Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hmm, nie wiem co powiedzieć o tej książce. Z jednej strony szkicuje nam taki portret psychologiczny zabójcy, a z drugiej tak właściwie jego obłęd. Szczerze powiedziawszy nie podobała mi się za bardzo. Sam Rodion był za bardzo związany ze swoimi teoriami, tak właściwie to rozum go zniszczył, okazało się, że jest tak samo słaby jak wszyscy inni, a przecież miał być wyjątkowy. Cóż przynajmniej pod wpływem tej książki zaczęłam myśleć jak człowiek sam potrafi się zniszczyć i jaki czasami jest pozbawiony wrażliwości na cudze życie.

Hmm, nie wiem co powiedzieć o tej książce. Z jednej strony szkicuje nam taki portret psychologiczny zabójcy, a z drugiej tak właściwie jego obłęd. Szczerze powiedziawszy nie podobała mi się za bardzo. Sam Rodion był za bardzo związany ze swoimi teoriami, tak właściwie to rozum go zniszczył, okazało się, że jest tak samo słaby jak wszyscy inni, a przecież miał być wyjątkowy....

Piękna książka o tym jak człowiek łatwo potrafi w siebie zwątpić. I o tym jak trudno jest zacząć ponownie w siebie wierzyć. Leonia jest zwykłą nastolatką, niestety ma wypadek i całe jej życie się załamuje. Książka ukazuje nam, że nie ważne jak bardzo los by się na nas uwziął my i tak musimy walczyć o siebie. Pokonywać jego przeciwności. Akceptacja samego siebie, takiego jakim si jest to klucz do szczęścia.

Piękna książka o tym jak człowiek łatwo potrafi w siebie zwątpić. I o tym jak trudno jest zacząć ponownie w siebie wierzyć. Leonia jest zwykłą nastolatką, niestety ma wypadek i całe jej życie się załamuje. Książka ukazuje nam, że nie ważne jak bardzo los by się na nas uwziął my i tak musimy walczyć o siebie. Pokonywać jego przeciwności. Akceptacja samego siebie, takiego...

Książkę czyta się z zapartym tchem. Nigdy nie czytałam tak wzruszającej lektury. Płakałam na końcu a nie tak łatwo wywołać u mnie łzy. Opowiada o chorym Oskarze, który w szpitalu poznaje panią Różę. Pomaga mu ona znosić trud choroby, ale również w rozterkach emocjonalnych. Więcej nie zdradzam. Książkę powinien przeczytać każdy. Wtedy zaczyna się widzieć jakim szczęściem jest życie i zdrowie.

Książkę czyta się z zapartym tchem. Nigdy nie czytałam tak wzruszającej lektury. Płakałam na końcu a nie tak łatwo wywołać u mnie łzy. Opowiada o chorym Oskarze, który w szpitalu poznaje panią Różę. Pomaga mu ona znosić trud choroby, ale również w rozterkach emocjonalnych. Więcej nie zdradzam. Książkę powinien przeczytać każdy. Wtedy zaczyna się widzieć jakim szczęściem...

"Krzyżacy" to klasyk, ale o dziwo bardzo podobała mi się ta lektura. Wątek ze Zbyszkiem i Danuśką był bardzo wzruszający, postać Juranda ze Spychowa bardzo przypadła mi do gustu. Książka świetnie ukazuje ideały średniowiecznego rycerza, ale również realia życia. Tę książkę po prostu trzeba przeczytać.

"Krzyżacy" to klasyk, ale o dziwo bardzo podobała mi się ta lektura. Wątek ze Zbyszkiem i Danuśką był bardzo wzruszający, postać Juranda ze Spychowa bardzo przypadła mi do gustu. Książka świetnie ukazuje ideały średniowiecznego rycerza, ale również realia życia. Tę książkę po prostu trzeba przeczytać.

Czytałam tę książkę bardzo, bardzo dawno temu, ale mam po niej miłe wspomnienia. Jest to powieść, która opowiada o oddaniu, przyjaźni, braterstwie w tak wzruszający sposób, że nie chcesz jej odkładać. Jedna z niewielu lektur szkolnych, która na prawdę mi się podobała.

Czytałam tę książkę bardzo, bardzo dawno temu, ale mam po niej miłe wspomnienia. Jest to powieść, która opowiada o oddaniu, przyjaźni, braterstwie w tak wzruszający sposób, że nie chcesz jej odkładać. Jedna z niewielu lektur szkolnych, która na prawdę mi się podobała.

