Jesteśmy społecznością, która kocha książki

kto zna tych Panów, ten nie powinien być zaskoczony ani formą ani stylem ani tematyką książki. czytając ją, czułam się jakbym oglądała kolejny wyścig kolarski, prowadzony przez dwóch niezawodnych i na pewno nie do podrobienia dziennikarzy w dojrzałym wieku i z bardzo ciekawym bagażem doświadczeń.

kto zna tych Panów, ten nie powinien być zaskoczony ani formą ani stylem ani tematyką książki. czytając ją, czułam się jakbym oglądała kolejny wyścig kolarski, prowadzony przez dwóch niezawodnych i na pewno nie do podrobienia dziennikarzy w dojrzałym wieku i z bardzo ciekawym bagażem doświadczeń.

zachwycona "Igrzyskami Śmierci" wciąż poszukuję godnego następcy wciągającej trylogii, pochodnego gatunku. tym razem trafiło na "Więźnia labiryntu".
książkę się po prostu czyta. czyta się. i czyta.
nie ma czasu na rozmyślanie ani analizowanie faktów. akcja toczy się szybko, historia jest dynamiczna i wciągająca. da się wyczuć, że jest to książka skierowana do młodzieży, szczególnie przez język, jakim jest napisana. mi to jednak nie przeszkadzało - fabuła jest na tyle ciekawa, że bez względu na wiek można oddać się lekturze, wędrując wyobraźnią po zakamarkach labiryntu wraz z głównym bohaterem - rozsądnym i sympatycznym Thomasem.

zachwycona "Igrzyskami Śmierci" wciąż poszukuję godnego następcy wciągającej trylogii, pochodnego gatunku. tym razem trafiło na "Więźnia labiryntu".
książkę się po prostu czyta. czyta się. i czyta.
nie ma czasu na rozmyślanie ani analizowanie faktów. akcja toczy się szybko, historia jest dynamiczna i wciągająca. da się wyczuć, że jest to książka skierowana do młodzieży,...

Sarah Forsyth w swoim życiu szczęścia miała niewiele. Bóg jednak obdarzył ją niesamowitym darem - przelewania myśli, czynów i emocji na papier.
historia napisana przez samo życie, chociaż czytając wielokrotnie zastanawiałam się czy to aby nie literacka fikcja. nieprawdopodobnie skrzywdzona w dzieciństwie, w nastoletnim wieku zwabiona podstępem w okrutny świat prostytucji, by ostatecznie "ocaleć" z piętnem narkotykowego i alkoholowego uzależnienia.
książka jest bezwzględna - autorka nie pozostawia cienia nadziei na poprawę przerażających realiów imperium prostytucji. w swojej opowieści przedstawia doskonale funkcjonujący system przemysłu usług seksualnych - drabinę hierarchii, układy z władzami, chore żądze, jakie siedzą w ludzkim umyślę, napędzające popyt na okrutne traktowanie bezbronnych kobiet.
jestem pod ogromnym wrażeniem stylu przekazywania treści przez autorkę. zbudowała rzeczywistość tak realnie, że wzbudziła we mnie emocje bardzo prawdziwe i silne.
trzeba przeczytać.

Sarah Forsyth w swoim życiu szczęścia miała niewiele. Bóg jednak obdarzył ją niesamowitym darem - przelewania myśli, czynów i emocji na papier.
historia napisana przez samo życie, chociaż czytając wielokrotnie zastanawiałam się czy to aby nie literacka fikcja. nieprawdopodobnie skrzywdzona w dzieciństwie, w nastoletnim wieku zwabiona podstępem w okrutny świat prostytucji,...

