Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To kolejna książka Autorki, którą przeczytałam. Niezła. Choć dla mnie za dużo było tu niesamowitości i niepokoju.

To kolejna książka Autorki, którą przeczytałam. Niezła. Choć dla mnie za dużo było tu niesamowitości i niepokoju.

Wreszcie skończyłam. Końcówka przekartkować, co niezwykle rzadko mi się zdarza czynić. A pomyśleć, że tak chciałam ją przeczytać. Nawet kupiłam wlasną.Niestety, nie dla mnie. Nudna, nieprawdopodobna. Nieciakawa. Jak dla mnie. Wątki mocno naciągane. Znów trochę na zasadzie: " zabili go i uciekł". I nie będzie u mnie cdn. A pomysł był taki ciekawy...

Wreszcie skończyłam. Końcówka przekartkować, co niezwykle rzadko mi się zdarza czynić. A pomyśleć, że tak chciałam ją przeczytać. Nawet kupiłam wlasną.Niestety, nie dla mnie. Nudna, nieprawdopodobna. Nieciakawa. Jak dla mnie. Wątki mocno naciągane. Znów trochę na zasadzie: " zabili go i uciekł". I nie będzie u mnie cdn. A pomysł był taki ciekawy...

Cudna, ciepła i mądra książka. I tym razem Autorka nie zawiodła. Polecam gorąco. Naprawdę.

Cudna, ciepła i mądra książka. I tym razem Autorka nie zawiodła. Polecam gorąco. Naprawdę.

Świetna książka napisana żywym językiem. Opowiada skrupulatnie o wydarzeniach z 2008 roku podczas zdobywania drugiego co do wysokości szczytu Ziemi - K 2, góry, która zdobyła epitet "mordercza". Reportaż przedstawia zdobywanie szczytu, radość i tragedię podczas powrotu.

Świetna książka napisana żywym językiem. Opowiada skrupulatnie o wydarzeniach z 2008 roku podczas zdobywania drugiego co do wysokości szczytu Ziemi - K 2, góry, która zdobyła epitet "mordercza". Reportaż przedstawia zdobywanie szczytu, radość i tragedię podczas powrotu.

Dobry kryminał. Rasowy. Tym razem blurb nie zawiódł i wszystko okazało się prawdą. Ciekawy wątek z przeszłości - co lubię, barwne postacie, dobry język, co nie zawsze zdarza się w takiej literaturze, brak zbędnych dialogów, co irytują, to wszystko sprawiły, że książkę czytało się dobrze. Trafiłam na nią trochę przypadkiem, poszukam innych powieści autora. Na uwagę zasługuje jeszcze miejsce akcji - małe miasteczko i jego okolice. Polecam do przeczytania.

Dobry kryminał. Rasowy. Tym razem blurb nie zawiódł i wszystko okazało się prawdą. Ciekawy wątek z przeszłości - co lubię, barwne postacie, dobry język, co nie zawsze zdarza się w takiej literaturze, brak zbędnych dialogów, co irytują, to wszystko sprawiły, że książkę czytało się dobrze. Trafiłam na nią trochę przypadkiem, poszukam innych powieści autora. Na uwagę zasługuje...

Zacznę od tego, że lubię książki Autorki. Po tę też sięgnęłam z nadzieją dobrego czytania. Początki były trudne. Irytowały piętrzące się dygresje. Ale potem wciągnęła mnie rozwijająca się akcja. Ciekawy zabieg z czasem w powieści. Mamy zdarzenia po feralnym grillu i w jego dniu. Ta książka tak naprawdę jest o relacjach międzyludzkich, relacjach z najbliższymi osobami. O tym, co mówimy, co ukrywamy, czego tak naprawdę chcemy. Dobra książka mimo wszystko.

Zacznę od tego, że lubię książki Autorki. Po tę też sięgnęłam z nadzieją dobrego czytania. Początki były trudne. Irytowały piętrzące się dygresje. Ale potem wciągnęła mnie rozwijająca się akcja. Ciekawy zabieg z czasem w powieści. Mamy zdarzenia po feralnym grillu i w jego dniu. Ta książka tak naprawdę jest o relacjach międzyludzkich, relacjach z najbliższymi osobami. O...

Czytanie bardzo dobre. Narracja z pozycji czasu dwutorowa. Główna bohaterka to matka, która w tragicznych okolicznościach traci swoją jedyną kilkuletnią córeczkę. Autor w sposób niezwykle prawdziwy ukazuje przeżycia kobiety, te, które miały miejsce tuż po tragedii, i te obecne, po 20 latach od zbrodni. Sussan udaje się kilka tysięcy kilometrów do innego stanu, by być świadkiem kary śmierci człowieka, który został skazany za zabójstwo jej córki. Kilka dni podróży, która przebiega z ogromnymi tarapatami, skłaniają kobietę do refleksji na temat, kto tak naprawdę jest winien tej śmierci.

