Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poruszająca. Dająca do myślenia. Zapadająca w pamięć.

Poruszająca. Dająca do myślenia. Zapadająca w pamięć.

To moja druga pozycja o życiu Freddiego. Podobała mi się, choć nie czytało się lekko, szczególnie pierwszą część książki. Bardzo dużo faktów związanych z powstawaniem i przebijaniem się Queen na rynku muzycznym, dużo nieznanych nazwisk i anegdot związanych z innymi zespołami. Później było już lepiej, dużo faktów z życia Freddiego, relacje jego najbliższych przyjaciół. Polecam wszystkim fanom.

To moja druga pozycja o życiu Freddiego. Podobała mi się, choć nie czytało się lekko, szczególnie pierwszą część książki. Bardzo dużo faktów związanych z powstawaniem i przebijaniem się Queen na rynku muzycznym, dużo nieznanych nazwisk i anegdot związanych z innymi zespołami. Później było już lepiej, dużo faktów z życia Freddiego, relacje jego najbliższych przyjaciół....

Historia mi kompletnie nieznana... Nie mówią o tym na lekcjach historii w szkole. A szkoda, bo warto wiedzieć co działo się z polskimi dziećmi w czasie wojny, na czym polegała i w jaki sposób była przeprowadzana ich germanizacja, jakie relacje łączyły dzieci z niemieckimi rodzinami. Polecam.

Historia mi kompletnie nieznana... Nie mówią o tym na lekcjach historii w szkole. A szkoda, bo warto wiedzieć co działo się z polskimi dziećmi w czasie wojny, na czym polegała i w jaki sposób była przeprowadzana ich germanizacja, jakie relacje łączyły dzieci z niemieckimi rodzinami. Polecam.

Jestem fanką Queen od dziecka, mój ojciec bardzo często słuchał ich muzyki, byłam więc z nią zaznajomiona. Jednak nigdy za specjalnie nie interesowałam się życiem Freddiego, wiedziałam, że był gejem i zmarł na AIDS, ale nic więcej. Jednaj po obejrzeniu "Bohemian Rhapsody" życie człowieka-legendy bardzo mnie zainteresowało i postanowiłam sprawdzić czy wydarzenia przedstawione w filmie faktycznie miały miejsce. Jako pierwsza w mojej ręce trafiła książka Jima Huttona, ponieważ uznałam, że skoro był z nim do końca życia, to stworzy najbardziej wiarygodny obraz Freddiego.

Moim zdaniem książka jest bardzo dobra, naładowana emocjami Jima, szczególnie pod koniec. Opisuje relacje Freddie - Jim od ich pierwszego spotkania aż do śmierci frontmana Queen. Przedstawia bardzo osobisty, intymny portret gwiazdora. Przeczytałam w jeden wieczór, po skończeniu czułam, że chcę wiedzieć więcej, sięgnęłam więc po biografię Freddiego.

Polecam wszystkim fanom.

Jestem fanką Queen od dziecka, mój ojciec bardzo często słuchał ich muzyki, byłam więc z nią zaznajomiona. Jednak nigdy za specjalnie nie interesowałam się życiem Freddiego, wiedziałam, że był gejem i zmarł na AIDS, ale nic więcej. Jednaj po obejrzeniu "Bohemian Rhapsody" życie człowieka-legendy bardzo mnie zainteresowało i postanowiłam sprawdzić czy wydarzenia...

Książka całkiem przekonująca, czyta się przyjemnie. Przedstawione w niej przykłady dają do myślenia. Po lekturze czuję się zainspirowana do zmian, częściej niż kiedyś zadaję sobie pytanie: "Czy ja na pewno tego potrzebuję?". Oznacza to, że książka w moim przypadku spełniła swoje zadanie.

Książka całkiem przekonująca, czyta się przyjemnie. Przedstawione w niej przykłady dają do myślenia. Po lekturze czuję się zainspirowana do zmian, częściej niż kiedyś zadaję sobie pytanie: "Czy ja na pewno tego potrzebuję?". Oznacza to, że książka w moim przypadku spełniła swoje zadanie.

Lektura obowiązkowa.

Wydawać się może, że tematyka poruszana przez autorkę nie znajduje odzwierciedlenia w polskim, jakże białym przecież i niezróżnicowanym, społeczeństwie, ale nic bardziej mylnego. Pozycję warto przeczytać dla poszerzenia horyzontu, uwrażliwienia i spojrzenia na problem dyskryminacji z innej perspektywy.

Polecam przeczytanie tej książki, a następnie obejrzenie wyświetlanego aktualnie w kinach filmu "Green Book". W książce co prawda jesteśmy w UK, a w filmie w USA, niemniej jednak po rozpoznaniu tematu ogląda się ten film z pozycji dużo bardziej świadomego widza.

