Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zakochałam się! Ta książka wydaje się być taka niepozorna, lekka, a w rzeczywistości porusza poważne tematy, takie jak wyobcowanie, poczucie odrzucenia, bycia innym, niepasującym do otoczenia... Pedofilię... A nawet zabójstwo... (w zasadzie to więcej niż jedno) Pani Olejnik zgrabnie łączy te wszystkie wątki, dzięki czemu książka nie przytłacza czytelnika i nie powoduje nastroju depresyjnego. Być może jest to zasługa tak barwnej postaci jaką jest Madelaine, a może tego, że Wit Malczyk widzi kolory słów? Powieść o dwóch nietypowych nastolatkach, nieco zagubionych i odmiennych od rówieśników, ale jednocześnie pragnących czegoś zwyczajnego, czego pragnie wiele osób - miłości... Myślę, że wątek kryminalny dodaje "smaczku" tej książce, dzięki czemu, nie jest ona nudna i nijaka. Polecam, warto przeczytać 😊

Zakochałam się! Ta książka wydaje się być taka niepozorna, lekka, a w rzeczywistości porusza poważne tematy, takie jak wyobcowanie, poczucie odrzucenia, bycia innym, niepasującym do otoczenia... Pedofilię... A nawet zabójstwo... (w zasadzie to więcej niż jedno) Pani Olejnik zgrabnie łączy te wszystkie wątki, dzięki czemu książka nie przytłacza czytelnika i nie...

Czytając książki, zwykle utożsamiam sie z bohaterami, co niejednokrotnie prowadzi do tego iż dopóki nie skończę, przeżywam wraz z nimi ich życie - zarówno radości, jak i smutki - często nawet nie do końca zdając sobie sprawę z tego jak bardzo oddziałuje to na moje samopoczucie. Tak było i tym razem. Całkowicie wchłonęła mnie atmosfera, którą przedstawiła Pani Louis. Czytając czułam współczucie dla Teresy Hamera, porzuconej wraz z dwójką małych dzieci w święta, ból Marysi z powodu odrzucenia przez męża, upokorzenie i niedowierzanie Soni, Laurze i Róży, które doprowadziło do większych i mniejszych tragedii oraz radość życia Eli Srebro, która była takim promykiem nadziei, pozytywną iskierką tej pozycji, pośród ogromu tych wszystkich opisanych nieszczęść. Kumulacja emocji bohaterów spowodowała, że musiałam ją na chwilę odłożyć, by odciąć się od tego smutnego świata, przedstawionego tak realnie, jakby tuż obok... Bardzo mnie poruszyła lektura tej książki, a obrazy w niej zawarte mocno wyryły się w moim umyśle, tak mocno, że jestem pewna, iż jeszcze długo nie będę w stanie o nich zapomnieć... Myślę, że warto przeczytać "Sonię" zarówno ze względu na bardzo dobry warsztat literacki autorki - co niewątpliwie sprawia, że książkę czyta się niemalże błyskawicznie - jak i z uwagi na poważny temat tu poruszany. Być może po jej lekturze staniemy się bardziej świadomi i uważni, jeśli chodzi o problem pedofilii i nie będziemy lekceważyli sygnałów wysyłanych przez wołające o pomoc dzieci.

Czytając książki, zwykle utożsamiam sie z bohaterami, co niejednokrotnie prowadzi do tego iż dopóki nie skończę, przeżywam wraz z nimi ich życie - zarówno radości, jak i smutki - często nawet nie do końca zdając sobie sprawę z tego jak bardzo oddziałuje to na moje samopoczucie. Tak było i tym razem. Całkowicie wchłonęła mnie atmosfera, którą przedstawiła Pani Louis....

Piękna i poruszająca historia dwóch chłopców, Bruna i Szmula, pochodzących z różnych światów, których losy połączyło przeznaczenie i sprawiło, że ich przyjaźń trwała od momentu przypadkowego spotkania, aż do ostatnich chwil... Pokazuje ona, że świat dzieci jest prosty, jeśli ktoś jest dla nas miły, to znaczy, że jest dobry, a jeśli nie, to lepiej go unikać i nie wchodzić mu w drogę... Brak w tym świecie uprzedzeń typowych dla ludzi dorosłych, podziałów na ludzi lepszych i gorszych. Moralność wpajają nam rodzice, ale z czasem to my sami, na podstawie poznanych zasad zaczynamy wybierać to, co naszym zdaniem jest dobre, a co złe i niejednokrotnie te wybory nie należą do łatwych, gdyż mogą wpłynąć na bliskie nam osoby, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy...

Piękna i poruszająca historia dwóch chłopców, Bruna i Szmula, pochodzących z różnych światów, których losy połączyło przeznaczenie i sprawiło, że ich przyjaźń trwała od momentu przypadkowego spotkania, aż do ostatnich chwil... Pokazuje ona, że świat dzieci jest prosty, jeśli ktoś jest dla nas miły, to znaczy, że jest dobry, a jeśli nie, to lepiej go unikać i nie wchodzić mu...