Czytanie bardzo dobre. Narracja z pozycji czasu dwutorowa. Główna bohaterka to matka, która w tragicznych okolicznościach traci swoją jedyną kilkuletnią córeczkę. Autor w sposób niezwykle prawdziwy ukazuje przeżycia kobiety, te, które miały miejsce tuż po tragedii, i te obecne, po 20 latach od zbrodni. Sussan udaje się kilka tysięcy kilometrów do innego stanu, by być...

I tym razem Autorka nie zawiodła. Mnie nie zawiodła. A jest to bodaj ósma już jej powieść, którą przeczytałam. Znów przeszłość spłata się z teraźniejszością. Jest tajemnica z przeszłości , która powoli odsłania się, by doprowadzić czytelnika do finału. Akcja toczy się powoli, ale naładowana jest emocjami. Pisarka podejmuje trudne tematy, jakim jest zwłaszcza adopcja otwartą, a także życie niepełnosprawnej osoby, człowieka uwięzionego we własnym ciele. Jest też miłość, która gotowa jest na wszystko. Dobre czytanie, tak po prostu.

I tym razem Autorka nie zawiodła. Mnie nie zawiodła. A jest to bodaj ósma już jej powieść, którą przeczytałam. Znów przeszłość spłata się z teraźniejszością. Jest tajemnica z przeszłości , która powoli odsłania się, by doprowadzić czytelnika do finału. Akcja toczy się powoli, ale naładowana jest emocjami. Pisarka podejmuje trudne tematy, jakim jest zwłaszcza adopcja...

Dziwnie zmęczyła mnie ta książka. Lubię powieści kryminalne Autorki, ale tę czytało mi się trudno. Zamysł dobry, nawet bardzo. Świat widziany oczami niewidomego człowieka. Żona - nie żona. Potem jednak zastój, niewiele się dzieje. Męczące rodzinne rozmowy. Dialogi, według mnie, takie na siłę, o niczym. Zdecydowanie wolę te wcześniejsze powieści Anny Kańtoch, zwłaszcza jej trylogię z Krystyną Lesińską w roli głównej.

Dziwnie zmęczyła mnie ta książka. Lubię powieści kryminalne Autorki, ale tę czytało mi się trudno. Zamysł dobry, nawet bardzo. Świat widziany oczami niewidomego człowieka. Żona - nie żona. Potem jednak zastój, niewiele się dzieje. Męczące rodzinne rozmowy. Dialogi, według mnie, takie na siłę, o niczym. Zdecydowanie wolę te wcześniejsze powieści Anny Kańtoch, zwłaszcza jej...

Po paru latach wróciłam do Fjallbåce. I co? Dla mnie totalny zawód. O ile "Księżniczka lodu"bardzo mi się podobała, potem była jakaś część środkowa, nieco gorsza, a teraz część II i zupełnie do mnie nie trafia. Bohaterka Erica, miła dziewczyna z poprzedniej części, teraz jest antypatyczna, nudna, niemiła i nietowarzyski, a jej ciąża to już po prostu dramat. Długo nie dzieje się nic, wielu bohaterów o trudnych imionach. Wieje nudą. Język książki marniutki, dialogi .... ale sięgnę jeszcze po inna część.

Po paru latach wróciłam do Fjallbåce. I co? Dla mnie totalny zawód. O ile "Księżniczka lodu"bardzo mi się podobała, potem była jakaś część środkowa, nieco gorsza, a teraz część II i zupełnie do mnie nie trafia. Bohaterka Erica, miła dziewczyna z poprzedniej części, teraz jest antypatyczna, nudna, niemiła i nietowarzyski, a jej ciąża to już po prostu dramat. Długo nie dzieje...

Do książki podchodziłam kilka razy. Aż zaczęłam czytać na dobre. I było to czytanie sprawne. Ciekawy rozwój wydarzeń. Prawie do końca. Czekałam na to zaskakujące zakończenie. I było. Ale nie dla mnie. Nie pasuje zupełnie do tej pisarki i jej realistycznej prozy. Plus za temat o zagładzie słoni. I dużo ciekawych informacji o tych zwierzętach.

Do książki podchodziłam kilka razy. Aż zaczęłam czytać na dobre. I było to czytanie sprawne. Ciekawy rozwój wydarzeń. Prawie do końca. Czekałam na to zaskakujące zakończenie. I było. Ale nie dla mnie. Nie pasuje zupełnie do tej pisarki i jej realistycznej prozy. Plus za temat o zagładzie słoni. I dużo ciekawych informacji o tych zwierzętach.