodziewałam się, że uda mi się przebrnąć przez całą treść, ale się niesamowicie wciągnęłam.

Jak czytamy w tytule, jest to historia morderstwa Sharon, a nie jej biografia. Na historię opowiedzianą w książce składają się wspomnienia rodziny Sharon oraz opisy walki o uzyskanie sprawiedliwości dla zamordowanej. Niesamowite jest dla mnie ukazanie aż tak wielu perspektyw krewnych z różnych pokoleń. Po prostu nie mogłam się oderwać od audiobooka.

To, co może nie wszystkim przypaść do gustu to fakt, że duża część treści poświęcona jest na rozważanie prawa karnego. Mi osobiście wydało się to bardzo interesujące, zwłaszcza analizowane z perspektywy rodziny osoby zamordowanej.

O samym Polańskim też nie ma zbyt wiele treści, więc jeżeli ktoś jest zainteresowany tą historią z jego perspektywy to się zawiedzie. To, że jego nazwisko pojawia się w tytule jest przez to trochę rozczarowujące. Jakby nazwisko Sharon Tate samo w sobie nie było wystarczająco rozpoznawalne i musiało zostać dodatkowo podkreślone na polskim rynku nazwiskiem Polańskiego...

Sięgając po książkę nie spodziewałam się, że uda mi się przebrnąć przez całą treść, ale się niesamowicie wciągnęłam.

Jak czytamy w tytule, jest to historia morderstwa Sharon, a nie jej biografia. Na historię opowiedzianą w książce składają się wspomnienia rodziny Sharon oraz opisy walki o uzyskanie sprawiedliwości dla zamordowanej. Niesamowite jest dla mnie ukazanie aż tak...

Komentarz po przesłuchaniu całego audioserialu:

Słucha się miło, co jest przede wszystkim zasługą cudownego lektora Macieja Więckowskiego. Nie jest to jednak podcast kryminalny, nie znajdziemy tutaj brutalnych szczegółów czy dużej ilości teorii. Historia wydaje się być opisana dość subiektywnie, ale nie zgłębia żadnych szczegółów opisywanych spraw. Jeżeli ktoś chce poznać tylko pobieżnie opisywane wątki to jest w porządku, ale dla bardziej wymagających słuchaczy będzie nudnawo.

Mam również uwagę do tytułu - "mroczne historie"? Te historie wcale nie są mroczne! Bardzo spokojne, delikatne. W szczególności odcinek 7, który w ogóle nazwałabym humorystycznym! Jak dla mnie najwięcej strachu niesie może drugi odcinek, bo tak jest narracja zbudowana. "Kryminalne" to mogłoby być lepsze słowo, ale też niekoniecznie.

Komentarz po przesłuchaniu całego audioserialu:

Słucha się miło, co jest przede wszystkim zasługą cudownego lektora Macieja Więckowskiego. Nie jest to jednak podcast kryminalny, nie znajdziemy tutaj brutalnych szczegółów czy dużej ilości teorii. Historia wydaje się być opisana dość subiektywnie, ale nie zgłębia żadnych szczegółów opisywanych spraw. Jeżeli ktoś chce poznać...

Bardzo miłe opowiadanie i jeszcze milsze słuchowisko. Aż zdziwiłam się, że po tylu latach z wiedzminem jeszcze nie znałam tej historii... Polecam gorąco!

Bardzo miłe opowiadanie i jeszcze milsze słuchowisko. Aż zdziwiłam się, że po tylu latach z wiedzminem jeszcze nie znałam tej historii... Polecam gorąco!

Powieść napisana w charakterystycznym stylu autora, jednym słowem - klasyka.

Nie mam wiele do powiedzenia o tej pozycji, mi osobiście najbardziej podobał mi się środek historii oraz oczywiście samo zakończenie. Muszę przyznać, że odsłuchałam w audiobooku, bo z papierową wersją bym się prawdopodobnie poddała.

Całość jest narracją głównego bohatera, przemyśleniami dotyczącymi bieżących wydarzeń i opisami prób przeżycia. Mimo ograniczonego miejsca akcji naprawdę sporo się dzieje. Zaintrygowała mnie również duża ilość informacji dotyczących żeglugi, widać że autor był dobrze przygotowany.

