Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wspaniała. Ważny, ciekawie przedstawiony temat. I świetne poczucie humoru autorki.

Wspaniała. Ważny, ciekawie przedstawiony temat. I świetne poczucie humoru autorki.

Wszyscy, którzy dotarli tylko do sceny pod mostem i na tej podstawie nisko ocenili powieść - mylą się.
Tak na marginesie - to jedna z tych najbardziej sugestywnych i działających na zmysły scen, jakie czytałam.

Wszyscy, którzy dotarli tylko do sceny pod mostem i na tej podstawie nisko ocenili powieść - mylą się.
Tak na marginesie - to jedna z tych najbardziej sugestywnych i działających na zmysły scen, jakie czytałam.

Ech... czytam powieść po raz drugi i znowu zachwycam się poczuciem humoru autorki i jej lekkim piórem <3. Tyle ważnej literatury przeczytałam w życiu (również z zachwytem), ale dzisiaj jestem wdzięczna za to, że czytając mogę po prostu dobrze się bawić.

Ech... czytam powieść po raz drugi i znowu zachwycam się poczuciem humoru autorki i jej lekkim piórem <3. Tyle ważnej literatury przeczytałam w życiu (również z zachwytem), ale dzisiaj jestem wdzięczna za to, że czytając mogę po prostu dobrze się bawić.

Radosna, lekka, przezabawna historia. Kocham nastrój, w jaki mnie wprowadzają powieści Lynn Painter <3

Radosna, lekka, przezabawna historia. Kocham nastrój, w jaki mnie wprowadzają powieści Lynn Painter <3

Inna, wyjątkowa zabawna, moja ulubiona.

Inna, wyjątkowa zabawna, moja ulubiona.

Niby nic a dech zapiera od uczuć i emocji, które wydają się takie autentyczne.

Niby nic a dech zapiera od uczuć i emocji, które wydają się takie autentyczne.

Przeczytałam obie części, bo dobrze mi się czytało, ale nie jestem w stanie ocenić, jak bardzo zachowania bohaterów i sytuacje, w jakich się znaleźli były niedorzeczne lub nie. Wydawało mi się czasem, że bardzo... ale co ja tam wiem o mafiach... ;)

Przeczytałam obie części, bo dobrze mi się czytało, ale nie jestem w stanie ocenić, jak bardzo zachowania bohaterów i sytuacje, w jakich się znaleźli były niedorzeczne lub nie. Wydawało mi się czasem, że bardzo... ale co ja tam wiem o mafiach... ;)

Niektóre fragmenty zapierały dech swoją "ważnością', napisane pięknym językiem, jednak co do samej fabuły.. dla mnie relacja romantyczna głównych bohaterów przesłodzona.

Niektóre fragmenty zapierały dech swoją "ważnością', napisane pięknym językiem, jednak co do samej fabuły.. dla mnie relacja romantyczna głównych bohaterów przesłodzona.

Uwielbiam poczucie humoru autorki :))

Uwielbiam poczucie humoru autorki :))

Świetna powieść! Inteligentna, mądra, błyskotliwa, przezabawna. I podobnie jak Sally Thorne "nie zliczę, ile razy wybuchnęłam głośnym śmiechem”. Nie wiem jakim cudem niektórzy byli znudzeni...

Świetna powieść! Inteligentna, mądra, błyskotliwa, przezabawna. I podobnie jak Sally Thorne "nie zliczę, ile razy wybuchnęłam głośnym śmiechem”. Nie wiem jakim cudem niektórzy byli znudzeni...

Z Agatą Polte jest tak, że jak już bohaterowie się dogadają - co zwykle w tego typu powieściach od tej pory często tracę zainteresowanie fabułą - to u niej nadal mam ochotę czytać dalej ;)

Z Agatą Polte jest tak, że jak już bohaterowie się dogadają - co zwykle w tego typu powieściach od tej pory często tracę zainteresowanie fabułą - to u niej nadal mam ochotę czytać dalej ;)

W drugiej części trochę krzywiłam się na fabułę.. Nie lubię też wstawek przypominających, co się działo w pierwszym tomie, szczególnie kiedy da się wyraźnie wyczuć, że tylko po to zostały wplecione w fabułę. Ale rozumiem zamysł autorów, dlaczego na to się decydują.
Za to pokochałam mistrzowskie teksty Stevie. Niektóre wręcz genialne.

W drugiej części trochę krzywiłam się na fabułę.. Nie lubię też wstawek przypominających, co się działo w pierwszym tomie, szczególnie kiedy da się wyraźnie wyczuć, że tylko po to zostały wplecione w fabułę. Ale rozumiem zamysł autorów, dlaczego na to się decydują.
Za to pokochałam mistrzowskie teksty Stevie. Niektóre wręcz genialne.

Jakie to było dobre.. Po kilku stronach wiedziałam, że to jedna z tych historii pisanych pod wpływem "twórczego uniesienia, weny, flow" czy jak to tam nazwać (co się potwierdziło, kiedy przeszłam na koniec do podziekowań autorki). Niektórym powieść się nie podoba z powodu rozciągłości wywodów bohaterki, ale moim zdaniem te jej wewnętrzne zmagania budują klimat do wprowadzenia przełomowych scen tej historii, których nie da się głęboko nie przeżywać razem z bohaterami.