chyba nie będę odkrywcza, jeśli powiem, że ciężko ocenić tę książkę.
historie tego typu z reguły są okropne, przerażające, nieprawdopodobnie trudne. nie mam prawa oceniać historii Sophie Hayes.
ale mogę powiedzieć coś więcej o samym przekazie.
lekturę czyta się bardzo szybko, płynnie. da się odczuć, że książka jest napisana z perspektywy czasu przez kobietę, która ułożyła sobie w głowie swoje przeżycia, zaakceptowała trudną przeszłość.
czułam się trochę, jakbym rozmawiała z koleżanką, która ma do opowiedzenia ważną historię - przytacza konkretne fakty, napotyka na sytuacje, które akurat w tym momencie jej się przypomniały. nie skupia się na detalach czy emocjach, gdyż z ust płynie potok słów, trochę nieuporządkowany, trochę już przetrawiony.
książkę na pewno warto przeczytać, chociażby w celu edukacyjnym - poznania okropnych zakamarków ludzkiej psychiki oraz może zmiany postrzegania zjawiska prostytucji, która jak w tym przypadku, nie była wyborem kobiety, a jej bezwzględnego oprawcy.

chyba nie będę odkrywcza, jeśli powiem, że ciężko ocenić tę książkę.
historie tego typu z reguły są okropne, przerażające, nieprawdopodobnie trudne. nie mam prawa oceniać historii Sophie Hayes.
ale mogę powiedzieć coś więcej o samym przekazie.
lekturę czyta się bardzo szybko, płynnie. da się odczuć, że książka jest napisana z perspektywy czasu przez kobietę, która ułożyła...

uff.. udało się. dobrnęłam do końca. cudem.
właściwie to nie wiem dlaczego mi tak zależało, żeby dokończyć tę książkę. zmęczyłam się niesamowicie!
kontynuacja historii Tris jest w drugiej części trylogii tak naciągana, że szkoda słów. według mnie wątki fabuły nie trzymały się przysłowiowej "kupy", większość zdarzeń rozwlekała się w czasie, nabierając niesamowitych rozmiarów, pomimo ich wątpliwego znaczenia.
o głównej bohaterce już nie wspomnę. irytująca, nierozsądna i nielogiczna. utożsamić się z nią czy chociażby zrozumieć? nie ma mowy.
w moim mniemaniu kompletna klapa. i chociaż kupiłam całą trylogię, raczej nie będę sięgała po trzecią część. chyba szkoda czasu.

uff.. udało się. dobrnęłam do końca. cudem.
właściwie to nie wiem dlaczego mi tak zależało, żeby dokończyć tę książkę. zmęczyłam się niesamowicie!
kontynuacja historii Tris jest w drugiej części trylogii tak naciągana, że szkoda słów. według mnie wątki fabuły nie trzymały się przysłowiowej "kupy", większość zdarzeń rozwlekała się w czasie, nabierając niesamowitych...

właściwie to nie rozumiem.
nie rozumiem dlaczego "Niezgodna" porównywana jest do "Igrzysk Śmierci", nie rozumiem skąd ten ogromny zachwyt, nie rozumiem istoty rzekomego fenomenu.
książka wyjątkowo dedykowana młodzieży - typowe problemy i widzenie świata oczami 16-letniej dziewczyny, głównej bohaterki Tris, którą poznajemy w momencie przełomowym - wyboru swojej frakcji na całe życie. osobiście, miejscami mocno mnie irytowała. kompletnie nie potrafiłam się z nią utożsamić, jej zachowania i reakcje były dla mnie nielogiczne i niezrozumiałe.
konstrukcja fabuły jest ciekawa, chociaż wykonanie dość płytkie i bez polotu. miałam wrażenie, że autorkach nie za bardzo się przyłożyła do opisów, tym samym nie pobudzając w pełni mojej wyobraźni. przykro mi to mówić, ale trochę zmarnowany pomysł.
plus za wartką akcję - książkę czyta się niesamowicie łatwo i szybko.

właściwie to nie rozumiem.
nie rozumiem dlaczego "Niezgodna" porównywana jest do "Igrzysk Śmierci", nie rozumiem skąd ten ogromny zachwyt, nie rozumiem istoty rzekomego fenomenu.
książka wyjątkowo dedykowana młodzieży - typowe problemy i widzenie świata oczami 16-letniej dziewczyny, głównej bohaterki Tris, którą poznajemy w momencie przełomowym - wyboru swojej frakcji na...

