Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Część o odgracaniu mieszkania bardzo dobra, ale im dalej w las tym ciemniej. Dużo porad niezgodnych z aktualną wiedzą naukową.

Część o odgracaniu mieszkania bardzo dobra, ale im dalej w las tym ciemniej. Dużo porad niezgodnych z aktualną wiedzą naukową.

Strasznie się umęczyłam czytając tę pozycję. Sama postać p. Rutkiewicz została przedstawiona w sposób wiarygodny- potwierdzają to wspomnienia innych alpinistów, które zostały przytoczone w ksiażce.

Strasznie się umęczyłam czytając tę pozycję. Sama postać p. Rutkiewicz została przedstawiona w sposób wiarygodny- potwierdzają to wspomnienia innych alpinistów, które zostały przytoczone w ksiażce.

Nie wiem jak Pilipiuk to robi, ale nie schodzi poniżej poziomu. Kolejna część serii tak samo świetna jak i poprzednie- jak dla mnie fenomen!

Nie wiem jak Pilipiuk to robi, ale nie schodzi poniżej poziomu. Kolejna część serii tak samo świetna jak i poprzednie- jak dla mnie fenomen!

Wywiad-rzeka z Arturem Rojkiem. Książka godna polecenia. Historie z czasów dzieciństwa, okresu dojrzewania, dorosłości, zespołu i kariery solowej. Po przeczytaniu szanuję AR jeszcze bardziej niż przed. Dodatkowy plus za rozdziały 19. i 20. Minusy to dla mnie zbyt duże marginesy, przez co książka zwiększa swoją objętość (swoje waży ;) ) oraz brak wstępu/posłowia z krótką informacją kiedy i w jakich okolicznościach zarejestrowano rozmowy (dla mnie to dodatkowa ciekawostka).

Wywiad-rzeka z Arturem Rojkiem. Książka godna polecenia. Historie z czasów dzieciństwa, okresu dojrzewania, dorosłości, zespołu i kariery solowej. Po przeczytaniu szanuję AR jeszcze bardziej niż przed. Dodatkowy plus za rozdziały 19. i 20. Minusy to dla mnie zbyt duże marginesy, przez co książka zwiększa swoją objętość (swoje waży ;) ) oraz brak wstępu/posłowia z krótką...

Książka nie powala. Rett Butler jest bohaterem, z którym mogłabym sobie przybić piątkę, natomiast Scarlett mogłabym przybić piątkę krzesłem w twarz. Dawno nie czytałam książki z tak irytującą główną bohaterką. Najlepiej podsumowuje ją wypowiedź Retta:
"Scarlett O'Hara, jesteś idiotką!"
Książka kiepska. Nie polecam.

Książka nie powala. Rett Butler jest bohaterem, z którym mogłabym sobie przybić piątkę, natomiast Scarlett mogłabym przybić piątkę krzesłem w twarz. Dawno nie czytałam książki z tak irytującą główną bohaterką. Najlepiej podsumowuje ją wypowiedź Retta:
"Scarlett O'Hara, jesteś idiotką!"
Książka kiepska. Nie polecam.

Tytuł tego zbioru spowodował, że w ogóle po niego sięgnęłam. Nie lubię zbiorów opowiadań, ten tylko utwierdził mnie w tym przekonaniu. Z zawartych w nim 13 opowiadań, jedynie 2 przeczytałam bez mrugnięcia okiem ('Świat jest pełen chętnych suk' oraz 'Piękna i Bestia'). Resztę przeczytałam z bólem oczu i serca. Nie polecam.

Tytuł tego zbioru spowodował, że w ogóle po niego sięgnęłam. Nie lubię zbiorów opowiadań, ten tylko utwierdził mnie w tym przekonaniu. Z zawartych w nim 13 opowiadań, jedynie 2 przeczytałam bez mrugnięcia okiem ('Świat jest pełen chętnych suk' oraz 'Piękna i Bestia'). Resztę przeczytałam z bólem oczu i serca. Nie polecam.

Ani to wyuzdane, ani to podniecające. Może taką była w okresie jej powstawania. Nie do końca rozumiem zachwyty nad tą pozycją. Książka lekka, w sam raz na 1 dzień czytania 'z braku laku...'

Ani to wyuzdane, ani to podniecające. Może taką była w okresie jej powstawania. Nie do końca rozumiem zachwyty nad tą pozycją. Książka lekka, w sam raz na 1 dzień czytania 'z braku laku...'

Pilipiuk jak zawsze w formie. Kontynuacja przygód bohaterów 'Kuzynek' jest oparta na retrospekcjachh tytułowej Księżniczki. Wokół nich zbudowana jest akcja tocząca się w rzeczywistości. Równie wysoki poziom jak w I tomie. Polecam!

Pilipiuk jak zawsze w formie. Kontynuacja przygód bohaterów 'Kuzynek' jest oparta na retrospekcjachh tytułowej Księżniczki. Wokół nich zbudowana jest akcja tocząca się w rzeczywistości. Równie wysoki poziom jak w I tomie. Polecam!

Początkowo ciężka- przeczytałam w całości dopiero za czwartym bądź piątym podejściem. Ostatecznie zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Prawdopodobnie kiedyś do niej wrócę.

Początkowo ciężka- przeczytałam w całości dopiero za czwartym bądź piątym podejściem. Ostatecznie zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. Prawdopodobnie kiedyś do niej wrócę.

Pilipiuk w dobrej formie! Polecam gorąco. Drobnym minusem jest ilość stron tejże książki- jest zdecydowanie za krótka! :)

Pilipiuk w dobrej formie! Polecam gorąco. Drobnym minusem jest ilość stron tejże książki- jest zdecydowanie za krótka! :)

Jak dla mnie ta książka to zbiór luźnych notatek chłopca wychowanego w latach 90. połączonych przypadkowymi spójnikami. Niemniej jednak doczytałam do końca. Do tej pozycji nie wrócę, ale samemu Żulczykowi dam jeszcze szansę pod postacią innych książek.

Jak dla mnie ta książka to zbiór luźnych notatek chłopca wychowanego w latach 90. połączonych przypadkowymi spójnikami. Niemniej jednak doczytałam do końca. Do tej pozycji nie wrócę, ale samemu Żulczykowi dam jeszcze szansę pod postacią innych książek.

Nie doczytałam do końca, nie dało się. Przywoływanie w tej książce samego Wieniedikta Jerofiejewa jest wg mnie zniewagą Mistrza Wieniczki. Nieudolne naśladowanie przez Pilcha twórczości wyżej wymienionego autora jest kompletną klapą.
Nie doczytałam i już nie doczytam.

Nie doczytałam do końca, nie dało się. Przywoływanie w tej książce samego Wieniedikta Jerofiejewa jest wg mnie zniewagą Mistrza Wieniczki. Nieudolne naśladowanie przez Pilcha twórczości wyżej wymienionego autora jest kompletną klapą.
Nie doczytałam i już nie doczytam.

Akcja rozkręca się bardzo wolno, ale książka w całości jest fantastyczna.

Akcja rozkręca się bardzo wolno, ale książka w całości jest fantastyczna.

Łatwa do czytania książka o trudnych chorobach. Wylałam morze łez! Piękna opowieść o przyjaźni, miłości i ciekawości czytelniczej.

Ekranizacja jest równie świetna jak książka.

Łatwa do czytania książka o trudnych chorobach. Wylałam morze łez! Piękna opowieść o przyjaźni, miłości i ciekawości czytelniczej.

Ekranizacja jest równie świetna jak książka.