Lektura obowiązkowa.

Wydawać się może, że tematyka poruszana przez autorkę nie znajduje odzwierciedlenia w polskim, jakże białym przecież i niezróżnicowanym, społeczeństwie, ale nic bardziej mylnego. Pozycję warto przeczytać dla poszerzenia horyzontu, uwrażliwienia i spojrzenia na problem dyskryminacji z innej perspektywy.

Polecam przeczytanie tej książki, a następnie...

Rewelacyjna, obowiązkowa.

Rewelacyjna, obowiązkowa.

Lektura obowiązkowa.

Lektura obowiązkowa.

Po "Jedwabnika" sięgnęłam odruchowo. Bardzo podobała mi się pierwsza książka Galbraitha - "Wołanie Kukułki" więc gdy tylko zobaczyłam kolejną część przygód Cormorana Strika bez wahania ją kupiłam.

Książka ogólnie mi się podobała. Styl pisania J.K. Rowling podoba mi się od zawsze, dobrze mi się czyta jej książki, podobnie było i tym razem, ale... No właśnie, jest "ale". Chodzi o zakończenie - moim zdaniem jest słabe. Rozczarowujące. Więcej nic nie napiszę, bo nie o to tu chodzi.

Książkę polecam, warto ją przeczytać, warto mieć w swojej biblioteczce.

A zakończenie każdy oceni sam.

Po "Jedwabnika" sięgnęłam odruchowo. Bardzo podobała mi się pierwsza książka Galbraitha - "Wołanie Kukułki" więc gdy tylko zobaczyłam kolejną część przygód Cormorana Strika bez wahania ją kupiłam.

Książka ogólnie mi się podobała. Styl pisania J.K. Rowling podoba mi się od zawsze, dobrze mi się czyta jej książki, podobnie było i tym razem, ale... No właśnie, jest...

Moim zdaniem najlepsza pozycja z całej serii. I chyba najdojrzalsza, polecam również starszym czytelnikom.

Moim zdaniem najlepsza pozycja z całej serii. I chyba najdojrzalsza, polecam również starszym czytelnikom.

Książka mnie rozbawiła i wciągnęła przede wszystkim ze względu na podobieństwo moje i głównej bohaterki Niny. Będąc w jej wieku (czyli ponad 10 lat temu) też byłam niezłą kłamczuchą i starając się zaimponować innym wymyślałam różne historie, a moje koleżanki z gimnazjum okazywały się równie fałszywe co "przyjaciółki" Niny. Książka jest dużo mniej naiwna niż ostatnia pozycja z miętowej serii - "Dwie Marysie" - przede wszystkim ze względu na "normalność" otoczenia bohaterki. Książkę polecam, czyta się jednym tchem, wystarczy jedno wolne popołudnie.

Książka mnie rozbawiła i wciągnęła przede wszystkim ze względu na podobieństwo moje i głównej bohaterki Niny. Będąc w jej wieku (czyli ponad 10 lat temu) też byłam niezłą kłamczuchą i starając się zaimponować innym wymyślałam różne historie, a moje koleżanki z gimnazjum okazywały się równie fałszywe co "przyjaciółki" Niny. Książka jest dużo mniej naiwna niż ostatnia pozycja...

Lekka i przyjemna książka dla nastolatek. Trochę naiwna, bo która współczesna nastolatka wychowuje się w idealnie harmonijnej, wielodzietnej rodzinie intelektualistów, w której wszyscy dla wszystkich mają czas, nigdy się nie śpieszą i nie denerwują? Ponadto, która współczesna nastolatka słucha Mozarta, Kaczmarskiego, ma szóstki w szkole i nie narzeka na trądzik, zbyt chude lub grube nogi, krzywy nos, itp.? Do poczytania w jedno letnie popołudnie.

Lekka i przyjemna książka dla nastolatek. Trochę naiwna, bo która współczesna nastolatka wychowuje się w idealnie harmonijnej, wielodzietnej rodzinie intelektualistów, w której wszyscy dla wszystkich mają czas, nigdy się nie śpieszą i nie denerwują? Ponadto, która współczesna nastolatka słucha Mozarta, Kaczmarskiego, ma szóstki w szkole i nie narzeka na trądzik, zbyt chude...

Z jednej strony poradnik o wychowaniu dzieci metodą francuską, z drugiej opowieść amerykańskiej dziennikarski o jej asymilacji kulturowej we Francji. Z punktu widzenia Matki Polki książka jest przerysowana i ciężko zrozumieć zawarte w niej francuskie rady dotyczące wychowania. Po przeczytaniu miałam nieodparte wrażenie, że polskim matkom zdecydowanie bliżej jest do amerykańskiego modelu wychowania niż francuskiego. Duży plus za poczucie humoru autorki i dystans do siebie i świata.

