Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Napis na okładce głosi "ostatnia powieść Świata Dysku", nie wiem po co i komu, bo kto nie wie, nie musi wiedzieć, a kto wie, temu smutno i bez tego.
Książka jest nierówna, bo i nie została tak naprawdę skończona. To zarys, który obrósłby jeszcze słowami, gdyby Autorowi dany był na to czas.
Tym niemniej, jest to rasowa dyskowa opowieść, nieco surowa z powodu roboczego charakteru, ale wyrazista i spójna.
Pasterska korona jest o umieraniu, a jej oś główną wyznaczają dwie śmierci (choć druga najwyraźniej nie miała dość czasu z Autorem, który z pewnością tchnąłby w nią jeszcze więcej mocy) - jednak przeważa jak zawsze życie. Piękną lekcję mądrej żałoby otrzymaliśmy od Terrego Pratchetta.

Napis na okładce głosi "ostatnia powieść Świata Dysku", nie wiem po co i komu, bo kto nie wie, nie musi wiedzieć, a kto wie, temu smutno i bez tego.
Książka jest nierówna, bo i nie została tak naprawdę skończona. To zarys, który obrósłby jeszcze słowami, gdyby Autorowi dany był na to czas.
Tym niemniej, jest to rasowa dyskowa opowieść, nieco surowa z powodu roboczego...

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa. Naprawdę uczyła wrażliwości. A ilustracje napawały mnie takim przejęciem, że przynajmniej dwie z nich zabazgrałam, bo bałam się na nie trafić. Tę książeczkę zmaltretowałam w dzieciństwie strasznie, ale mam ją do dziś. Przypomina mi, skąd przychodzę.

Jedna z najważniejszych książek mojego dzieciństwa. Naprawdę uczyła wrażliwości. A ilustracje napawały mnie takim przejęciem, że przynajmniej dwie z nich zabazgrałam, bo bałam się na nie trafić. Tę książeczkę zmaltretowałam w dzieciństwie strasznie, ale mam ją do dziś. Przypomina mi, skąd przychodzę.

Zastanawiam się, czy to nie moja ulubiona książka Terakowskiej.

Zastanawiam się, czy to nie moja ulubiona książka Terakowskiej.

Te dwie ostatnie książki Terakowskiej różnią się od poprzednich. Są bardziej reporterskie, Dorota chyba wracała do dziennikarstwa... [*]

Te dwie ostatnie książki Terakowskiej różnią się od poprzednich. Są bardziej reporterskie, Dorota chyba wracała do dziennikarstwa... [*]

Dobra książka.

Dobra książka.

Coś do autobusu albo na durny wykład. Lekkie, zabawne... fajnie się czyta z Barthesem w drugiej ręce :)

Coś do autobusu albo na durny wykład. Lekkie, zabawne... fajnie się czyta z Barthesem w drugiej ręce :)

Profesor Nawarecki w odsłonie nieco gawędziarskiej, wspaniale czyta się tę książkę żyjąc w związku ze Śląskiem - nie wiem tylko, czy w ogóle istnieje możliwość przekładu tej publikacji na inne języki... w tym ogólnopolski :)

Profesor Nawarecki w odsłonie nieco gawędziarskiej, wspaniale czyta się tę książkę żyjąc w związku ze Śląskiem - nie wiem tylko, czy w ogóle istnieje możliwość przekładu tej publikacji na inne języki... w tym ogólnopolski :)

Znalezienie tego zbioru wymagało od kogoś dużo wysiłku - warto było.

Znalezienie tego zbioru wymagało od kogoś dużo wysiłku - warto było.