To historia dwóch małżeństw: Sławy i Piotra oraz Matyldy i Konrada. Poznajemy ich całe biografie, przy okazji pojawia się dużo postaci pobocznych. W pierwszej chwili miałam wrażenie, że jest tych osób tak dużo, że się pogubię. Dopiero z czasem okazuje się, w jaki sposób wszyscy są ze sobą powiązani.

Nie jest to prosta opowieść, i nie tylko w tym rzecz, że jeden musiał umrzeć, żeby drugi mógł żyć. Każda z przedstawionych postaci ma własną historię, własne problemy.

Jest kobieta, która oddała dziecko do adopcji, z czym nie może się pogodzić jej matka.

Mężczyzna, który długo ukrywa przed rodziną, że jest gejem. Gdy sprawa wychodzi na jaw jego ojciec wykazuje się nietolerancją.

Jest kobieta, która dowiaduje się już jako dorosła, że została adoptowana.

Inna, która po stracie męża pomaga wszystkim naokoło, zaniedbując własne zdrowie.

Każdy ma dzieci, rodziców, partnerów, przyjaciół, jak to w życiu. Bardzo mi się podobała ta szczegółowość, jak i język, którym operuje autorka, przystępny, pełen zwrotów potocznych, które znam z domu.

Pełna recenzja na blogu: https://m-czas.blogspot.com/2023/06/iwona-zytkowiak-wez-to-serce.html

To historia dwóch małżeństw: Sławy i Piotra oraz Matyldy i Konrada. Poznajemy ich całe biografie, przy okazji pojawia się dużo postaci pobocznych. W pierwszej chwili miałam wrażenie, że jest tych osób tak dużo, że się pogubię. Dopiero z czasem okazuje się, w jaki sposób wszyscy są ze sobą powiązani.

Nie jest to prosta opowieść, i nie tylko w tym rzecz, że jeden musiał...

Tytuł i podtytuł najnowszej książki Iwony Żytkowiak sugerują, że czytelnik wprowadzony zostanie w naszpikowany zagrożeniami utraty zdrowia i życia obszar medycyny, transplantologii i tematów granicznych. Nie ukrywam, że trochę się tego obawiałam. Okazało się, że niepotrzebnie, bo książka w przeważającej części tętni życiem.

Bohaterowie przedstawieni są w sposób przekonujący i wielowymiarowy. Autorka opisuje ich życie „tu i teraz” ale wtajemnicza nas też w kształtujące ich osobowość epizody z przeszłości. Dzięki temu możemy z każdą kolejną stroną poznawać barwne portrety psychologiczne postaci, których losy krzyżują się, a niektórych łączą ze sobą tak ściśle, że stają się jednym bytem.

Iwona Żytkowiak porusza w tej książce różne tematy, nie boi się też tych najtrudniejszych, przed którymi na co dzień uciekamy, które wolimy odłożyć na później. Nawet sporządzenie zwykłego testamentu wymaga przełamania psychicznego, pogodzenia się z myślę o swojej śmierci. Więc tym trudniej jest sporządzić ten szczególny „testament”, o którym mówi Autorka wraz z Profesorem Marianem Zembalą w Posłowiu – testament dotyczący zgody na podzielenie się z innymi, nie rzeczami materialnymi, ale samym sobą.

„Czynienie dobra jest najważniejszą powinnością człowieka. Czynienie dobra wobec wszystkich, którzy są wokół nas – to nie jest moralizatorstwo. Życie darowane w zgodzie z medycyną jest wartością najważniejszą” (Prof. Marian Zembala).

Autorka opisuje przeżycia bohaterów posługując się świetnym językiem i robi to tak frapująco, że pewnego dnia, czytając książkę w drodze do pracy wyskoczyłam w ostatniej chwili z autobusu, zostawiając w nim ulubioną parasolkę.

Czy książka warta jest parasolki, szczególnie tej ulubionej? Zależy jaka książka. „Weź to serce” Iwony Żytkowiak z pewnością – tak.