zdecydowanie najlepsza część trylogii - wypełniona po brzegi akcją, emocjami, pełna wzruszeń i ta końcówka... wiele wersji krążyło mi po głowie, ale ta po prostu powaliła mnie na kolana.
przy całej swojej konstrukcji, dość typowej dla literatury młodzieżowej, książka nie jest sztampowa, zaskakuje, jest ponadczasowa i z głębszym przesłaniem. to piękna historia, chociaż momentami tragiczna i trudna.
znaczenie słów "nie mogłam się od niej oderwać" ma tutaj solidne podstawy i idealnie oddaje sens tego, co działo się przez ostatnie dwa dni w moim życiu. po prostu się czytało. bez opamiętania.

zdecydowanie najlepsza część trylogii - wypełniona po brzegi akcją, emocjami, pełna wzruszeń i ta końcówka... wiele wersji krążyło mi po głowie, ale ta po prostu powaliła mnie na kolana.
przy całej swojej konstrukcji, dość typowej dla literatury młodzieżowej, książka nie jest sztampowa, zaskakuje, jest ponadczasowa i z głębszym przesłaniem. to piękna historia, chociaż...

wspaniała kontynuacja pierwszego tomu Igrzysk Śmierci - książki, która pochłonęła mnie bez reszty, wciągając w świat bezwzględnej rzeczywistości świata podzielonego na dystrykty. historia trzyma w napięciu, momentami zaskakuje i wzrusza.
bieżące zdarzenia w otoczeniu głównej bohaterki, ustępują stopniowo miejsca jej wewnętrznym emocjom. nareszcie Katniss Everdeen zaczyna wplatać w opowieść swoje uczucia, czego brakowało mi trochę w pierwszej części.
bez bicia przyznaję się, że uzależniłam się od Igrzysk Śmierci i z ogromnym zaciekawieniem czytam już kolejną, niestety ostatnią, trzecią część.

wspaniała kontynuacja pierwszego tomu Igrzysk Śmierci - książki, która pochłonęła mnie bez reszty, wciągając w świat bezwzględnej rzeczywistości świata podzielonego na dystrykty. historia trzyma w napięciu, momentami zaskakuje i wzrusza.
bieżące zdarzenia w otoczeniu głównej bohaterki, ustępują stopniowo miejsca jej wewnętrznym emocjom. nareszcie Katniss Everdeen zaczyna...

bardzo żałuję, że poddałam się osobistej niechęci do spopularyzowanych serii literackich i nie trafiłam na tę książkę kilka lat temu. w rezultacie obejrzałam film przed przeczytaniem książki. z jednej strony to dobrze - spodobał mi się na tyle, żeby zajrzeć do lektury, z drugie zaś uwarunkował w dużym stopniu postrzeganie bohaterów i wydarzeń. a książka dyktuje momentami mocno odmienny obraz i wyjaśnia wiele przeoczonych w filmie kwestii.
jest dokładnie taka jak powinna być - z pomysłem, wciągającą fabułą, charyzmatycznymi bohaterami i fantastyczną historią miłosną w tle. napisana prostym językiem, pełna akcji i emocji.
oddałam się jej bez reszty, zarezerwowałam w głowie miejsce i przeżyłam wspaniałą przygodę. mogę tylko żałować, że seria ma tylko trzy tomy.

bardzo żałuję, że poddałam się osobistej niechęci do spopularyzowanych serii literackich i nie trafiłam na tę książkę kilka lat temu. w rezultacie obejrzałam film przed przeczytaniem książki. z jednej strony to dobrze - spodobał mi się na tyle, żeby zajrzeć do lektury, z drugie zaś uwarunkował w dużym stopniu postrzeganie bohaterów i wydarzeń. a książka dyktuje momentami...

