Jesteśmy społecznością, która kocha książki

[...] ale dusze, robiące za hangary, w których bez przerwy trzaskają drzwi, po prostu prędzej czy później strasznie się uświnią.

[...] ale dusze, robiące za hangary, w których bez przerwy trzaskają drzwi, po prostu prędzej czy później strasznie się uświnią.

Potrafię pogodzić się z myślą, że jestem szalony, ale nie żałosny.

Potrafię pogodzić się z myślą, że jestem szalony, ale nie żałosny.

Nie było jednak powrotu, nie było nadziei, że tęsknota za mamą da się ukoić, bo czas na tę miłość jest tylko raz, tylko kiedy jest się dzieckiem. Co się wtedy nie wydarzyło, już się nie wydarzy. Nie można już tego utulić, nie można nakarmić.

Nie było jednak powrotu, nie było nadziei, że tęsknota za mamą da się ukoić, bo czas na tę miłość jest tylko raz, tylko kiedy jest się dziec...

Może się powinno, może można, ale nic nie trzeba. Można odejść od chłopaka. A nawet od męża. Można odejść ze świata. Wszystko jest wyborem. I mogę sobie wmawiać, że muszę, bo jestem córką swojej matki, a matka jest moją własną, jedyną, ale prawda jest taka, że niestety wiem już, że mogę wstać od stołu i od matki.

Może się powinno, może można, ale nic nie trzeba. Można odejść od chłopaka. A nawet od męża. Można odejść ze świata. Wszystko jest wyborem. ...

Piękno jest powodem tego, że życie warte jest czasu, jaki zajmuje. Piękno sprawia, że życie warte jest ponoszenia trudu i ryzyka, stawiania czoła lękom i toczenia walk, jakie związane są z faktem istnienia. Piękno jest nagrodą, którą obdarowuje nas mózg za to, że staramy się przetrwać w tym świecie. Piękno przemienia trud w radość. Piękno sprawia, że się uśmiechamy i przestajemy płakać. Sądzę, że jest czymś niezwykle głębokim, fundamentalnym. Myślę, że to właśnie łączy wszystko to, co piękne, od widoku ary i śpiewu drozda po smak pysznej potrawy, dotyk ukochanej osoby i wiercenie się malucha, któremu trzeba zmienić pieluszkę. Piękno sprawia, że kochamy to, czego życie od nas wymaga.

Piękno jest powodem tego, że życie warte jest czasu, jaki zajmuje. Piękno sprawia, że życie warte jest ponoszenia trudu i ryzyka, stawiania ...

Dostrzegamy piękno rzeczy, które nie domagają się naszej uwagi ani nie mają z niej jakiejkolwiek korzyści. To, czy księżyc nas inspiruje do romantycznych uniesień, nie ma dla księżyca żadnego znaczenia.

Dostrzegamy piękno rzeczy, które nie domagają się naszej uwagi ani nie mają z niej jakiejkolwiek korzyści. To, czy księżyc nas inspiruje do ...

Życie stworzyło, a następnie konsekwentnie zmierzało w kierunku miłości i piękna. Te zdolności stanowią dwie Prawdy, pisane wielką literą, żyjącego świata. Jeśli w długiej i trudnej podróży życia chodzi o cokolwiek, to jest to miłość i piękno wpisane w wieczny dreszcz Prawdy. Upodobanie do piękna istnieje jako głęboka zdolność przekazywana nam przez niezliczone wieki, współdzielona w różnym stopniu przez wiele stworzeń. Wydaje mi się, że odczuwanie piękna istnieje po to, aby ludzie czuli się jak w domu, szczęśliwi i pełni życia, tu, na Ziemi.

Życie stworzyło, a następnie konsekwentnie zmierzało w kierunku miłości i piękna. Te zdolności stanowią dwie Prawdy, pisane wielką literą, ż...

Naszą planetę spowija splot tragedii. Życie jest znośne tylko dlatego, że nieszczęściom towarzyszą czasem małe triumfy.

Naszą planetę spowija splot tragedii. Życie jest znośne tylko dlatego, że nieszczęściom towarzyszą czasem małe triumfy.

Teraz widzę dokładnie, że to zakochanie to księżyc, który puchnie, pochłaniając miłość, świeci odbitym spojrzeniem. To, że patrzysz na mnie tak, jak chciałabym siebie widzieć. Przez chwilę przeglądałam się w drugim człowieku. Odrzucenie jest jak rysa na lustrze, ale zaczyna boleć dopiero wtedy, kiedy uświadamiasz sobie, że tafla zwierciadła jest nietknięta, idealnie gładka. Pęknięcie jest na tym, co się w nim odbija. Dotykam tego miejsca.

Teraz widzę dokładnie, że to zakochanie to księżyc, który puchnie, pochłaniając miłość, świeci odbitym spojrzeniem. To, że patrzysz na mnie ...