Tytuł i podtytuł najnowszej książki Iwony Żytkowiak sugerują, że czytelnik wprowadzony zostanie w naszpikowany zagrożeniami utraty zdrowia i życia obszar medycyny, transplantologii i tematów granicznych. Nie ukrywam, że trochę się tego obawiałam. Okazało się, że niepotrzebnie, bo książka w przeważającej części tętni życiem.

Bohaterowie przedstawieni są w sposób...

Pierwszy raz mam styczność z piórem tej autorki, mam nadzieje ze to nie będzie pierwsza i ostatnia okazja do przeczytania jej twórczości ☺️ myśle ze jestem ciekawa innych jej dzieł, wiec napewno sięgnę po więcej ☺️


Historia dwóch małżeństw których losy niedługo nie dość ze się skrzyżują to będą bardzo ścisłe ze sobą powiązane.
Piotr zapada na ciężką niewydolność serca, przez co by przeżyć musi mieć pilny przeszczep serca.
Konrad młody pełny życia mężczyzna wychodząc z pracy przez chwile nieuwagi ulega bardzo poważnemu wypadkowi. Trafia do szpitala i tam rozegra się dramat, okazuje się że jego narządy są w takim stanie ze jedyne co go potrzebuje przy życiu to maszyna i silne zdrowe serce, według lekarzy mózg obumiera wiec dla bohatera nie ma już ratunku.



Książka może porusza ukazany w opisie temat transplantologii, lecz nie na tym skupia się autorka. Głównie opowiada o przypadkowych ludziach, rozwija bardzo obszernie każdą z postaci i ich historii, przez co w książce robi się mały misz masz. Pojawiają się między innymi problemy alkoholowe, strata dziecka, nieudane małżeństwa, choroba psychiczna. Życie bohaterów jest przedstawione w czarnych barwach, nie dzieje się u nich nic szczęśliwego, ja rozumiem że życie nie jest kolorowe, lecz książka moim zdaniem powinna mieć taki mały zastrzyk radości którego tutaj zdecydowanie brakuje. A napewno przyciągnęłaby potencjalnego czytelnika. Plusy daje za styl językowy którym posługuje się autorka, pomimo trudnego tematu jakim jest choroba i smierć, udźwignęła to brzemię i napisała ją w taki sposób że pomimo posiadających minusów książkę czyta się lekko i dość szybko.

Skupmy się jeszcze na głównym temacie jakim jest transplantologia, wiecie co to jest??? Myśle ze tak ale puki nas nie dotyczy ludzie nie wgłębiają się w ten temat, a ja myśle że powinni. Dlatego też taka inicjatywa może komuś odmienić losy. Jedno życie napewno się zakończy, lecz wiele może być ocalone i dzięki temu na ziemi zostaje jakaś cząstka nas która zawsze byłaby z innym człowiekiem. Autorka pokazuje jakie kruche jest ludzkie życie, jaki bezradny jest człowiek jeśli chodzi o choroby, smierć.

Pierwszy raz mam styczność z piórem tej autorki, mam nadzieje ze to nie będzie pierwsza i ostatnia okazja do przeczytania jej twórczości ☺️ myśle ze jestem ciekawa innych jej dzieł, wiec napewno sięgnę po więcej ☺️


Historia dwóch małżeństw których losy niedługo nie dość ze się skrzyżują to będą bardzo ścisłe ze sobą powiązane.
Piotr zapada na ciężką niewydolność serca,...

Dzisiaj przychodzę do Was z książką niezwykle ważną poruszającą trudny i wciąż kontrowersyjny temat, jakim jest transplantacja. O transplantacji nie myślimy na co dzień. Temat ten najmocniej uderza, gdy zaczyna dotyczyć bezpośrednio nas samych lub kogoś nam bliskiego.
Osobiście wychodzę z założenia, że po co marnować coś, co może uratować życie komuś innemu, a tym samym sprawić, że jakaś cząstka nas zostanie na ziemi, gdy nas już nie będzie. Piękne jest to, że coraz więcej ludzi decyduje się na oświadczenie woli, jednak to wciąż za mało. Liczba ludzi czekających na nowe narządy jest przerażająca.

