Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czuję się bardzo dziwnie wyssana ze słów...nie wiem, czy mogłabym nazwać tą książkę arcydziełem, ale coś w niej sprawiło, że postanowiłam podzielić się swoimi wrażeniami. Otóż, gdy tuż po jej zakupie (w ciemno, bez dłuższego zastanawiania się, oglądania itp.) doszłam do wniosku, że historia opowiedziana będzie listami, mailami itp...załamałam się, iż na marne wydałam prawie 30 zł. Przez kolejne 50 stron książki tylko utwierdzałam się w tym przekonaniu, ale...apeluję do Was! Nie bierzcie przykładu ze mnie! Do formy przyzwyczaiłam się dość szybko, a historia mnie urzekła! Jest to jedna z nielicznych książek, przy której śmiałam się do rozpuku, byłam wściekła tak, że krzyczałam na cały dom i oczywiście uroiłam łzy wzruszenia (szczególnie na końcu....na prawdę dużo łez) Nie wiem, czy chcę obejrzeć ekranizację...może poczekam miesiąc, dwa, by emocje ochłonęły...chcę na razie cieszyć się tą magią, którą obdarowała mnie Cecelia Ahern! ♥

Czuję się bardzo dziwnie wyssana ze słów...nie wiem, czy mogłabym nazwać tą książkę arcydziełem, ale coś w niej sprawiło, że postanowiłam podzielić się swoimi wrażeniami. Otóż, gdy tuż po jej zakupie (w ciemno, bez dłuższego zastanawiania się, oglądania itp.) doszłam do wniosku, że historia opowiedziana będzie listami, mailami itp...załamałam się, iż na marne wydałam prawie...

Poprawna książka, napisana pięknym językiem z kulawą akcją i sztucznymi dialogami - tak najprościej ujęłabym to co mi przychodzi do głowy. Z akcją powieści było trochę tak, jakby pod koniec sylwestrowego odliczania, ktoś włączył reklamy, a po ich zakończeniu okazało się, że jest już 5 minut po północy...następnego dnia. Nie podobało mi się to, że autorka w pewnym momencie postanawia przerwać akcję, a z biegiem wydarzeń niektóre sytuacje pozostają niewyjaśnione. Jak zakończyła się bitwa? Co dokładnie się tam wydarzyło? Dlaczego Mikael wybrał właśnie Scarlett (niewyjaśniony wątek jej "przezroczystości")? Po drugie te paranormalne postaci: demony, pół-demony...nie wiemy o nich zbyt wiele...albo może tylko ja chciałabym wiedzieć więcej o "przemianie" w pantery, kruki itp.? To wszystko sprawia wrażenie nazbyt fikcyjne. Lubię, gdy nawet w tego typu powieściach mam wrażenie, że takie rzeczy na prawdę są możliwe...mam ten dreszczyk emocji. Tutaj jednak odbierałam wszystko jako czystą fantastykę...niemożliwą. Mimo to sięgnę po drugą część, może niektóre wątki się wyjaśnią?

Poprawna książka, napisana pięknym językiem z kulawą akcją i sztucznymi dialogami - tak najprościej ujęłabym to co mi przychodzi do głowy. Z akcją powieści było trochę tak, jakby pod koniec sylwestrowego odliczania, ktoś włączył reklamy, a po ich zakończeniu okazało się, że jest już 5 minut po północy...następnego dnia. Nie podobało mi się to, że autorka w pewnym momencie...

"Bardzo biała wrona" to niebanalna powieść, miłosna?
Muszę przyznać, że początkowo moje nastawienie było dość sceptyczne. Pierwsze strony nie dawały mi żadnych wskazówek czego się spodziewać. Sztuczne dialogi "mówiły" o wątku jednej wielkiej miłości...natomiast pewna tajemnica w historii Norberta opisanej w prologu "przekonywała mnie", że nie będzie to taka zwykła historia. I rzeczywiście nie była. Postać Norberta z biegiem wydarzeń zaczęła intrygować mnie swoim dziwnym charakterem, trudno było odczytać jego zmiany nastrojów. Być może spodziewałam się przemocy fizycznej... Jednak historia opisana przez autorkę wywarła na mnie dużo większe wrażenie niż oczekiwałam.

"Bardzo biała wrona" to niebanalna powieść, miłosna?
Muszę przyznać, że początkowo moje nastawienie było dość sceptyczne. Pierwsze strony nie dawały mi żadnych wskazówek czego się spodziewać. Sztuczne dialogi "mówiły" o wątku jednej wielkiej miłości...natomiast pewna tajemnica w historii Norberta opisanej w prologu "przekonywała mnie", że nie będzie to taka zwykła...