Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Juli Zeh to autorka okrzyknięta przed kilkoma latami rewelacją młodej literatury europejskiej. Co sprawia, że jej książki cieszą się niesłabnącą popularnością? Przekonajmy się na przykładzie „Ciemnej materii”, niezwykłego kryminału z metafizyką w tle.
Punktem wyjścia charakterystycznych dla autorki filozoficznych rozważań dotyczących kondycji współczesnego człowieka, wszechświata, natury czasu i miejsca człowieka na świecie jest – jak to bywa w kryminałach - zbrodnia.
Sebastian jest znanym fizykiem, szczęśliwym mężem Maike i ojcem Liama oraz najlepszym przyjacielem Oskara. Ta dwójka znajomych jeszcze z czasów studiów osiąga wielkie sukcesy w dziedzinie teorii fizyki, jednak oboje też skrajnie różnią się osobowościami. Oskar to chłodny, bezczelny i bezdusznie racjonalny geniusz, który obrał ścieżkę badań naukowych i samotności, Sebastian zaś, jako kochający ojciec i mąż stanowi jego przeciwieństwo.
Oboje też rywalizują na polu naukowym. Badania przyjaciela Oskarowi wydają się być bezsensowne i śmiesznym reliktem przeszłości, zaś Sebastian czuje, że mu nigdy nie dorówna, dlatego pracuje i wykłada na Uniwersytecie, miast pogłębiać swe prace badawcze. To właśnie spór obu geniuszy na temat teorii światów równoległych wybija się na pierwszy plan powieści i wydobywa psychologiczne konflikty w niej. Urazy i osobiste pretensje stanowią podwaliny sporu obu bohaterów.
W świecie nauki wszystko wydaje się być uporządkowane i racjonalne. Rutyna Sebastiana zostaje jednak złamana po tajemniczym porwaniu Liama w drodze na obóz, a on sam jest szantażowany i musi wykonać zadanie – popełnić zbrodnię i „zlikwidować” Debbelinga - lekarza z miejscowego szpitala i zarazem przyjaciela Maike. Sebastian samotnie musi pokonać lęk o zabójstwo i uratować syna. Walczy z myślą o zbrodni, godzi się z nią, planuje i w efekcie spełnia zadanie. Wszystko to sprawia wrażenie snu, lub wręcz powolnego popadania w obłęd.
Inspektor Schilf oraz Rita Skura starają się rozwiązać zagadkę zbrodni i porwania Liama. Schilf staje przed zadaniem odpowiedzenia na pytanie: czy chłopiec rzeczywiście został porwany? Kto zabił Dabbelinga? Czy istnieją światy równoległe - a jeśli tak, to w którym z nich się znajdujemy?
„Ciemna materia”, mimo poruszanych, trudnych problemów filozoficznych, rozważań nad wszechświatami równoległymi i mechaniką kwantową, jest lekturą przystępną. Powieść czyta się ją przyjemnie za sprawą lekkiego pióra Zeh, która sugestywnie nakreśla portrety psychologiczne bohaterów i misternie konstruuje przedstawiony świat. Gorąco polecam osobom, które nie boją się widzieć świat oczami fizyka i siebie w ogromnym wszechświecie nieskończonej ilości wymiarów.

http://itezone.pl/juli-zeh-ciemna-materia,1833/

Juli Zeh to autorka okrzyknięta przed kilkoma latami rewelacją młodej literatury europejskiej. Co sprawia, że jej książki cieszą się niesłabnącą popularnością? Przekonajmy się na przykładzie „Ciemnej materii”, niezwykłego kryminału z metafizyką w tle.
Punktem wyjścia charakterystycznych dla autorki filozoficznych rozważań dotyczących kondycji współczesnego człowieka,...