Piękna książka. "W pierścieniu ognia" to moja ulubiona część Igrzysk. Przepełniona akcją, uczuciami i życiem. Suzanne Collins wykazała się wielką inwencją twórczą, miała na prawdę świetny pomysł, doskonale zrealizowany. Jak najbardziej polecam. ;D

Piękna książka. "W pierścieniu ognia" to moja ulubiona część Igrzysk. Przepełniona akcją, uczuciami i życiem. Suzanne Collins wykazała się wielką inwencją twórczą, miała na prawdę świetny pomysł, doskonale zrealizowany. Jak najbardziej polecam. ;D

"Igrzyska Śmierci" to taka prawdziwa książka. Kiedy ją czytałam przeżywałam wszystko razem z jej bohaterami. Przyznam, że mnie nawet trochę wzruszyła. Spodobałam mi się postawa Katniss, to że była taka opiekuńcza, że wzięła na swoje barki ciężar wyżywienia rodziny to takie bohaterskie z jej strony. I bam! Nagle wszystko się posypało, głodowe igrzyska zniszczyły wszystko. Tak potem nasunęła mi się pewna myśl, czy nasz świat do tego nie dąży? Już teraz nie szanuje się życia, igra się z nim, a za jakieś dziesięć albo dwadzieścia lat śmierć niewinnych ludzi będzie rozrywką dla mas. Ehh to trochę dołujące refleksje po przeczytaniu książki, ale to nie zmienia faktu, że polecam ją, chociażby po to, żeby zastanowić się nad sobą i nad biegiem życia.

"Igrzyska Śmierci" to taka prawdziwa książka. Kiedy ją czytałam przeżywałam wszystko razem z jej bohaterami. Przyznam, że mnie nawet trochę wzruszyła. Spodobałam mi się postawa Katniss, to że była taka opiekuńcza, że wzięła na swoje barki ciężar wyżywienia rodziny to takie bohaterskie z jej strony. I bam! Nagle wszystko się posypało, głodowe igrzyska zniszczyły wszystko....

Przeczytałam i... Powiem tak żałuję, że straciłam na tę książkę 2 wieczory. Książka ta jest po prostu płytka, opowiada o niczym. O biednej Anie, która cały czas zagryza wargę, przewraca oczami i "rozpada się na milion kawałeczków" i o Christianie oczywiście standardowo pięknym i bogatym, mogę powiedzieć tylko tyle, że są to chyba najgorzej zarysowane postacie książkowe. Nie dowiadujemy się o nich niczego, są bez emocjonalni i na tym traci ta książka. Po za tym wątki erotyczne są słabe i w kółko powtarza się to samo. Więc jeśli masz wolny wieczór to sięgnij po inną książkę!

Przeczytałam i... Powiem tak żałuję, że straciłam na tę książkę 2 wieczory. Książka ta jest po prostu płytka, opowiada o niczym. O biednej Anie, która cały czas zagryza wargę, przewraca oczami i "rozpada się na milion kawałeczków" i o Christianie oczywiście standardowo pięknym i bogatym, mogę powiedzieć tylko tyle, że są to chyba najgorzej zarysowane postacie książkowe. Nie...

Super książka. Całą seria jest po prostu niesamowita, po za tym porusza problem o którym powoli zaczynamy zapominać, problemem tym jest wojna. Czytając ją możemy wczuć się w rolę partyzanta, walczącego o wolność. Sama postać Ellie spodobała mi się bardzo. Na początku jej nie lubiłam, wydawała mi się taka przerysowana, a z "biegiem" serii zaczęła dojrzewać zmieniać się, jest osobą przepełnioną skrajnymi emocjami.
Jak najbardziej polecam.

Super książka. Całą seria jest po prostu niesamowita, po za tym porusza problem o którym powoli zaczynamy zapominać, problemem tym jest wojna. Czytając ją możemy wczuć się w rolę partyzanta, walczącego o wolność. Sama postać Ellie spodobała mi się bardzo. Na początku jej nie lubiłam, wydawała mi się taka przerysowana, a z "biegiem" serii zaczęła dojrzewać zmieniać się, jest...

Wyciągnęłam jeden morał z tej książki "do władzy po trupach" co niezbyt dobrze o niej świadczy. W każdym bądź razie nie polecam tej książki za bardzo brutalna jak na mój gust.

Wyciągnęłam jeden morał z tej książki "do władzy po trupach" co niezbyt dobrze o niej świadczy. W każdym bądź razie nie polecam tej książki za bardzo brutalna jak na mój gust.