Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową i wolne popołudnie, postanowiłam spędzić czas z książką. Po twórczość Wojciecha Chmielarza sięgam w ciemno. Tytuł książki oraz opis z okładki zabrzmiały intrygująco.

Akcja kręci się wokół potencjalnej samobójczej śmierci młodego Mateusza. Matka chłopaka nie dowierza aby jej syn popełnił samobójstwo. Rozwiązanie zagadki powierza detektywowi Dawidowi Wolskiemu. Jednocześnie fabuła została urozmaicona o wątek zaginionej dziewczyny.


Wampir jest lekturą z cyklu na jedno popołudnie/wieczór. Niewielka objętość książki, porywająca akcja pełna tajemnic i niedopowiedzeń nie pozwala się oderwać od czytania. Autor wykreował zagadkę kryminalną na najwyższym poziomie. Duża liczba bohaterów, kilka wątków, klimat mroku i liczne zwroty akcji utrudniają rozwiązanie zagadki. Krok po kroku, dwie osobne historie łączą się wspólną całość. Takiego finału nie spodziewałam się.

Detektyw Dawid Wolski jest człowiekiem nie pozbawionym wad. Lawiruje, kombinuje tak żeby jemu było dobrze. Nie stroni od papierosów i alkoholu. Z drugiej strony wykazuje ogromną determinację w rozwiązaniu sprawy chłopaka. Idealnie wkręcił się świat nastolatków, gdzie narkotyki i prostytucja to główne źródło dochodu.

Nie jest to typowy kryminał czy thriller, gdzie policja czy prokuratura prowadzą sprawę. Jest to bardziej powieść detektywistyczna z domieszką sensacji. Rzadko czytam tego typu książki, aczkolwiek Wampir wykreowany przez Wojciecha Chmielarza sprostał moim oczekiwaniom. Świetny pomysł na fabułę w klimacie mroku i tajemnic. Treść wciąga od samego początku, a zainteresowanie książką z każdą kolejną stroną coraz większe. Zdecydowanie polecam.

Wykorzystując nieprzyjemną aurę pogodową i wolne popołudnie, postanowiłam spędzić czas z książką. Po twórczość Wojciecha Chmielarza sięgam w ciemno. Tytuł książki oraz opis z okładki zabrzmiały intrygująco.

Akcja kręci się wokół potencjalnej samobójczej śmierci młodego Mateusza. Matka chłopaka nie dowierza aby jej syn popełnił samobójstwo. Rozwiązanie zagadki powierza...

Zanim Cię zapomnę jest to książka, która kupiłam dawno temu. Szukając lektury na długie zimowe wieczory, okładka przyciągnęła moją uwagę. Postanowiłam nadrobić zaległości czytelnicze z tak zwanego "stosu hańby". Książka ma niewielką objętość, w sam raz na jeden wieczór. Spoglądając na okładkę, spodziewałam się ckliwego romansu. Aczkolwiek pozory mylą. Pozytywnie zaskoczyłam się.

Lektura jest napisana w klimacie świątecznym. Aż żałuje, że nie sięgnęłam po nią wcześniej. Opowiada historie dwóch kobiet, które spotkały się nad morzem w hotelu. Jedna z nich jest znaną aktorką. Początkowo wykazuje cechy mocno roszczeniowe. Jak to bywa przy magii świąt, wraz z rozwojem fabuły poznajemy bohaterkę od strony bardziej ludzkiej. Druga z głównych bohaterek prowadzi hotel. Jej ojciec znalazł się w szpitalu, a sytuacja w hotelu mocno się skomplikowała.


W odróżnieniu od mrożących krew w żyłach kryminałów, treść otula ciepłem. Autorki pokazują, że warto pomagać drugiemu człowiekowi. Za każdą jednostką, kryje się historia, która ma znaczący wpływ na życie bohaterek. Pisarki pokazują czytelnikowi, że nie warto oceniać książki po okładce. Nawet jeśli okładka nie wzbudza zainteresowania, to pod nią może kryć się wartościowa treść.