Powieść napisana w charakterystycznym stylu autora, jednym słowem - klasyka.

Nie mam wiele do powiedzenia o tej pozycji, mi osobiście najbardziej podobał mi się środek historii oraz oczywiście samo zakończenie. Muszę przyznać, że odsłuchałam w audiobooku, bo z papierową wersją bym się prawdopodobnie poddała.

Całość jest narracją głównego bohatera, przemyśleniami...

Dałam szansę "nowszemu Cobenowi" i mogę przyznać, że nie pożałowałam, ale wciąż do zachwytu dużo mi brakuje.

W porównaniu do pozycji z lat '90 męskie spojrzenie Cobena jest dużo bardziej przygaszone, chociaż trafiają się dziwne spostrzeżenia. Dużo bardziej przypadły mi do gustu nowe postacie autora.

Widziałam w jednym z komentarzy użytkowników, że ktoś zarzucił książce bycie zbyt spokojną, jak na thriller. Wydaje mi się, że mogę się z tym zgodzić - w tle toczy się tajemnica, giną dzieci, a autor opisuje wystroje wnętrz, garderobę postaci oraz wybitność głównego bohatera. Jednocześnie emocje wspomniane są bardzo pobieżnie - co najwyżej ktoś zaczyna płakać... akcja też jest nużąca i rozwleczona. Zwyczajnie w książce nie ma zbudowanego nastroju, a przecież tyle się dzieje! Fabuła była interesująca, ale nie była wciągająca!

Wyłapałam także kilka nieścisłości niemających większego wpływu na fabułę, możliwe że wynikły z jakiegoś błędu w przekładzie. Niestety nie mam także możliwości zajrzeć do oryginału, ale używanie w tłumaczeniu słowa "murzyn" w 2020 roku? Naprawdę panie tłumaczu?

Po skończeniu miałam dużo mieszanych emocji. W książce podobała mi się krytyka polaryzacji społeczeństwa przez polityków. Może nie było to skomentowane w jakiś wybitny sposób, ale moim zdaniem dobrze, że został taki temat poruszony. Spodobał mi się również przeplatany motyw tajemnicy sprzed lat, więc możliwe, że sięgnę po kolejny tom.

Dałam szansę "nowszemu Cobenowi" i mogę przyznać, że nie pożałowałam, ale wciąż do zachwytu dużo mi brakuje.

W porównaniu do pozycji z lat '90 męskie spojrzenie Cobena jest dużo bardziej przygaszone, chociaż trafiają się dziwne spostrzeżenia. Dużo bardziej przypadły mi do gustu nowe postacie autora.

Widziałam w jednym z komentarzy użytkowników, że ktoś zarzucił książce...

A ja ocenię niżej niż większość osób. Ta pozycja to cały Coben - mężczyźni ociekający toksyczną męskością i kobiety będące sztandarowymi przykładami male gaze'u. Historia mimo wszystko wciągająca, wielowątkowa ze zgrabym zakończeniem, ale to jedyne, co tą pozycję broni. Z chęcią skończyłabym serię o detektywie Myronie Sigma Male Bolitarze, ale nie mam pewności czy mam na to wystarczająco siły psychicznej. Książkę broni to, że jest dość stara, jednak zdecydowanie źle się zestarzała - przedmiotowe traktowanie kobiet, rasizm, queerfobia, fatshaming...

To druga pozycja autora, którą udało mi się dotrwać do końca. Pierwsza była równie stara i miam do niej podobne zarzuty. Pozostaje mi jedynie lekka nadzieja, że z biegiem lat autor się poprawia.

A ja ocenię niżej niż większość osób. Ta pozycja to cały Coben - mężczyźni ociekający toksyczną męskością i kobiety będące sztandarowymi przykładami male gaze'u. Historia mimo wszystko wciągająca, wielowątkowa ze zgrabym zakończeniem, ale to jedyne, co tą pozycję broni. Z chęcią skończyłabym serię o detektywie Myronie Sigma Male Bolitarze, ale nie mam pewności czy mam na to...

