Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Błachucka na podstawie zachowanych pamiętników Napoleona Zygmunta Rzewuskiego zwanego Polkiem, napisała świetną powieść historyczną Autorka potrafi zainteresować czytelnika i go przekonać, że postaci historyczne to nie nudne osoby ze szkolnego podręcznika: to żyjący przed nami ludzie z krwi i kości, którzy tak jak my przeżywali złe i dobre chwile. Obserwujemy życie rodziny ziemiańskiej z połowy dziewiętnastego wieku w dworku niedaleko Kielc, a więc jesteśmy pod zaborem rosyjskim. Życie rodziny płynie pracowicie, a pory roku, kościelne święta, uroczystości rodzinne, polowania, kuligi, nadają rytm przemijającym dniom. Dla bohaterów powieści jest to również czas marzeń o wolności i niespełnionych nadziejach. Musi wybuchnąć powstanie, a nasz młodziutki bohater zostaje dowódcą jednego z oddziałów.

Błachucka na podstawie zachowanych pamiętników Napoleona Zygmunta Rzewuskiego zwanego Polkiem, napisała świetną powieść historyczną Autorka potrafi zainteresować czytelnika i go przekonać, że postaci historyczne to nie nudne osoby ze szkolnego podręcznika: to żyjący przed nami ludzie z krwi i kości, którzy tak jak my przeżywali złe i dobre chwile. Obserwujemy życie...

Bardzo nudna, rozwlekła, właściwie o niczym na 450 stronach! Cała intryga zmieściłaby się na 100 stronach. Nie mogę pojąć skąd takie wysokie oceny.

Bardzo nudna, rozwlekła, właściwie o niczym na 450 stronach! Cała intryga zmieściłaby się na 100 stronach. Nie mogę pojąć skąd takie wysokie oceny.

Moja ukochana książka. Genialna.

Moja ukochana książka. Genialna.

I znowu pytanie: Dlaczego ja?

I znowu pytanie: Dlaczego ja?

Niby nic takiego się nie dzieje., a genialne ukazanie ludzkich dusz, wywracanych na nice każe nam spojrzeć na marność naszego życia. Genialna.

Niby nic takiego się nie dzieje., a genialne ukazanie ludzkich dusz, wywracanych na nice każe nam spojrzeć na marność naszego życia. Genialna.

Słaba, a w porównaniu z Czarodziejską Górą bardzo słaba. Rozmowy o niczym i sztuczne postacie. Pisane na siłę pod lewackie tęsknoty.

Słaba, a w porównaniu z Czarodziejską Górą bardzo słaba. Rozmowy o niczym i sztuczne postacie. Pisane na siłę pod lewackie tęsknoty.

Niestety, ale ta książka jest doskonałym alibi dla ludzi o naturze psychopatycznej. Dla psychopaty znęcanie się nad innym jest równie potrzebne dla ich JA, jak posiadanie pieniędzy, czy seks.

Niestety, ale ta książka jest doskonałym alibi dla ludzi o naturze psychopatycznej. Dla psychopaty znęcanie się nad innym jest równie potrzebne dla ich JA, jak posiadanie pieniędzy, czy seks.

Teraz jest podobnie w Polsce jak u Orwella

Teraz jest podobnie w Polsce jak u Orwella

Znakomite studium psychologiczne, który miał wszystko, ale to było za mało.

Znakomite studium psychologiczne, który miał wszystko, ale to było za mało.

Cudowna książka. Autorka przenosi nas w inny świat - straszny, prawdziwy, piękny, przejmujący. Ludzie losy na polskiej wsi niosą uniwersalne przesłanie o szczęściu i nieszczęściu, z którym trzeba się "dogadać". "uładzić w sobie, żeby nie zwariować. Te opowieści przypominają mi prozę Andrieja Płatonowa.

Cudowna książka. Autorka przenosi nas w inny świat - straszny, prawdziwy, piękny, przejmujący. Ludzie losy na polskiej wsi niosą uniwersalne przesłanie o szczęściu i nieszczęściu, z którym trzeba się "dogadać". "uładzić w sobie, żeby nie zwariować. Te opowieści przypominają mi prozę Andrieja Płatonowa.

Bardzo interesujący reportaż. Poznajemy osiemnastu bohaterów, śledzimy ich losy od początku - aż do chwili obecnej. Co ich połączyło? Jesienią 1981 roku spotkali się na strajku - najdłuższym w PRL i już o sobie nie zapomnieli. Znakomicie się czyta. Polecam.

Bardzo interesujący reportaż. Poznajemy osiemnastu bohaterów, śledzimy ich losy od początku - aż do chwili obecnej. Co ich połączyło? Jesienią 1981 roku spotkali się na strajku - najdłuższym w PRL i już o sobie nie zapomnieli. Znakomicie się czyta. Polecam.

Czytanie tej książki to jak zaglądanie do duszy wielkiego pisarza.

Czytanie tej książki to jak zaglądanie do duszy wielkiego pisarza.