Historię bohaterek poznajemy w narracji trzecioosobowej. Mimo to dało odczuć się emocje towarzyszące głównym postaciom. Lektura wciągająca z elementem zaskoczenia pod koniec. Klimat świąt nad morzem również podobał mi się. Książka zdecydowanie za krótka, zostało poruszone sporo wątków, ale w moim odczuciu przydałoby się je rozszerzyć, aby bardziej zrozumieć sytuację bohaterów.

Zanim Cię zapomnę jest to lekka powieść, pokazująca magię świąt w klimacie nadmorskim.

Zanim Cię zapomnę jest to książka, która kupiłam dawno temu. Szukając lektury na długie zimowe wieczory, okładka przyciągnęła moją uwagę. Postanowiłam nadrobić zaległości czytelnicze z tak zwanego "stosu hańby". Książka ma niewielką objętość, w sam raz na jeden wieczór. Spoglądając na okładkę, spodziewałam się ckliwego romansu. Aczkolwiek pozory mylą. Pozytywnie zaskoczyłam...

Ostatnią przeczytaną książką w 2023 roku jest Ekstremista Remigiusza Mroza. Lektura ta długo czekała na swoją kolei. Co ciekawe przy pierwszym podejściu, po przeczytaniu kilkunastu stron, nie zainteresowała mnie. Po dłuższym czasie wróciła do książki i tym razem nie zawiodłam się. A nawet muszę przyznać, że książkowe zakończenie roku w postaci Ekstremisty było strzałem w dziesiątkę.


Ekstremista jest trzecim tomem cyklu z Gerardem Edlingiem. Bohater pracował kiedyś jako prokurator, został zwolniony dyscyplinarnie. Aktualnie jest wykładowcą na uczelni. Pozorny spokój w jego życiu został zburzony przez spotkanie z dziennikarką Małgorzatą Rosą. Kobieta szukając dobrego tematu do prasy, wgłębiła się w dawną sprawę Iluzjonisty. Przeglądając Internet, natchnęła się na nietypową grupę, w której w postach użytkowników pojawiają się karty tarota. Bohaterka informuje swojego rozmówce również o zaginięciu młodej dziewczyny. Jedyny ślad jaki po niej pozostał to karta tarota.

To co mnie szczególnie zainteresowało to motyw tarota. Po raz pierwszy spotkałam się z nim w literaturze rozrywkowej. Więc jak dla mnie duży plus za kreatywność. Wyobraźnia autora nie zna granic. Sama interesuje się tarotem, zatem thriller z motywem karcianym w moim odczuciu to świetny pomysł. Ezoteryka, symbole, połączenie kart ze znakami zodiaku stworzyły aurę tajemniczości, mroku. Innymi słowy to co lubię thrillerach/kryminałach.

W fabułę zostały wplecione ciekawostki lingwistyczne. Na tyle umiejętnie, że nie czułam się znudzona. Dla miłośników języka polskiego i dialektów w poszczególnych regionach może to być interesujące.

Treść zawiera w sobie liczne zwroty akcji. Fabuła dynamiczna, wartka. Zdecydowanie można się oderwać od rzeczywistości. Jest to lektura dla której, śmiało można zarwać nockę. Adrenalina i chęć poznania zakończenia historii jest silniejsza niż sen. Finał zaskakujący, wbijający fotel. Nie mogę się doczekać, aż przeczytam kolejny tom.

Relacja Gerard-Małgorzata również świetnie jest wpleciona w treść. Ich znajomość mega intrygująca. Wzbudza zainteresowanie samo dobrze, jak intryga kryminalna.

Jak dla mnie czytelnicza miazga! Polecam!

Ostatnią przeczytaną książką w 2023 roku jest Ekstremista Remigiusza Mroza. Lektura ta długo czekała na swoją kolei. Co ciekawe przy pierwszym podejściu, po przeczytaniu kilkunastu stron, nie zainteresowała mnie. Po dłuższym czasie wróciła do książki i tym razem nie zawiodłam się. A nawet muszę przyznać, że książkowe zakończenie roku w postaci Ekstremisty było strzałem w...