Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Neurotyczna, męcząca... Probowałam zrozumieć bohaterkę, która nie odnajduje się w roli matki, żony, zmaga się ze swoją nieujarzmioną seksualnością i nie potrafi dostoswać się do powszechnie obowiązujących norm społecznych. Ale nie mogłam. Z każdą stroną czułam coraz większą irytację, która skończyła się z ostatnim zdaniem.

Neurotyczna, męcząca... Probowałam zrozumieć bohaterkę, która nie odnajduje się w roli matki, żony, zmaga się ze swoją nieujarzmioną seksualnością i nie potrafi dostoswać się do powszechnie obowiązujących norm społecznych. Ale nie mogłam. Z każdą stroną czułam coraz większą irytację, która skończyła się z ostatnim zdaniem.

Zacznę od tego, że to była czysta przyjemność. Książka lekka, ale nie infantylna, pisana przez kobietę, o kobietach, ale chciałabym, żeby sięgneli po nią także mężczyźni. W Nowym Jorku byłam tylko raz, na trzy dni, ale czytając o Nowym Jorku lat 40-tych chciałam się przenieść w czasie i poczuć atmosferę tamtych lat - blichtr, elegancję, beztroskę lat przedwojennych. Bardzo podobała mi się pierwszoosobowa narracja, swoisty pamiętnik głównej bohaterki, kobiety, która spróbowała w życiu wielu rzeczy, spotkała wielu mężczyzn i odnalazła swoje szczęście w zaskakujących okolicznościach. Napisałabym więcej, ale chciałabym, żebyście same/sami sięgnęli po "Miasto dziewcząt" i poznali historię Vivian Morris. Moim zdaniem warto.

Zacznę od tego, że to była czysta przyjemność. Książka lekka, ale nie infantylna, pisana przez kobietę, o kobietach, ale chciałabym, żeby sięgneli po nią także mężczyźni. W Nowym Jorku byłam tylko raz, na trzy dni, ale czytając o Nowym Jorku lat 40-tych chciałam się przenieść w czasie i poczuć atmosferę tamtych lat - blichtr, elegancję, beztroskę lat przedwojennych. Bardzo...

Bardzo przyjemna książka! Nie jestem fanką zombie, nie ekscytowały mnie kultowe filmy i seriale, nie zaczytywałam się w książkach o tej tematyce, ale jak przeczytałam o apokalipsie w polskim stylu, to stwierdziłam, że dam jej szansę. Nie zawiodłam się, satyra na nasze przywary, znany nam etos i patos, wątpliwe powody do dumy i Polska Chrystusem Narodów.
Ubawiłam się i polecam i Wam :)

Bardzo przyjemna książka! Nie jestem fanką zombie, nie ekscytowały mnie kultowe filmy i seriale, nie zaczytywałam się w książkach o tej tematyce, ale jak przeczytałam o apokalipsie w polskim stylu, to stwierdziłam, że dam jej szansę. Nie zawiodłam się, satyra na nasze przywary, znany nam etos i patos, wątpliwe powody do dumy i Polska Chrystusem Narodów.
Ubawiłam się i...