może gdybym przeczytała tę książkę 10 lat temu, zrozumiałabym jej fenomen. nuda, nuda, nuda. niewiele akcji, nijaka fabuła, kilka mądrych sentencji.
dwoje samotnych ludzi spotyka się w Internecie. nawiązują wirtualną relację, która w dużym stopniu warunkuje ich życie w "realu". z pozoru przelotny romans przeradza się w silne uczucie, mocno dotykający emocje bohaterów.
książka mnie zmęczyła i mocno przeciągała w czasie. nie skupiła mojej uwagi, nie zaskoczyła ani wzruszyła. można przeczytać z czystej ciekawości i przekonać się samemu czy naprawdę warta swojej popularności.

może gdybym przeczytała tę książkę 10 lat temu, zrozumiałabym jej fenomen. nuda, nuda, nuda. niewiele akcji, nijaka fabuła, kilka mądrych sentencji.
dwoje samotnych ludzi spotyka się w Internecie. nawiązują wirtualną relację, która w dużym stopniu warunkuje ich życie w "realu". z pozoru przelotny romans przeradza się w silne uczucie, mocno dotykający emocje...

to jedna z tych historii, od której nie można porzucić myśli. i nawet jeśli oderwiemy się od czytania, gdzieś tam w głowie siedzi i wierci dziurę.
bo zastanawia się człowiek - jak to jest możliwe, że w dzisiejszych czasach dzieją się tak tragiczne rzeczy i że istnieje tak irracjonalnie funkcjonujące społeczeństwo jak to Korei Północnej? prawda jest trudna, prawda boli.
historia dwóch dziewcząt, choć zupełnie różnych to połączonych dziwną więzią, która ciągnie je przez życia w duecie. okropny zbieg wypadków i ich historia wkracza w okropny świata prostytucji, z którego nie ma ucieczki.
realizm i naturalność, z jaką przychodzi autorowi opisywanie niesamowicie trudnej rzeczywistości, pozwala bez reszty oddać się lekturze. odpłynąć, by w końcu zatrzymać się i podziękować, że żyje się w takim świecie, jakim nam dane jest żyć.

to jedna z tych historii, od której nie można porzucić myśli. i nawet jeśli oderwiemy się od czytania, gdzieś tam w głowie siedzi i wierci dziurę.
bo zastanawia się człowiek - jak to jest możliwe, że w dzisiejszych czasach dzieją się tak tragiczne rzeczy i że istnieje tak irracjonalnie funkcjonujące społeczeństwo jak to Korei Północnej? prawda jest trudna, prawda...

jeśli miałabym określić jednym słowem, powiedziałabym "inna".
zaskakuje, wstrząsa, śmieszy, porusza.
zupełnie nowe spojrzenie na czasy ciężkiej dla Polski okupacji niemieckiej. przybliża obraz życia z dnia na dzień, życia bez przyszłości i bez myśli o przeszłości. życia chwilą. tu i teraz.
fantastyczna kreacja głównego bohatera - morfinisty, kurwiarza, bez idei, realisty - człowieka z krwi i kości.
styl Twardocha dla mnie po prostu mistrzowski. taki inny, taki nowy, taki świeży.

jeśli miałabym określić jednym słowem, powiedziałabym "inna".
zaskakuje, wstrząsa, śmieszy, porusza.
zupełnie nowe spojrzenie na czasy ciężkiej dla Polski okupacji niemieckiej. przybliża obraz życia z dnia na dzień, życia bez przyszłości i bez myśli o przeszłości. życia chwilą. tu i teraz.
fantastyczna kreacja głównego bohatera - morfinisty, kurwiarza, bez idei, realisty -...

nie wiem co jest w tej książce bardziej naiwne - fabuła z główną bohaterką na czele czy autorka, która liczyła, że czytelnik łatwo nabierze się na nieprawdopodobną historię.
pozycja zupełnie nie w moim stylu - nierealna, bardzo cukierkowa, choć autorka wciąż wplątywała "trudne" historie i "trudne" sprawy. irytowała mnie postać głównej bohaterki - Kamili, która swoją naiwnością i egzaltacją przyprawiała o mdłości. kreacje większości pozostałych postaci również wzbudzały we mnie niechęć - były tak samo nierealne jak typowe. stereotypowe.
jedyny plus bardzo lekkie pióro autorki. książkę czyta się szybko i płynnie. ach i podobała mi się pomysł na opisy gatunków róż przy każdym rozdziale.