Jakie to było dobre.. Po kilku stronach wiedziałam, że to jedna z tych historii pisanych pod wpływem "twórczego uniesienia, weny, flow" czy jak to tam nazwać (co się potwierdziło, kiedy przeszłam na koniec do podziekowań autorki). Niektórym powieść się nie podoba z powodu rozciągłości wywodów bohaterki, ale moim zdaniem te jej wewnętrzne zmagania budują klimat do...

Ale to było fajne, próbować rozkminić, kim On jest :) Te wszystkie zmyłki ;) Martwiłam się, że ostatecznie będę rozczarowana, ale nie! Scena, kiedy się tego dowiadujemy jest świetna :)
Kiedy już się wie, kim On jest, warto przeczytać jeszcze raz. Pewne zachowania bohaterów widzi się inaczej. Równie świetna zabawa!

Ale to było fajne, próbować rozkminić, kim On jest :) Te wszystkie zmyłki ;) Martwiłam się, że ostatecznie będę rozczarowana, ale nie! Scena, kiedy się tego dowiadujemy jest świetna :)
Kiedy już się wie, kim On jest, warto przeczytać jeszcze raz. Pewne zachowania bohaterów widzi się inaczej. Równie świetna zabawa!

A mi się podobał sposób przedstawienia w powieści pułapek feminizmu, który - jak każdy ruch ideologiczny - ma skłonność do popadania w skrajności. Niestety. Założenia na początku wzorowe i bezsprzecznie konieczne, ale już wdrożenie ich w rzeczywistości często żenujące. Wszystko to obserwujemy w powieści przyglądając się zachowaniom bohaterów i dylematom głównej bohaterki.

A mi się podobał sposób przedstawienia w powieści pułapek feminizmu, który - jak każdy ruch ideologiczny - ma skłonność do popadania w skrajności. Niestety. Założenia na początku wzorowe i bezsprzecznie konieczne, ale już wdrożenie ich w rzeczywistości często żenujące. Wszystko to obserwujemy w powieści przyglądając się zachowaniom bohaterów i dylematom głównej bohaterki.

"Proszę cię, Mimi. Przestań wreszcie ratować tych ludzi. To tylko fabuła. Pozwól jej się dotoczyć do końca".
Genialny tekst. Świetna książka.
No właśnie. A jak postąpić w realnym świecie? Pozwolić fabule dotoczyć się do końca, czy - kiedy czujemy, że role, które gramy, nie są właściwe dla nas - zmienić scenariusz?

I to nie jest literatura dziecięca...

"Proszę cię, Mimi. Przestań wreszcie ratować tych ludzi. To tylko fabuła. Pozwól jej się dotoczyć do końca".
Genialny tekst. Świetna książka.
No właśnie. A jak postąpić w realnym świecie? Pozwolić fabule dotoczyć się do końca, czy - kiedy czujemy, że role, które gramy, nie są właściwe dla nas - zmienić scenariusz?

I to nie jest literatura dziecięca...

Może jednak wydawca polski nie przeczytał powieści uważnie. Tytuł "Milk in my coffee" jest esencją tej historii i - chociaż na pierwszy rzut oka nie wygląda - to nijak się ma do "Kawy z mlekiem". To są ważne niuanse.
I to nie jest typowy babski romans... Powieść ukazuje wieloaspektowy rasizm na poziomie grupy, jednostki, "uciśnionych" i "oprawców". Wszyscy jesteśmy uciśnionymi i oprawcami jednocześnie, tylko gramy różne role, które czasami się zmieniają. Warto przeczytać.

Może jednak wydawca polski nie przeczytał powieści uważnie. Tytuł "Milk in my coffee" jest esencją tej historii i - chociaż na pierwszy rzut oka nie wygląda - to nijak się ma do "Kawy z mlekiem". To są ważne niuanse.
I to nie jest typowy babski romans... Powieść ukazuje wieloaspektowy rasizm na poziomie grupy, jednostki, "uciśnionych" i "oprawców". Wszyscy jesteśmy...

Jednak męczą mnie już aż tak "udręczone" historie.

Jednak męczą mnie już aż tak "udręczone" historie.

Jak na tak ograniczone możliwości przekazu, jakie ma język ludzki, czyli po prostu słowa, naprawdę ci się tu udało Boże ;)

Jak na tak ograniczone możliwości przekazu, jakie ma język ludzki, czyli po prostu słowa, naprawdę ci się tu udało Boże ;)

Bardzo dobra. Czułam się beznadziejnie czytając opisy stanów psychicznych bohatera, tę rozpaczliwą potrzebę i pragnienie rozpoczęcia nowego życia, o którym marzył podglądając przyjaciół i niemożność spełnienia tego pragnienia i pogodzenia się z tym, że się nie spełni. Tragiczne.

Bardzo dobra. Czułam się beznadziejnie czytając opisy stanów psychicznych bohatera, tę rozpaczliwą potrzebę i pragnienie rozpoczęcia nowego życia, o którym marzył podglądając przyjaciół i niemożność spełnienia tego pragnienia i pogodzenia się z tym, że się nie spełni. Tragiczne.