Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uśmiałam się za każdym razem, gdy czytałam haiku na początku rozdziałów. Największym minusem książki jest to, że za szybko się ją czyta :\
Pełno świetnych nowych postaci, zmian jakie zachodzą w Apollinie oraz więcej chęci do przeczytania ostatniego tomu, który niestety jeszcze się nie ukazał ;c

Uśmiałam się za każdym razem, gdy czytałam haiku na początku rozdziałów. Największym minusem książki jest to, że za szybko się ją czyta :\
Pełno świetnych nowych postaci, zmian jakie zachodzą w Apollinie oraz więcej chęci do przeczytania ostatniego tomu, który niestety jeszcze się nie ukazał ;c

Kolejna przeczytana przeze mnie książka pana Riordana, po której chcę więcej!
Jest to dopiero pierwsza część całej serii, ale czuję że mój zapał nie opadnie. W poniedziałek muszę kupić drugą książkę i poświęcić jej każdy wieczór.

Nowi bohaterzy, nowe intrygi, wrogowie, przygody. Poznajemy tą rzymską stronę bogów i zapowiadają się ciekawe losy Percy'ego, za którym już się stęskniłam.

Ciężko było mi na początku. Dalej czuje się tą tęsknotę za poprzednimi bohaterami Obozu Herosów. Zostają wspominani, ale dalej tak pusto, mimo nowych postaci.
Pamiętam, że wojna z tytanami bardzo oddziaływała na moją wyobraźnię i po skończeniu serii, dalej nie mogłam przestać o niej myśleć. Jestem pewna, że po wojnie z gigantami będę czuć się tak samo. :)

Autor ani trochę nie zaniżył poziomu! Jest jednym z tych pisarzy, na których na pewno się nie zawiodę!

Kolejna przeczytana przeze mnie książka pana Riordana, po której chcę więcej!
Jest to dopiero pierwsza część całej serii, ale czuję że mój zapał nie opadnie. W poniedziałek muszę kupić drugą książkę i poświęcić jej każdy wieczór.

Nowi bohaterzy, nowe intrygi, wrogowie, przygody. Poznajemy tą rzymską stronę bogów i zapowiadają się ciekawe losy Percy'ego, za którym już się...

Bardzo miło czytało mi się to. Czekałam na każdą okazję i wolną chwilkę, żeby przeczytać choć kilka stron. Geniusz Poirota nie był doceniany przez każdego z domowników i tu wszyscy bohaterzy popełniali wielki błąd! Na wieść o jego przybyciu budziła w nich obawy i niebezpieczne posunięcie naukowca. Po śmierci sir Amory'ego, stał się niepotrzebnym szkodnikiem, którego trudno było się pozbyć. Dosyć przykre dla mnie, ale koniec jak zawsze szczęśliwy. Spory pary zażegnane, a szantażysta i morderca schwytani przez Scotland Yard.
Dla niektórych takie zakończenie może wydawać się nudne, ale ja czuję się o wiele lepiej, kiedy moim ulubionym bohaterom powodzi się i zawsze mają rację! ;)

Bardzo miło czytało mi się to. Czekałam na każdą okazję i wolną chwilkę, żeby przeczytać choć kilka stron. Geniusz Poirota nie był doceniany przez każdego z domowników i tu wszyscy bohaterzy popełniali wielki błąd! Na wieść o jego przybyciu budziła w nich obawy i niebezpieczne posunięcie naukowca. Po śmierci sir Amory'ego, stał się niepotrzebnym szkodnikiem, którego trudno...

Tej lekturze trzeba poświęcić dużo uwagi, żeby nie stracić wątku i nie musieć wracać się strony wcześniej, by dojść o czym jest mowa.
Monachomachia potrafi rozbawić, dla niektórych czytanie jej może wydawać się "męczarnią", ale każdy kto się za nią weźmie nie zauważy, jak szybko czas zleciał.
Robi do dzisiaj to co miała robić - ośmiesza głupotę, pijaństwo, nieumiarkowanie, nieuctwo...

Tej lekturze trzeba poświęcić dużo uwagi, żeby nie stracić wątku i nie musieć wracać się strony wcześniej, by dojść o czym jest mowa.
Monachomachia potrafi rozbawić, dla niektórych czytanie jej może wydawać się "męczarnią", ale każdy kto się za nią weźmie nie zauważy, jak szybko czas zleciał.
Robi do dzisiaj to co miała robić - ośmiesza głupotę, pijaństwo,...