nie wiem co jest w tej książce bardziej naiwne - fabuła z główną bohaterką na czele czy autorka, która liczyła, że czytelnik łatwo nabierze się na nieprawdopodobną historię.
pozycja zupełnie nie w moim stylu - nierealna, bardzo cukierkowa, choć autorka wciąż wplątywała "trudne" historie i "trudne" sprawy. irytowała mnie postać głównej bohaterki - Kamili, która swoją...

tej książki chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. tego autora nie trzeba chyba nikomu reklamować.
kawał dobrego, bardzo dobrze przyswajalnego kryminału, z ciekawą fabułą i intrygującą postacią Lisabeth Salander - jednej z głównych bohaterów trylogii. historia dobrze umiejscowiona w czasie i przestrzeni, nieprzesadzona i nienaciągana. i naprawdę nie da się od niej oderwać.
polecam praktycznie każdemu.

tej książki chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. tego autora nie trzeba chyba nikomu reklamować.
kawał dobrego, bardzo dobrze przyswajalnego kryminału, z ciekawą fabułą i intrygującą postacią Lisabeth Salander - jednej z głównych bohaterów trylogii. historia dobrze umiejscowiona w czasie i przestrzeni, nieprzesadzona i nienaciągana. i naprawdę nie da się od niej...

sięgam pamięcią do czasów, kiedy odkrywałam Barbarę Rosiek i jej pamiętnik i muszę przyznać, że pomimo upływu lat, mam w głowie obraz jej świata. ułożona na pozór nastolatka okazuje się zagubioną dziewczyną, która z łatwością wpada w szpony niebezpiecznego nałogu.
bohaterka uchyla drzwi do najskrytszych zakątków swojego życia i uczuć. chociaż często jej wpisy są pozbawione emocji, to naturalne relacjonowanie przebiegu wydarzeń, sprawia, że przyjmuje się ją bardzo łatwo. i pozostaje miejsce na własne przemyślenia.
temat trudny, ciężki, jednak dla fanów pamiętników oraz tematyki uzależnień pozycja konieczna do przeczytania.

sięgam pamięcią do czasów, kiedy odkrywałam Barbarę Rosiek i jej pamiętnik i muszę przyznać, że pomimo upływu lat, mam w głowie obraz jej świata. ułożona na pozór nastolatka okazuje się zagubioną dziewczyną, która z łatwością wpada w szpony niebezpiecznego nałogu.
bohaterka uchyla drzwi do najskrytszych zakątków swojego życia i uczuć. chociaż często jej wpisy są pozbawione...

jedna z nielicznych lektur, które pomimo edukacyjnego przymusu przyniosła zadowolenie i satysfakcję. rzec by można - klasyk. i klasyk jest to zaistny, kiedy przypominam sobie emocje towarzyszące mi kilkanaście lat temu, podczas zgłębiania wielostronnicowej lektury. więc czy utkane na trwałe w pamięci myśli nie są wystarczającym dowodem, aby stwierdzić, że jest to książka warta przeczytania?
"Lalka" jest ponadczasowa. bezwzględnie. przedstawiając społeczną hierarchię, nadaję satyryczny charakter przywiązaniu do zasad rządzących materialnym pozycjom ludzi. romantyczna postać Wokulskiego ułatwia przyswojenie lektury. czego chcieć więcej?
po prostu - czytać!

jedna z nielicznych lektur, które pomimo edukacyjnego przymusu przyniosła zadowolenie i satysfakcję. rzec by można - klasyk. i klasyk jest to zaistny, kiedy przypominam sobie emocje towarzyszące mi kilkanaście lat temu, podczas zgłębiania wielostronnicowej lektury. więc czy utkane na trwałe w pamięci myśli nie są wystarczającym dowodem, aby stwierdzić, że jest to książka...