Moje pierwsze bezpośrednie spotkanie ze Światem Dysku. Cały wachlarz humoru - od subtelnych żarcików do przerysowanych scen, powieści miło się słucha. Troszkę się jednak zawiodłam, bo założyłam, że książka będzie miała bardziej równościowy wydźwięk. Rozumiem zawartą w niej krytykę i ośmieszanie istniejącej w tym świecie tradycji, jednak momentami niektóre wątki mogłyby zostać mocniej zarysowane, bardziej dopowiedziane. Mimo osiągnięć bohaterek, sama końcówka była dla mnie dość mdła w porównaniu do reszty książki. Żałowałam też, że w późniejszych scenach jest coraz mniej Esk, która z tego co się dowiedziałam później na długo znika z całej serii, a przecież jest tak charakterystyczną i ważną dla społeczeństwa Świata Dysku postacią...

Moje pierwsze bezpośrednie spotkanie ze Światem Dysku. Cały wachlarz humoru - od subtelnych żarcików do przerysowanych scen, powieści miło się słucha. Troszkę się jednak zawiodłam, bo założyłam, że książka będzie miała bardziej równościowy wydźwięk. Rozumiem zawartą w niej krytykę i ośmieszanie istniejącej w tym świecie tradycji, jednak momentami niektóre wątki mogłyby...

Bogata w źródła i dobrze rozwinięta, przydała mi się do pisania licencjatu. Ciężko się czyta.

Bogata w źródła i dobrze rozwinięta, przydała mi się do pisania licencjatu. Ciężko się czyta.

Uwielbiałam w dzieciństwie.

Uwielbiałam w dzieciństwie.

Cudowna! Jako posiadaczka kotów porządnie się uśmiałam, polecam :)

Cudowna! Jako posiadaczka kotów porządnie się uśmiałam, polecam :)

Dawno nic nie wzbudziło we mnie tak mieszanych emocji jak ta książka.

Pomysł na historię i tajemnicę bardzo dobry, nie można powiedzieć, że główna fabuła nie jest wciągająca. Za to dużo gorzej prowadzone są postacie, a już na pewno postacie kobiece. Nienawiści do kobiet w książce jest pełno, nie wybrzmiewa to zbyt dobrze - za dużo jest żartów o głupich kobietach, niewiernych żonach i podsumowań w stylu "baba nie zrozumie". Niejednokrotnie zastanawiałam się czy postacie kobiet są specjalnie prowadzone tak, aby nie dało się ich lubić czy autor po prostu nigdy z żadną nie rozmawiał, bo perspektywa jest bardzo mizoginistyczna.

Sama treść dłużyła się momentami, niektóre wątki romansowe można z powodzeniem opuścić bez straty dla fabuły.

Oceniłabym 4.5/10, ale na 5 gwiazdek niestety nie wyciągnę, więc moja ocena to 4/10.

Dawno nic nie wzbudziło we mnie tak mieszanych emocji jak ta książka.

Pomysł na historię i tajemnicę bardzo dobry, nie można powiedzieć, że główna fabuła nie jest wciągająca. Za to dużo gorzej prowadzone są postacie, a już na pewno postacie kobiece. Nienawiści do kobiet w książce jest pełno, nie wybrzmiewa to zbyt dobrze - za dużo jest żartów o głupich kobietach,...

Zbiór opowiadań po 3 latach wciąż pozytywnie gości w mojej pamięci.

Zbiór opowiadań po 3 latach wciąż pozytywnie gości w mojej pamięci.

Odsłuchałam w audiobooku, inaczej mogłoby być ciężko przebrnąć przez treść książki. 80% książki to wywód autora o historii i legendzie, stanowiący wstęp do krótkiego, właściwie, opowiadania. Niektóre teorie, jak ktoś już tu zauważył, faktycznie wydają się już nieaktualne, należy jednak pamiętać, że książka została wydana 27 lat temu!

Nie jestem specjalistką w temacie, interesują mnie różne kultury i mitologie, więc książka wydaje mi się ciekawym, ale dość swobodnym zapoznaniem z różnymi perspektywami przedstawiania legend arturiańskich.

Odsłuchałam w audiobooku, inaczej mogłoby być ciężko przebrnąć przez treść książki. 80% książki to wywód autora o historii i legendzie, stanowiący wstęp do krótkiego, właściwie, opowiadania. Niektóre teorie, jak ktoś już tu zauważył, faktycznie wydają się już nieaktualne, należy jednak pamiętać, że książka została wydana 27 lat temu!

Nie jestem specjalistką w temacie,...