Iwona Żytkowiak postanowiła poruszyć ten temat w swojej książce. „Weź to serce” to historia dwóch mężczyzn Konrada i Piotra, których losy w pewnym momencie się łączą.
Jest to historia uświadamiająca jak bezradny jest człowiek wobec choroby i śmierci. Piotr zapada na ciężką niewydolność serca i jedynym dla niego ratunkiem jest przeszczep. Zostaje wpisany na listę oczekujących i czeka… Czeka tak naprawdę na czyjś śmierć, bo, żeby mógł przeżyć on, życie musi stracić ktoś inny. 🥺
Konrad miał dobre życie kochającą żonę, dziecko, plany na przyszłość. Wszystko to zostało mu odebrane. Chwila nieuwagi, rozpędzony autobus i życie się dla niego kończy. I choć Konrada już nie ma to wciąż ma moc, by uratować życie komuś innemu.

Historie opisane w tej książce są boleśnie realne. Autorka pozwala nam poznać życie obu panów. Towarzyszymy im w najważniejszych wydarzeniach w ich życiu zarówno tych radosnych, jak i przykrych. I co widzimy? Widzimy, że są, tacy jak my pełni wad i zalet. Mają na swoim koncie mnóstwo dobrych uczynków, ale nie brakuje też grzeszków. Zaczynamy ich lubić, zżywamy się z nimi. Stają się nam bliscy i dlatego tak emocjonalnie reagujemy na to jak okrutnie potraktował ich los. 🥺

„Weź to serce" to książka dająca dużo do myślenia. Książka mądra i myślę, że bardzo ważna, bo dzięki niej wielu sceptycznie nastawionych do kwestii transplantacji ludzi być może zmieni zdanie i rozważy wypełnienie oświadczenia woli, a ich decyzja kiedyś uratuje komuś życie.

Polecam serdecznie

Dzisiaj przychodzę do Was z książką niezwykle ważną poruszającą trudny i wciąż kontrowersyjny temat, jakim jest transplantacja. O transplantacji nie myślimy na co dzień. Temat ten najmocniej uderza, gdy zaczyna dotyczyć bezpośrednio nas samych lub kogoś nam bliskiego.
Osobiście wychodzę z założenia, że po co marnować coś, co może uratować życie komuś innemu, a tym samym...

"Weź to serce" Iwony Żytkowiak to powieść obyczajowa z najwyższej półki.
Mądra i poruszająca fabuła. Do tego język, styl i narracja na wysokim poziomie. To już świadczy o tym jak wybitnym piórem posługuje się Iwona Żytkowiak. Każda książka autorki to gwarancja wybitnej prozy.
"Weź to serce" to historia nie tylko dwóch małżeństw, których losy się krzyżują.
To tylko jedna z historii. Fabuła powieści Iwony Żytkowiak jest złożoną opowieścią.
Bohaterów jest wielu. Czytelnik śledzi ich trudne relacje rodzinne. Przeżywa wraz z nimi zdradę. Uświadamia sobie do czego prowadzi brak szczerej rozmowy. Jak trudno żyć z tajemnicą odmienności. Alkoholizm jest chorobą, która niszczy nie tylko życie uzależnionego.
Transplantologia to dział medycyny zajmujący się przeszczepem zarówno komórek, tkanek jak również całych narządów.
"Czasami by ktoś mógł żyć, ktoś musi umrzeć."

Młody mężczyzna, mąż i ojciec kilkuletniego syna wychodzi z pracy. Potrącony przez samochód przebywa w śpiączce. Jego narządy wewnętrzne są zmiażdżone. Mózg obumiera.
Za to serce jest zdrowe jak dzwon.
Tymczasem mężczyzna, który młodość już dawno ma za sobą zapada na ciężką niewydolność serca. Uratować go może tylko przeszczep.
"Weź to serce" Iwony Żytkowiak to ciekawa i niezwykle poruszająca powieść. Do zaczytania. Warto po nią sięgnąć. GORĄCO POLECAM!