to ta z książek, która pomimo prostej fabuły i przewidywalności, nie razi banalnością. opowieść o kobiecie, która poszukuje drogi na nowej mapie swojego życia. a mapę tę nie podyktował jej nikt inny jak los, który każę zmierzyć się z ciężką próbą - odejściem męża.
lekka, przyjemne, dobrze przyswajalna.

to ta z książek, która pomimo prostej fabuły i przewidywalności, nie razi banalnością. opowieść o kobiecie, która poszukuje drogi na nowej mapie swojego życia. a mapę tę nie podyktował jej nikt inny jak los, który każę zmierzyć się z ciężką próbą - odejściem męża.
lekka, przyjemne, dobrze przyswajalna.

jeśli szukasz czegoś lekkiego, przyjemnego, chwili zapomnienia i oderwania od rzeczywistości to idealna pozycja dla Ciebie. historia banalna, tak prosta i zwyczajna, że chwytasz ją i już masz za sobą.
plus za ogromną lekkość pisarską Pana Evans'a, minus za banalność. dobra do poduszki, ot co - przeciętna.

jeśli szukasz czegoś lekkiego, przyjemnego, chwili zapomnienia i oderwania od rzeczywistości to idealna pozycja dla Ciebie. historia banalna, tak prosta i zwyczajna, że chwytasz ją i już masz za sobą.
plus za ogromną lekkość pisarską Pana Evans'a, minus za banalność. dobra do poduszki, ot co - przeciętna.

pokochałam.
bo właśnie do takich książek chcę wracać. bliskich nam, ludziom biegnącym za czymś, czego nie potrafimy jednoznacznie określić.
tempo wielkiego miasta, bezcelowa pogoń za życiem narzuconym przez innych. próba odnalezienia się (/siebie) w samotności, anonimowości bezpłciowej masy. prób odnalezienia sensu życia w rzeczywistości XXI wieku.
książka dla osób, które zastanawiają się czasami po co i dlaczego i do czego zmierza nasza teraźniejszość.
cudowne pióro autorki i ta nijaka, choć w swej nijakości wyjątkowa fabuła to idealna pozycja dla wszystkich, którym nie obce jest życie wśród zgiełku miejskiej dżungli.

pokochałam.
bo właśnie do takich książek chcę wracać. bliskich nam, ludziom biegnącym za czymś, czego nie potrafimy jednoznacznie określić.
tempo wielkiego miasta, bezcelowa pogoń za życiem narzuconym przez innych. próba odnalezienia się (/siebie) w samotności, anonimowości bezpłciowej masy. prób odnalezienia sensu życia w rzeczywistości XXI wieku.
książka dla osób, które...

prawdziwa, ciężka, trudna. opowieść kobiety z przeszłością, wracającą do wspomnień z dzieciństwa, które rzutują na jej dorosłe życie. bez zbędnych epitetów, bezpośrednia i klarowna. odniosłam wrażenie, że wszystkie wypowiedziane słowa, zapamiętane sytuacje i podjęte decyzje płynęły z prostego "bycia człowiekiem". zwyczajnie.
autorka dzięki prostej narracji, dużej ilości dialogów, zapewniła komfort przyjemnego czytania, przyjęcia historii niemalże jednym haustem. chociaż przy niektórych akapitach człowiek zatrzymuje się i pyta samego siebie "dlaczego?".

prawdziwa, ciężka, trudna. opowieść kobiety z przeszłością, wracającą do wspomnień z dzieciństwa, które rzutują na jej dorosłe życie. bez zbędnych epitetów, bezpośrednia i klarowna. odniosłam wrażenie, że wszystkie wypowiedziane słowa, zapamiętane sytuacje i podjęte decyzje płynęły z prostego "bycia człowiekiem". zwyczajnie.
autorka dzięki prostej narracji, dużej ilości...