Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Spodziewałam się czegoś lepszego. Tymczasem autor postanowił nas zarzucić informacjami, w których człowiek nie jest w stanie się połapać. Książka wydała mi się po prostu dziwna. Myślę, że to najlepsze słowo, które ją opiszę.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Tymczasem autor postanowił nas zarzucić informacjami, w których człowiek nie jest w stanie się połapać. Książka wydała mi się po prostu dziwna. Myślę, że to najlepsze słowo, które ją opiszę.

Nigdy bym nie pomyślała, że następna książka po jaką sięgnę będzie o Rosji. Państwa Zachodnioeuropejskie już prędzej, ale Rosja? Jednak jak się okazuje ten kraj jest pełen kontrastów, które warto poznać. Barbara Włodarczyk zabiera nas w podróż do różnych części tego państwa, od bogatych krezusów, do biednej prowincji. Dodatkowo wybrała bardzo ciekawych bohaterów reportaży, którzy za każdym razem zadziwiają czytelnika, wzbudzają u niego sympatię, bądź wręcz przeciwnie, niechęć. Dla reporterki nie ma tematów, które by nie poruszyła. Nie boi się wypowiadać o domu "spokojnej" starości, w którym byli więźniowie przebywają z osobami chorymi psychicznie, neofaszystowskich pogromcach imigrantów, zabijających na ulicy swoje ofiary, a także sekcie czczącej Putina, jako kolejne wcielenie apostoła Pawła. Reporterka często zadaje niewygodne pytania, biorąc pod włos swoich rozmówców, a oni mimo to, dalej chcą z nią rozmawiać. Oczywiście nie zabraknie też charyzmatycznych bohaterów takich jak: czarnoskórego radnego zamiatającego chodniki, czy kobiety, dla której Katyń nie ma tajemnic. Wiele postaci i wiele historii, bo przecież "Nie ma jednej Rosji".

Na pewno jest to wartościowa książka, polecam!

Nigdy bym nie pomyślała, że następna książka po jaką sięgnę będzie o Rosji. Państwa Zachodnioeuropejskie już prędzej, ale Rosja? Jednak jak się okazuje ten kraj jest pełen kontrastów, które warto poznać. Barbara Włodarczyk zabiera nas w podróż do różnych części tego państwa, od bogatych krezusów, do biednej prowincji. Dodatkowo wybrała bardzo ciekawych bohaterów reportaży,...

Książka (a może powinnam powiedzieć "książeczka"?) trafiła jakiś czas temu w moje ręce. Szkoda,że jest niewielkich rozmiarów, jednak tą cechę można usprawiedliwić barwnymi, ciekawymi fotografiami, których jest wiele. O niektórych rzeczach już czytałam wcześniej np. o subkulturach, jednak nie miałam pojęcia co kieruje ich postępowaniem, dlaczego mnóstwo dziewczyn decyduje się na bycie lolitkami. Wisienką na torcie okazało się spotkanie z Watanabe Kanae, dzięki której możemy poznać życie w Tokio, z punktu widzenia Japonki. Nawet sama przez chwilę stwierdziłam,że kicz (który przez Tokijczyków uważany jest za coś słodkiego, po prostu kawaii) ma coś w sobie. Pozytywną cechą książki są przedstawione informacje dotyczące Japonii, które mogą przydać się osobom chcącym odwiedzić ten kraj, trochę historii państwa, a także rozmaitych ciekawostek (w życiu bym nie pomyślała,że Japonia jest największym producentem truskawek na świecie).

Książka (a może powinnam powiedzieć "książeczka"?) trafiła jakiś czas temu w moje ręce. Szkoda,że jest niewielkich rozmiarów, jednak tą cechę można usprawiedliwić barwnymi, ciekawymi fotografiami, których jest wiele. O niektórych rzeczach już czytałam wcześniej np. o subkulturach, jednak nie miałam pojęcia co kieruje ich postępowaniem, dlaczego mnóstwo dziewczyn decyduje...