"Weź to serce" Iwony Żytkowiak to powieść obyczajowa z najwyższej półki.
Mądra i poruszająca fabuła. Do tego język, styl i narracja na wysokim poziomie. To już świadczy o tym jak wybitnym piórem posługuje się Iwona Żytkowiak. Każda książka autorki to gwarancja wybitnej prozy.
"Weź to serce" to historia nie tylko dwóch małżeństw, których losy się krzyżują.
To tylko jedna...

Wystarczy jeden moment, jedna chwila aby życie wywróciło się do góry nogami.
Przekonały się o tym małżeństwa z tej historii, których losy krzyżują się, gdy jeden z mężczyzn zapada na ciężką niewydolność serca i jedynym ratunkiem dla niego jest przeszczep, a drugi,
wychodząc z pracy, ulega wypadkowi.

„Czasami, by ktoś mógł żyć, ktoś musi umrzeć”.

Matka, która nie może wybaczyć córce przeszłości. Lekarka, dla której choroba pacjenta staje się źródłem obsesji oraz ślepy na wszystko biznesmen, bez pamięci oddany pracy.

,,Weź to serce" to emocjonująca historia o walce, jakim jest życie. Ta książka pokazuje nam, że nie ważne czy jesteśmy bogaci czy biedni to żadne pieniądze nie dadzą nam życia i zdrowia. Bo po prostu tego kupić nie można.
Książka ma swoje plusy i minusy.
Na minus jest to że na początku dostajemy bardzo dużo wiadomości na raz i może nas to przytłoczyć i zniechęcić.
Drugim minusem są długie opisy które można było pominąć.
Teraz plusy: historia która zmusza do refleksji, porusza i dostarcza wiele emocji.
Świetny styl i język autorki są tak lekkie że pomimo minusów czyta się tę książkę lekko i jak już przebrniemy przez początek to później, każda strona przyciąga jak magnes.
Jednym słowem polecam, mi książka bardzo się podobała i mam nadzieję że Wam też przypadnie do gustu ❣️

Wystarczy jeden moment, jedna chwila aby życie wywróciło się do góry nogami.
Przekonały się o tym małżeństwa z tej historii, których losy krzyżują się, gdy jeden z mężczyzn zapada na ciężką niewydolność serca i jedynym ratunkiem dla niego jest przeszczep, a drugi,
wychodząc z pracy, ulega wypadkowi.

„Czasami, by ktoś mógł żyć, ktoś musi umrzeć”.

Matka, która nie może...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję, że nie słyszałam o jej wcześniejszych powieściach. Do sięgnięcia po książkę "Weź to serce" skłonił mnie intrygujący opis i ciekawa okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata i zawirowań w życiu bohaterów i z dużym zainteresowaniem śledziłam ich losy. Fabuła książki została w bardzo ciekawy sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę autentycznie wykreowani, to postaci, które tak jak my popełniają błędy, postępują pod wpływem emocji, chwili, dlatego tak łatwo się z nimi utożsamić w wielu kwestiach podzielając podobne troski i dylematy moralne. Myślę również, że śmiało moglibyśmy spotkać takie osoby w rzeczywistości. Historia przedstawiona jest z perspektywy kilkorga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą oraz lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Myślę, że w tym przypadku był to świetny zabieg, ponieważ tym sposobem każda z postaci odegrała tutaj istotną rolę, dostarczając tym samym wielu emocji. Akcja powieści toczy się swoim niespiesznym rytmem, pozwalając Czytelnikowi na dokładniejszą obserwację bohaterów, co bardzo mi się podobało. Śledząc ich historię okazuje się, że w naszym życiu tak naprawdę nie ma przypadków, wszystko dzieje się po coś. Autorka na kartach swojej swojej powieści porusza wiele ważnych, życiowych i ponadczasowych tematów, które wywołują wiele mieszanych odczuć w Czytelniku: trudne relacje rodzinne, zdrada, brak szczerej rozmowy,problemy z alkoholem, transplantologia, homoseksualizm - to tylko część poruszanych tutaj problemów dzisiejszego społeczeństwa. "Weź to serce" to emocjonująca, miejscami poruszająca i życiowa historia o trudnych wyborach, radzeniu sobie z przeciwnościami losu, która z pewnością skłania do głębszych przemyśleń nad własnym życiem. Miło spędziłam czas z tą książką i z chęcią w przyszłości sięgnę po kolejne powieści autorki. Polecam!

