Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nikt tak pięknie o podróży nie pisał.

Nikt tak pięknie o podróży nie pisał.

Jedno słowo: niesamowite!
Jestem pod ogromnym wrażeniem tego co udało się dokonać Polakom na 4Deserts. Historia opowiedziana jest w sposób lekki i niekiedy humorystyczny, dodatkowo przeplatana jest genialnymi zdjęciami z trasy.
Moje 10/10

Jedno słowo: niesamowite!
Jestem pod ogromnym wrażeniem tego co udało się dokonać Polakom na 4Deserts. Historia opowiedziana jest w sposób lekki i niekiedy humorystyczny, dodatkowo przeplatana jest genialnymi zdjęciami z trasy.
Moje 10/10

Nie tyle przeczytane co kolorowane :)

Nie tyle przeczytane co kolorowane :)

Totalnie inspiruje. Kiedy jeżdżę na moim starym rowerze w głowie rodzi mi się pomysł podróży w świat, oderwania od życia tu na miejscu. Rzucenia i obrotu wszystkiego o 180 stopni.

Totalnie inspiruje. Kiedy jeżdżę na moim starym rowerze w głowie rodzi mi się pomysł podróży w świat, oderwania od życia tu na miejscu. Rzucenia i obrotu wszystkiego o 180 stopni.

Książki Martyny Wojciechowskiej są proste, przyjemne, z nutką humoru i przede wszystkim są w nich genialne zdjęcia, które aż zachęcają do spakowania walizek i ruszenia w świat.

Książki Martyny Wojciechowskiej są proste, przyjemne, z nutką humoru i przede wszystkim są w nich genialne zdjęcia, które aż zachęcają do spakowania walizek i ruszenia w świat.

Kupiłam tę książkę na jakiejś wyprzedaży za złotówkę.
To najlepiej wydana złotówka w moim życiu.

Kupiłam tę książkę na jakiejś wyprzedaży za złotówkę.
To najlepiej wydana złotówka w moim życiu.

Zżera mnie ciekawość i niedosyt po poprzedniej części.

Zżera mnie ciekawość i niedosyt po poprzedniej części.

Millenium wymiotło mnie z butów.

Millenium wymiotło mnie z butów.

Uwaga, ta książka silnie uzależnia.

Uwaga, ta książka silnie uzależnia.

Chyba muszę przeczytać coś na pobudzenie..

Chyba muszę przeczytać coś na pobudzenie..

Brakowało mi tu jakiejś puenty.
W porównaniu do innych książek Tokarczuk, które już przeczytałam "E.E" po prostu nudzi, nie ma w niej nic zaskakującego, wszystko staje się strasznie oczywiste.

Brakowało mi tu jakiejś puenty.
W porównaniu do innych książek Tokarczuk, które już przeczytałam "E.E" po prostu nudzi, nie ma w niej nic zaskakującego, wszystko staje się strasznie oczywiste.

Książka dla mało wymagających, ale zdecydowanie strasznie przyjemna! Spodobało mi się przekoloryzowanie, stado absurdów i wyolbrzymiania czego tylko się dało.

Książka dla mało wymagających, ale zdecydowanie strasznie przyjemna! Spodobało mi się przekoloryzowanie, stado absurdów i wyolbrzymiania czego tylko się dało.

Studenckie przygody, romansy, rozczarowania, kupa przemyśleń życiowych; przyziemnych i filozoficznych opisanych w sposób dość lekki, powiedziałabym nawet,że łatwy.
Charakterystyki wszystkich bohaterów są na tyle odmienne,że z każdym z nich można się w jakiś sposób utożsamić.
Jedyny niesmak jaki pozostał mi po tej książce to odczucia co do głównej bohaterki, która na początku wzbudzała pewnego rodzaju sympatię, lecz jej poczynania sprawiły,że odczucie to prysło.
Pozostał jednak jeszcze pewien niedosyt i kilka niedomówień.

Studenckie przygody, romansy, rozczarowania, kupa przemyśleń życiowych; przyziemnych i filozoficznych opisanych w sposób dość lekki, powiedziałabym nawet,że łatwy.
Charakterystyki wszystkich bohaterów są na tyle odmienne,że z każdym z nich można się w jakiś sposób utożsamić.
Jedyny niesmak jaki pozostał mi po tej książce to odczucia co do głównej bohaterki, która na...

Jak na moje oko to Pratchett dla ubogich..
Przyjemna książka jak dla dzieci, nieco lakoniczne opisy i ogólnie brak jakiegoś większego kopnięcia. Na dodatek zabawna na siłę.
Potrzebuję jakiegoś dobrego czytańska na odreagowanie.

