Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poznanie Pilcha zaczęłam od przeczytania Marsz Polonia.
Żałuję, bardzo żałuję. Bije się w pierś, bo to co mnie zastało w tej książce jest... bardzo słabe.
Oniryzm i język powodują, że nie wiem o czym czytam. Jestem zagubiona przez cały utwór i po ostatniej stronie ciesze się jak dziecko, że to już za mną. Poetyka snu w ogóle do mnie nie przemawia. Jest zamazana, chaotyczna i bezsensowna.

Mimo tego postanowiłam sięgnąć ponownie po Pilcha, ale to nie jest "mój" autor.

Poznanie Pilcha zaczęłam od przeczytania Marsz Polonia.
Żałuję, bardzo żałuję. Bije się w pierś, bo to co mnie zastało w tej książce jest... bardzo słabe.
Oniryzm i język powodują, że nie wiem o czym czytam. Jestem zagubiona przez cały utwór i po ostatniej stronie ciesze się jak dziecko, że to już za mną. Poetyka snu w ogóle do mnie nie przemawia. Jest zamazana,...