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i przyznaję, że nie słyszałam o jej wcześniejszych powieściach. Do sięgnięcia po książkę "Weź to serce" skłonił mnie intrygujący opis i ciekawa okładka. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę szybko. Od pierwszych stron zostałam...

Ktoś musi umrzeć, by ktoś mógł żyć – ta prosta konstatacja brzmi bezwzględnie, ale czasami okazuje się być jedyną drogą, by uratować ludzkie życie. To jedno z zdanie jest idealnym podsumowaniem powieści, która mnie ujęła i pozwoliła inaczej spojrzeć na otaczający świat.

Historia dwóch małżeństw, których losy krzyżują się, gdy jeden z mężczyzn zapada na ciężką niewydolność serca i jedynym ratunkiem dla niego jest przeszczep, a drugi, wychodząc z pracy, ulega wypadkowi. Matka, która nie może wybaczyć córce przeszłości. Lekarka, dla której choroba pacjenta staje się źródłem obsesji oraz ślepy na wszystko biznesmen, bez pamięci oddany pracy.

Misternie utkana fabuła z powiązań międzyludzkich, które w pewnym momencie nabierają sensu, składają się w całość i pokazują, że w życiu nic nie dzieje się przypadkiem. Mnogość bohaterów oraz opisy ich życia mogą na początku przytłaczać, ale z każdą kolejną stroną znajdowałam w tym głębszy sens i nabierałam przekonania, że Autorka całkiem nieźle to sobie wszystko wymyśliła.

Emocjonalna opowieść o próbach radzenia sobie z nieuniknionym i o umiejętności godzenia się z najbardziej niewygodnymi faktami. Książka absolutnie przejmująca z wzruszającą historią, która poruszy każdego czytelnika i z pewnością długo zapadnie w pamięci, zdecydowanie warta czasu z nią spędzonego

Ktoś musi umrzeć, by ktoś mógł żyć – ta prosta konstatacja brzmi bezwzględnie, ale czasami okazuje się być jedyną drogą, by uratować ludzkie życie. To jedno z zdanie jest idealnym podsumowaniem powieści, która mnie ujęła i pozwoliła inaczej spojrzeć na otaczający świat.

Historia dwóch małżeństw, których losy krzyżują się, gdy jeden z mężczyzn zapada na ciężką niewydolność...

„Czasami, by ktoś mógł żyć, ktoś musi umrzeć”.

Różne małżeństwa, z różnymi problemami, z życiowym bagażem złych i dobrych chwil. U jednych jest miłość i szacunek, u innych zdrada i niechęć, dostatek i bieda. Zupełnie obcy sobie ludzie, ich drogi krzyżują się dość niespodziewanie. Piotr choruje na ostrą niewydolność serca, uratować go może tylko przeszczep. Kondrat jest szczęśliwym mężem i ojcem, wychodząc na ulice, ulega tragicznemu w skutkach wypadkowi. Oboje mają swoje plany, marzenia na przyszłość i wszystko nagle traci na znaczeniu...

Czasami tak trudno sprostać codzienności. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, emocje przychodzą z czasem. Fabuła dotyka pokomplikowanych relacji międzyludzkich i zwykłej, trudnej codzienności naszych bohaterów. Autorka nie szczędzi im przykrych, bolesnych niespodzianek. Pani Iwona pisze lekko, naturalnie, obrazowo. Bohaterowie ciekawie ukazani - ich mnogość chwilami przytłaczała. To przypadkowi ludzie, jakich mijamy w naszej codzienności.