Z jednej strony poradnik o wychowaniu dzieci metodą francuską, z drugiej opowieść amerykańskiej dziennikarski o jej asymilacji kulturowej we Francji. Z punktu widzenia Matki Polki książka jest przerysowana i ciężko zrozumieć zawarte w niej francuskie rady dotyczące wychowania. Po przeczytaniu miałam nieodparte wrażenie, że polskim matkom zdecydowanie bliżej jest do...

Całkiem fajna pozycja dotycząca opieki nad dzieckiem w pierwszych dniach jego życia. Duży plus za płytę CD z między innymi instruktażem przewijania, kąpania, pomysłami na zabawę, itp.

Całkiem fajna pozycja dotycząca opieki nad dzieckiem w pierwszych dniach jego życia. Duży plus za płytę CD z między innymi instruktażem przewijania, kąpania, pomysłami na zabawę, itp.

Pozycja, która powinna się znaleźć w biblioteczce każdego młodego i niedoświadczonego rodzica. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, choć poruszane zagadnienia do najlżejszych nie należą... Zaniepokojony rodzic znajdzie w tej książce odpowiedzi na wiele pytań, między innymi jak często karmić dziecko, jak wprowadzać plan dani czy nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania. Nie wszystkie rady "Zaklinaczki Dzieci" mogą przypaść rodzicom do gustu (np. zrezygnowanie z karmienia dziecka na żądanie), ale mimo to warto zapoznać się z tą lekturą.

Pozycja, która powinna się znaleźć w biblioteczce każdego młodego i niedoświadczonego rodzica. Książkę czyta się lekko i przyjemnie, choć poruszane zagadnienia do najlżejszych nie należą... Zaniepokojony rodzic znajdzie w tej książce odpowiedzi na wiele pytań, między innymi jak często karmić dziecko, jak wprowadzać plan dani czy nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania. Nie...

Zakupiłam książeczkę w promocji w Rossmanie z myślą o moim synku. Czytaliśmy mu ją na przemian z mężem przez kilka wieczorów i wspólnie doszliśmy do wniosku, że jest to historia dla dziewczynek. Dziewczynkom polecam, mi się podobała, nawet mnie lekko wzruszyła (jestem kociarą jak główna bohaterka), chłopcom może się jednak nie podobać :P

Zakupiłam książeczkę w promocji w Rossmanie z myślą o moim synku. Czytaliśmy mu ją na przemian z mężem przez kilka wieczorów i wspólnie doszliśmy do wniosku, że jest to historia dla dziewczynek. Dziewczynkom polecam, mi się podobała, nawet mnie lekko wzruszyła (jestem kociarą jak główna bohaterka), chłopcom może się jednak nie podobać :P

Książka, którą należy traktować i korzystać z niej jak z encyklopedii. Dużo przydatnej wiedzy, szczególnie dla młodych, niedoświadczonych rodziców. O wiele łatwiej jest korzystać z niej, wyszukując interesujące nas hasła, niż czytać "od deski do deski".

Książka, którą należy traktować i korzystać z niej jak z encyklopedii. Dużo przydatnej wiedzy, szczególnie dla młodych, niedoświadczonych rodziców. O wiele łatwiej jest korzystać z niej, wyszukując interesujące nas hasła, niż czytać "od deski do deski".

J.K.Rowling - autorka mojej ukochanej serii o Harrym Potterze - w nowej odsłonie, w wersji dla dorosłych. Urzekła mnie (o ile to słowo jest na miejscu biorąc po uwagę fabułę książki) swoją nową pozycją. Przemawia do mnie zarówno fabuła, jak i styl w jakim książka jest napisana. Mój mąż gdy po nią sięgnął stwierdził, że fabuła faktycznie jest wciągająca, ale niektóre opisy są zbyt rozbudowane a nic szczególnego nie wnoszą do fabuły. Mi osobiście to nie przeszkadzało, choć dla mnie nawet opisy przyrody w "Nad Niemnem" były interesujące.

Mimo iż Rowling kieruje tę pozycję do zupełnie innej grupy docelowej niż poprzednio, to podczas czytania "Trafnego wyboru" cały czas czułam, że to książka Rowling. Jej styl pisania jest jak dla mnie bardzo charakterystyczny.

Polecam książkę wszystkim, nie tylko fanom poprzednich publikacji Rowling, ponieważ historia w niej opisana jest naprawdę wciągająca i prezentuje zupełnie inny niż ten stworzony przez nas, Polaków, obraz małych brytyjskich społeczności, a przede wszystkim młodzieży.

