Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Może gdybym czytała tę książkę w liceum albo gimnazjum to bardziej spodobałby mi się styl i treść książki. Przesłanie jest jednak czymś co sprawia, że książka jest warta uwagi, łatwo się ją czyta, więc można szybko przez nią przebrnąć.

Może gdybym czytała tę książkę w liceum albo gimnazjum to bardziej spodobałby mi się styl i treść książki. Przesłanie jest jednak czymś co sprawia, że książka jest warta uwagi, łatwo się ją czyta, więc można szybko przez nią przebrnąć.

Szorstkość i celność zdań sprawia, że książka porusza jeszcze mocniej.

Szorstkość i celność zdań sprawia, że książka porusza jeszcze mocniej.

Książkę czyta się powoli, ale w dobrym znaczeniu. Daje dużo przemyśleń, nowych perspektyw, pomimo smutku i tragicznych historii, po przeczytaniu ogólne wrażenie to takie poczucie otulenia, jak myślę o tej książce to maluje mi się nostalgiczny uśmiech na twarzy. Wydawnictwo Poznańskie spisało się jak zawsze z przepiękną oprawą!

Książkę czyta się powoli, ale w dobrym znaczeniu. Daje dużo przemyśleń, nowych perspektyw, pomimo smutku i tragicznych historii, po przeczytaniu ogólne wrażenie to takie poczucie otulenia, jak myślę o tej książce to maluje mi się nostalgiczny uśmiech na twarzy. Wydawnictwo Poznańskie spisało się jak zawsze z przepiękną oprawą!

Książka, która sprawiła, że inaczej spojrzałam na matematykę, uświadomiła, że to coś więcej niż cyfry na papierze, to coś głębszego. Rzadko kiedy mogę określić książkę jako 10/10, tę zdecydowanie oceniam jako 10 gwiazdek pomimo tego, że nie określiłabym jej jako książkę idealną. Jednak 9/10 to za mało dla tak pięknej książki.

Książka, która sprawiła, że inaczej spojrzałam na matematykę, uświadomiła, że to coś więcej niż cyfry na papierze, to coś głębszego. Rzadko kiedy mogę określić książkę jako 10/10, tę zdecydowanie oceniam jako 10 gwiazdek pomimo tego, że nie określiłabym jej jako książkę idealną. Jednak 9/10 to za mało dla tak pięknej książki.

Książkę szybko się czyta, przyjemnie napisana i chociaż jest bardzo przewidywalna to fakt, że odnosiła się do wierzeń słowiańskich trochę to przykrył. Pomimo tej przewidywalności i tak mam ochotę sięgnąć po następne tomy :D

Książkę szybko się czyta, przyjemnie napisana i chociaż jest bardzo przewidywalna to fakt, że odnosiła się do wierzeń słowiańskich trochę to przykrył. Pomimo tej przewidywalności i tak mam ochotę sięgnąć po następne tomy :D

Podczas czytania miałam mieszane uczucia, jednak w ogólnej ocenie przeważyły te pozytywne. Książka poruszyła dużo bardzo ważnych tematów. Przemoc domowa, życie po wojnie, śmierć, trudności życia na Alasce. Ten ostatni najbardziej mnie ujął, ponieważ to był pierwsza książka w moich rękach z motywem Alaski.
Głowna bohaterka jak dla mnie jest cudownie stworzona, czasami jej akcje po prostu mnie załamywały, ale czy ja sama nie postąpiłabym tak samo?
Książka napisana w dość dziwny sposób, czasem po prostu można się pogubić o co tak właściwie chodzi. A zakończenie... no to zostawię bez komentarza :) Myślę, że autorka mogłaby sobie darować ostatnie 50 stron ( a może nawet 100).
Pomimo tego wszystkiego to naprawdę podobała mi się ta książka, a dokładniej historia i przedstawienie natury. Czy przeczytałabym jeszcze raz? Bardzo możliwe, bo ta książka przedstawia po prostu piękną, choć bolesną historię, a to jak jest przedstawiona schodzi przez to w moich oczach na drugi plan.

Podczas czytania miałam mieszane uczucia, jednak w ogólnej ocenie przeważyły te pozytywne. Książka poruszyła dużo bardzo ważnych tematów. Przemoc domowa, życie po wojnie, śmierć, trudności życia na Alasce. Ten ostatni najbardziej mnie ujął, ponieważ to był pierwsza książka w moich rękach z motywem Alaski.
Głowna bohaterka jak dla mnie jest cudownie stworzona, czasami jej...

Podczas zajęć z literatury anglojęzycznej, Profesor przybliżył nam twórczość John Fowles'a. 'Kolekcjoner' nie był obowiązkową książką, jednak cieszę się, że po nia sięgnęłam. Thriller psychologiczny, porwanie dziewczyny. Czasem takie książki są schematyczne i przewidywalne. Tutaj jednak było inaczej. Absolutnym mistrzostwem był podział książki na części. Najpierw historia z perspektywy porywacza socjopaty, poźniej zmianna narracji na porwaną. Oboje opowiadają o tych samych zdarzeniach. Szczerze mówiąc, z początku była sceptycznie nastawiona do takiego zabiegu, ale z czasem byłam coraz bardziej przekonana.
Bardzo podbało mi się jak autor przedstawił obie postacie oraz zmiany jakie w nich zachodziły.
Ostatnia część książki wywołała we mnie ogromny niepokój i obrzydzenie jak bardzo można być nieludzkim. Czasem ciężko było czytać książkę, jednak to właśnie takie książki uważam za najbardziej wartościowe.

Podczas zajęć z literatury anglojęzycznej, Profesor przybliżył nam twórczość John Fowles'a. 'Kolekcjoner' nie był obowiązkową książką, jednak cieszę się, że po nia sięgnęłam. Thriller psychologiczny, porwanie dziewczyny. Czasem takie książki są schematyczne i przewidywalne. Tutaj jednak było inaczej. Absolutnym mistrzostwem był podział książki na części. Najpierw historia...

całkiem spoko :)" po prostu"(kto czytał ten wie) młodziezowa ksiazka :)

całkiem spoko :)" po prostu"(kto czytał ten wie) młodziezowa ksiazka :)

rebeka :( dlaczego ?! kocham te ksiazke, czytałam juz 3 razy ;) i pewnie jeszcze wiele przede mną

rebeka :( dlaczego ?! kocham te ksiazke, czytałam juz 3 razy ;) i pewnie jeszcze wiele przede mną