Jak na moje oko to Pratchett dla ubogich..

Przyjemna książka jak dla dzieci, nieco lakoniczne opisy i ogólnie brak jakiegoś większego kopnięcia. Na dodatek zabawna na siłę.

Potrzebuję jakiegoś dobrego czytańska na odreagowanie.

Zapytana o ulubionych autorów odpowiedziałam - Zafón!
A dlaczego? Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć; jako jeden z nielicznych pisarzy potrafi przenieść czytelnika do świata książki. Czytając "Więźnia nieba" spacerowałam po mrocznych uliczkach Barcelony, przeżywałam historię Fermina. I znów mogę powiedzieć,że kolejna książka Zafóna została przeze mnie pochłonięta, nie bez wysiłku udało mi się spleść wątki tej części z poprzednimi. Czytając każdą część po kolei odkrywa się niesamowitą intrygę i doskonałe połączenie historii wielu postaci.
Zafón znów się spisał, czekam na następną książkę..

Zapytana o ulubionych autorów odpowiedziałam - Zafón!
A dlaczego? Nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć; jako jeden z nielicznych pisarzy potrafi przenieść czytelnika do świata książki. Czytając "Więźnia nieba" spacerowałam po mrocznych uliczkach Barcelony, przeżywałam historię Fermina. I znów mogę powiedzieć,że kolejna książka Zafóna została przeze mnie pochłonięta, nie...

"Malowany Człowiek" I jak i II księga, znajdują się u mnie w grupie książek 'pochłoniętych'.
Niesamowita metamorfoza Arlena dodaje jeszcze więcej mroku.
Wciąga, zdecydowanie!

"Malowany Człowiek" I jak i II księga, znajdują się u mnie w grupie książek 'pochłoniętych'.
Niesamowita metamorfoza Arlena dodaje jeszcze więcej mroku.
Wciąga, zdecydowanie!

Przeczytałam, wręcz pochłaniałam wszystkie części jako 12 letnia dziewczynka.
Z biegiem lat dopiero zauważam jakie to płytkie, a zarazem urocze; strasznie lekka, przesycona nastoletnią piskliwością historia normalnej, nieco chaotycznej nastolatki, której życie z dnia na dzień zmienia się o 180 stopni.

Przeczytałam, wręcz pochłaniałam wszystkie części jako 12 letnia dziewczynka.
Z biegiem lat dopiero zauważam jakie to płytkie, a zarazem urocze; strasznie lekka, przesycona nastoletnią piskliwością historia normalnej, nieco chaotycznej nastolatki, której życie z dnia na dzień zmienia się o 180 stopni.

Czytając - słuchałam. Każdy tytuł piosenki zawarty w tej książce rozbrzmiewał z moich głośników. Będąc 'podrostkiem' nie miałam okazji poczuć na własnej skórze jak to jest siedzieć z kartką papieru i długopisem nad odbiornikiem i spisywać kolejno utwory listy.
Ponadto, Marka Niedźwieckiego znałam jako osobistość, słynnego "Niedźwiedzia", doskonale znałam również jego głos, natomiast tu przedstawia się jako człowiek, ukazuje swoje codzienne życie, dzieciństwo jak i wiele wspomnień z podróży.
Książka przeplatana jest zdjęciami, które pozwalają na dokładniejsze wyobrażenie Niedźwieckiego życia. :)

Czytając - słuchałam. Każdy tytuł piosenki zawarty w tej książce rozbrzmiewał z moich głośników. Będąc 'podrostkiem' nie miałam okazji poczuć na własnej skórze jak to jest siedzieć z kartką papieru i długopisem nad odbiornikiem i spisywać kolejno utwory listy.
Ponadto, Marka Niedźwieckiego znałam jako osobistość, słynnego "Niedźwiedzia", doskonale znałam również jego głos,...

Bajka dla dzieci najprostsza z najprostszych, wręcz urocza. Wild things, czyli dzikie stwory pobudziły we mnie dzikiego dzieciaka!

Bajka dla dzieci najprostsza z najprostszych, wręcz urocza. Wild things, czyli dzikie stwory pobudziły we mnie dzikiego dzieciaka!

Książka, którą czyta się jednym tchem. Bardzo ciekawa, wciągająca fabuła, typowa dla Zafóna. "Pałac Północy" jak i inne książki tego autora zdecydowanie lepiej czyta się nocą. ;)

Książka, którą czyta się jednym tchem. Bardzo ciekawa, wciągająca fabuła, typowa dla Zafóna. "Pałac Północy" jak i inne książki tego autora zdecydowanie lepiej czyta się nocą. ;)