J.K.Rowling - autorka mojej ukochanej serii o Harrym Potterze - w nowej odsłonie, w wersji dla dorosłych. Urzekła mnie (o ile to słowo jest na miejscu biorąc po uwagę fabułę książki) swoją nową pozycją. Przemawia do mnie zarówno fabuła, jak i styl w jakim książka jest napisana. Mój mąż gdy po nią sięgnął stwierdził, że fabuła faktycznie jest wciągająca, ale niektóre opisy...

Mieczysław Karaszewski jest kuzynem mojej babci. O tej pozycji dowiedziałam się właśnie od niej. Od razu mnie zaintrygowała. Przede wszystkim dlatego, że bardzo lubię autobiografie a tutaj dodatkowo zaintrygował mnie fakt, że na kartach wspomnień mojego dalekiego wujka będą przewijały się losy mojej rodziny (dalszej co prawda, ale jednak...) od strony mamy.

Oceniając pozycję najbardziej obiektywnie jak tylko potrafię, uważam, że jest niezwykle wciągająca. Pełna wspomnień, nie zawsze lekkich i przyjemnych, książka jest bardzo dobrą lekturą na zimowy wieczór.

Mieczysław Karaszewski jest kuzynem mojej babci. O tej pozycji dowiedziałam się właśnie od niej. Od razu mnie zaintrygowała. Przede wszystkim dlatego, że bardzo lubię autobiografie a tutaj dodatkowo zaintrygował mnie fakt, że na kartach wspomnień mojego dalekiego wujka będą przewijały się losy mojej rodziny (dalszej co prawda, ale jednak...) od strony mamy.

Oceniając...

Wędrówka jest częstym motywem pojawiającym się na kartach zarówno literatury polskiej, jak i obcej. Ma ona zazwyczaj dwa wymiary. Z jednej strony bywa po prostu dosłowną podróżą, z drugiej zaś ma charakter metaforyczny. „Wędrówka Murriego” jest połączeniem obu znaczeń. Bośniacki kot odbywa zwykłą podróż, która ma jednak znaczenie symboliczne. Nie dla kota, a dla czytelnika.

W powieści Rosjanina Ilji Bojaszowa „Wędrówka Murriego” poznajemy pochodzącego z bośniackiej wioski kocura, którego wybuch wojny domowej w Jugosławii wygnał z ciepłego domu w nieznane. Przed konfliktem kot Murri wiedzie bardzo przyjemne życie. Zawsze pełna mleka miska, słońce i władza nad domownikami. W czasie trwania działań wojennych ten wyrachowany kot nie zamierza rezygnować z życiowych przyjemności. Wyrusza więc w wędrówkę której przyświeca cel znalezienia przytulnego kąta.

Podróżując wraz z Murrim poznajemy kolejnych bohaterów powieści - odbywających swoje małe i większe podróże: szejka zwariowanego na punkcie podniebnych szaleństw, staruszkę Elzę wspomagającą samotnych, młodego Tybetańczyka czy studentkę podróżującą z kierowcą ciężarówki. Oprócz ludzi wraz z Murrim podróżują również zwierzęta i duchy. Każdy z bohaterów podróżuje w innym celu. Przemieszczanie się dla jednych jest wyborem i przyjemnością, dla innych - smutną ucieczką, pełną żalu i niebezpieczeństw.

W książce Bojaszowa cały świat jest w ciągłym ruchu. Kręci się Ziemia, wirują inne planety, ludzie uciekają przed pociskami w kraju opanowanym przez wojnę, nad nimi zaś unoszą się widziane tylko przez zwierzęta dobre i złe duchy... Wszystko w powieści przeplatane jest filozofią, która ma na celu przybliżyć czytelnikowi znaczenie i istotę podróży.

Z jednej strony historię stworzoną przez Bojaszowa można nazwać dobrą próbką współczesnej prozy. Z drugiej zaś można odnieść wrażenie, że autor przesadził z prostotą stylu, a filozoficzne sentencje są nieco płytkie. A przecież temat jugosłowiański i metafora ludzkiego losu jako wędrówki są literackim supertematami. Rosyjski pisarz jednak nie do końca ten atut wykorzystał.

Wędrówka jest częstym motywem pojawiającym się na kartach zarówno literatury polskiej, jak i obcej. Ma ona zazwyczaj dwa wymiary. Z jednej strony bywa po prostu dosłowną podróżą, z drugiej zaś ma charakter metaforyczny. „Wędrówka Murriego” jest połączeniem obu znaczeń. Bośniacki kot odbywa zwykłą podróż, która ma jednak znaczenie symboliczne. Nie dla kota, a dla...