Autorka porusza trudne i skomplikowane tematy. Ludzkie pokomplikowane losy w całej okazałości. Tutaj nie ma mowy o szczęśliwych zakończeniach, jest zawsze coś, kosztem czegoś lub kogoś. Pokomplikowane relacje rodzinne, niezgoda, zdrada, brak szczerych rozmów, stopniowy rozpad małżeństwa. Inność orientacji seksualnej, życie w zgodzie z samym sobą, problemy z alkoholem, adopcja, transplantologia. Nieuchronność losu, pogodzenie się z tym, co niesie życie. Trudne wybory i ich konsekwencje. Ostateczność w końcu i tak dotknie każdego z nas. Nie mamy wpływu na pewne rzeczy i zdarzenia, tak po prostu jest. Podążamy własnymi, krętymi ścieżkami, nie wiemy, dokąd prowadzą.

Podobno jeden dawca może uratować osiem innych osób. W naszym kraju transplantologia w dalszym ciągu wzbudza wiele kontrowersji. Na końcu książki znajduje się piękny, dający do myślenia apel Autorki.

Wciągająca, emocjonująca, ważna opowieść o niesprawiedliwości losu, życiu które doje w kość, i próbie radzenia sobie z tym wszystkim. I to zakończenie... Powieść skłania do refleksji nad ulotnością i kruchością życia. Polecam.

https://tatiaszaaleksiej.pl/wez-to-serce/

„Czasami, by ktoś mógł żyć, ktoś musi umrzeć”.

Różne małżeństwa, z różnymi problemami, z życiowym bagażem złych i dobrych chwil. U jednych jest miłość i szacunek, u innych zdrada i niechęć, dostatek i bieda. Zupełnie obcy sobie ludzie, ich drogi krzyżują się dość niespodziewanie. Piotr choruje na ostrą niewydolność serca, uratować go może tylko przeszczep. Kondrat jest...

Dwa zupełnie obce sobie małżeństwa, które połączył nieszczęśliwy wypadek. Bo czasami dzieje się tak, że ktoś musi umrzeć, by ktoś inny mógł żyć.

"Weź to serce" Iwony Żytkowiak to książka, która zaciekawiła mnie swoim opisem. Przeszczep serca, szansa na nowe życie, to tematy, które nie tak często znajduję w literaturze. Jest to historia, która potrafi poruszyć, a przy tym skłonić czytelnika do refleksji, jak wielkie znaczenie może nieść ze sobą decyzja o transplantacji narządów... Decyzja, która naprawdę może uratować komuś życie.

Pojawia się tutaj wiele poważnych tematów, jak strata, trudne wybory czy nieprzewidywalność losu. Książka w niejednym momencie potrafi zaciekawić, choć zdarzały się i chwile, kiedy przez dość sporą ilość bohaterów nieco gubiłam się w fabule, co nie pozwalało mi czerpać z niej tyle przyjemności, na ile bym chciała. Dodatkowo niektóre postaci czy wątki wydawały się zupełnie niepotrzebne, co też nieznacznie psuło odbiór tej powieści.

Podsumowując, jest to książka, która nie do końca mnie przekonała, uważam, że pewne wątki można by w niej poprowadzić lepiej, ale przez ważne tematy, jakie porusza, myślę, że i tak jest to tytuł, który warto odkryć.

Dwa zupełnie obce sobie małżeństwa, które połączył nieszczęśliwy wypadek. Bo czasami dzieje się tak, że ktoś musi umrzeć, by ktoś inny mógł żyć.

"Weź to serce" Iwony Żytkowiak to książka, która zaciekawiła mnie swoim opisem. Przeszczep serca, szansa na nowe życie, to tematy, które nie tak często znajduję w literaturze. Jest to historia, która potrafi poruszyć, a przy tym...