Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość dziwna pozycja. Niby jest to poradnik, ale nie sprawdzi się jako samouczek dla kogoś kto chciałby uzyskać jakieś podstawy projektowania wnętrz. Z drugiej strony dla projektantów lub osób, które już co nieco wiedzą i mają doświadczenie, lektura może stanowić ciekawy punkt wyjścia dla własnych poszukiwań.

Przede wszystkim mylący jest tytuł. Jeśli tematem książki jest "paryski szyk" wnętrz to w bardzo subiektywnym i absolutnie autorskim wydaniu, bo India Mahdavi ma mocno eklektyczne i postmodernistyczne inspiracje i szaleje zarówno z formami jak i z kolorami. Ta zmyłka to zresztą wina polskiego wydawcy ("Rebis"), bo książka wydana pierwotnie przez '"Flammarion" nosi po prostu tytuł "Home".

Mamy tu trochę praktycznych wskazówek, ale wiele uwag ma charakter autorskich impresji na temat i jest mocno nieortodoksyjna. Inna sprawa, że swobodny kreskówkowy i pozornie bałaganiarski styl projektów Mahdavi nie ma możliwości wybrzmieć wizualnie na kartach tej małej książeczki. Strona graficzna jest równie chaotyczna i fragmentaryczna co porady autorki i podejrzewam, że sporo czytelników i czytelniczek może być trochę zbitych z tropu. Niejednokrotnie mamy pokazane same odjechane i mocno krzykliwe detale, które same w sobie nijak nie mogą oddać całości projektowanego wnętrza i końcowego efektu - a ten, w udanych projektach, spina nawet najbardziej sprzeczne elementy i godzi ogień z wodą.

W mojej opinii to pozycja tylko dla pasjonatów, którzy nie boją się szaleństw, a nawet jeśli się boją, to by chcieli. Może ich ośmieli. Dla początkujących zdecydowanie bardziej przystępna i pomocna będzie np. Frida Ramstedt ("Poczuj się jak w domu").

Dość dziwna pozycja. Niby jest to poradnik, ale nie sprawdzi się jako samouczek dla kogoś kto chciałby uzyskać jakieś podstawy projektowania wnętrz. Z drugiej strony dla projektantów lub osób, które już co nieco wiedzą i mają doświadczenie, lektura może stanowić ciekawy punkt wyjścia dla własnych poszukiwań.

Przede wszystkim mylący jest tytuł. Jeśli tematem książki jest...

Więcej można wywnioskować oglądając projekty Wrighta, niż go czytając. To był geniusz architektury, ale ta książka to niestety dość mętne i nudne „natchnione” ideolo porównywalne chyba tylko do równie męczących książek Le Corbusiera.

Więcej można wywnioskować oglądając projekty Wrighta, niż go czytając. To był geniusz architektury, ale ta książka to niestety dość mętne i nudne „natchnione” ideolo porównywalne chyba tylko do równie męczących książek Le Corbusiera.

To co zrobił Corbu z urbanistyką XX wieku niektórzy porównują dziś do działań Luftwaffe w trakcie II wojny. Ta książka to obecnie bardziej dokument egotycznego wizjonerstwa, niż sensowne źródło inspiracji. Czytać ku przestrodze.

To co zrobił Corbu z urbanistyką XX wieku niektórzy porównują dziś do działań Luftwaffe w trakcie II wojny. Ta książka to obecnie bardziej dokument egotycznego wizjonerstwa, niż sensowne źródło inspiracji. Czytać ku przestrodze.

Syntetyczny i zarazem pasjonujący wykład o historii architektury bogato ilustrowany znakomitymi rysunkami autora.

Syntetyczny i zarazem pasjonujący wykład o historii architektury bogato ilustrowany znakomitymi rysunkami autora.

Warto przeczytać, bo Gehl ma zazwyczaj rację, ale nie jest to niestety lektura ani z rodzaju bardzo odkrywczych, ani pasjonujących.

Warto przeczytać, bo Gehl ma zazwyczaj rację, ale nie jest to niestety lektura ani z rodzaju bardzo odkrywczych, ani pasjonujących.