-
Artykuły
„Trędowata” wraca na ekrany, a Herkules Poirot rusza tropem Agathy ChristieAnna Sierant13 -
Artykuły
„Pisanie towarzyszy mi od dzieciństwa”: rozmowa z Barbarą WysoczańskąSonia Miniewicz3 -
Artykuły
Nowa książka autora „Wyspy tajemnic”: coś więcej niż kryminałEwa Cieślik3 -
Artykuły
„Foto Retro”, czyli XX-wieczna historia Warszawy zatrzymana w siedmiu albumachLubimyCzytać1
Biblioteczka
2024-01-14
2024-01-09
Książka byłaby zdecydowanie lepsza, gdyby była mini biografią. W formie 15-dniowych rozmyślań to się kupy nie trzyma. Każdy rozdział porusza losowe wydarzenia z życia Pauliny, bez żadnej kolejności chronologicznej, ciężko złożyć sobie w całość jej życiorys i zrozumieć jej duchowość. Więcej miejsca powinno też być poświęcone tłu historyczno-społecznemu.
Książka byłaby zdecydowanie lepsza, gdyby była mini biografią. W formie 15-dniowych rozmyślań to się kupy nie trzyma. Każdy rozdział porusza losowe wydarzenia z życia Pauliny, bez żadnej kolejności chronologicznej, ciężko złożyć sobie w całość jej życiorys i zrozumieć jej duchowość. Więcej miejsca powinno też być poświęcone tłu historyczno-społecznemu.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2023-12-25
Docat trochę mniej mnie nudziło niż Youcat, jednak nadal nie była to przyjemna lektura. Ciągle uważam, że mnóstwo cytatów na boku nie ułatwia czytania, a forma pytań i odpowiedzi wcale nie jest wygodna. A niektóre pytania są tak głupie...
Docat trochę mniej mnie nudziło niż Youcat, jednak nadal nie była to przyjemna lektura. Ciągle uważam, że mnóstwo cytatów na boku nie ułatwia czytania, a forma pytań i odpowiedzi wcale nie jest wygodna. A niektóre pytania są tak głupie...
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2016-11-26
2016-06-22
2017-10-12
2017-11-04
2019-12-14
2020-06-11
2020-09-27
Książkę się łatwo i szybko czyta, jednak przeszkadzały mi liczne powtórzenia tej samej treści oraz literówki i błędy edycyjne.
Książkę się łatwo i szybko czyta, jednak przeszkadzały mi liczne powtórzenia tej samej treści oraz literówki i błędy edycyjne.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2020-12-06
2021-08-16
2022-08-18
2018-10-21
2019-05-05
Książkę poleciła mi pani w księgarni i był to strzał w 10. W jednej książce autor zawarł, o co tak naprawdę chodzi w wierze katolickiej. Czyta się świetnie i jest to naprawdę wartościowa lektura. Z całego serca polecam!
Książkę poleciła mi pani w księgarni i był to strzał w 10. W jednej książce autor zawarł, o co tak naprawdę chodzi w wierze katolickiej. Czyta się świetnie i jest to naprawdę wartościowa lektura. Z całego serca polecam!
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2022-10-09
Czyta się to źle... Bardzo męczyłam. Forma pytań i odpowiedzi wcale nie jest przystępna, a do tego wiele pytań jest takich, jakich nigdy nikt nie zada. Więc jak ma to być odpowiedzą dla młodych, jak nie takie pytania chcą zadawać? Do tego mnogość różnych cytatów po bokach przeszkadza w płynnym zapoznawaniu się z treścią. Chyba jednak lepiej przeczytać KKK
Czyta się to źle... Bardzo męczyłam. Forma pytań i odpowiedzi wcale nie jest przystępna, a do tego wiele pytań jest takich, jakich nigdy nikt nie zada. Więc jak ma to być odpowiedzą dla młodych, jak nie takie pytania chcą zadawać? Do tego mnogość różnych cytatów po bokach przeszkadza w płynnym zapoznawaniu się z treścią. Chyba jednak lepiej przeczytać KKK
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2018-09-02
2018-12-05
2020-04-18
2020-07-25
Dużym minusem jest to, że autorka nie jest osobą wierzącą. Dla osoby, która chociaż przez jakiś czas uczestniczyła w życiu religijnym, pytania autorki często wydają się wręcz infantylne. Może przed wywiadami autorka przeczytała coś na wikipedii, czy różnych stronach o życiu zakonnym, ale brak empirycznych doświadczeń życia religijnego odcisnął mocne piętno na tej pozycji.
Autorka próbuje zrozumieć, dlaczego dziewczyny i kobiety decydują się na życie zakonne. Jednak nie jest w stanie wyobrazić sobie, że ktoś może kochać Boga, a właściwie to jest dosyć oczywista odpowiedź. W każdym wywiadzie jest to samo pytanie i podobna odpowiedź. Patrzy na to bardzo praktycznie i przyziemnie, jak na wybór np. zawodu. W ogóle nie rozumie pojęcia duchowość. A temat posłuszeństwa? Wymuszony. Każdą siostrę stara się o to pytać, ale to nie jest główny temat rozmów. Jest tylko jeden wywiad, który się na tym skupia - wywiad z byłą siostrą zakonną. Który jest swoją drogą mocny, bo opowiada o bardzo patologicznym zakonie, który działa w Warszawie. Czasami miałam wrażenie, że autorka chce trochę na siłę wcisnąć swoją tezę, mówiąc "wiele sióstr zakonnych mówi...", a potem podaje tezę, która nie wynika z jej rozmów. Więc z jakimi wieloma siostrami o tym rozmawiała? Nie wiem.
Do tego sporo uproszczeń. Np. we wstępie powiedziane jest, że siostry noszą habity i zmieniają imię, dołączając do zakonu. To tylko częściowa prawda. Bo są też zakony bezhabitowe. W nie każdym zakonie też zmienia się imię. Zależy to od reguły zakonu.
Dobór rozmówców dosyć udany. Wszystkie siostry miały coś ciekawego do powiedzenia. Jedyny wywiad, który totalnie był od czapy, to wywiad z panią psycholog. Na początku rozmowy powiedziała, że nie miała nigdy pacjentki, która jest siostrą zakonną, więc cała rozmowa to było gdybanie. Kilka wątków trafnych i w temacie, ale ogólnie nijak nie pasowało to do reszty książki.
Ocena właściwie za sympatyczne rozmówczynie, bo praca dziennikarska jak dla mnie wypadła słabo.
Dużym minusem jest to, że autorka nie jest osobą wierzącą. Dla osoby, która chociaż przez jakiś czas uczestniczyła w życiu religijnym, pytania autorki często wydają się wręcz infantylne. Może przed wywiadami autorka przeczytała coś na wikipedii, czy różnych stronach o życiu zakonnym, ale brak empirycznych doświadczeń życia religijnego odcisnął mocne piętno na tej...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to