Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fajna lektura jako przerywnik między innymi lekturami ;) doceniłam poczucie humoru autora, które jest czasem ostre niczym cięta riposta, czasem absurdalne bardzo lubię zwłaszcza gdy jest te poczucie humoru również jest sytuacyjne co autor świetnie obrazował swoimi opisami. Całą historię czyta się z lekkim dystansem, choć fabuła ma ręce i nogi. Wiem, że jest to seria i kończąc pierwszy tom byłam zdziwina, że chętnie bym przeczytała następny ( raczej tego nie planowałam). Zakończenie jednak zagrało dla mnie nutkę ciekawości "co dalej".

Fajna lektura jako przerywnik między innymi lekturami ;) doceniłam poczucie humoru autora, które jest czasem ostre niczym cięta riposta, czasem absurdalne bardzo lubię zwłaszcza gdy jest te poczucie humoru również jest sytuacyjne co autor świetnie obrazował swoimi opisami. Całą historię czyta się z lekkim dystansem, choć fabuła ma ręce i nogi. Wiem, że jest to seria i...

Autora można cenić za wybitny sznyt literacki oraz niszowe poczucie humoru. Książkę próbowałam przeczytać po poleceniu siostry jednak poległam w połowie. Nie każda literatura jest dla każdego. Poczucie humoru nie trafiało w moje i niestety wszelkie wątki w książce były dla mnie zbyt rozległe.

Autora można cenić za wybitny sznyt literacki oraz niszowe poczucie humoru. Książkę próbowałam przeczytać po poleceniu siostry jednak poległam w połowie. Nie każda literatura jest dla każdego. Poczucie humoru nie trafiało w moje i niestety wszelkie wątki w książce były dla mnie zbyt rozległe.

Uwielbiam! Piękny wstęp do fascynacji fizyką kwantową. Zawsze zazdrościłam amerykańskim dzieciom, że jest to w ich kanonie lektur.

Uwielbiam! Piękny wstęp do fascynacji fizyką kwantową. Zawsze zazdrościłam amerykańskim dzieciom, że jest to w ich kanonie lektur.

Zbiór ciekawych powieści niestety nie połączonych w jedną całość, na co liczyłam. Czytało się dobrze i nawet się wciągnęłam momentami, jednak spodziewałam się trochę więcej. Ogólnie polecam, lubię wyobraźnię i pióro Jacka Piekary. Cenię też, że autor ma odwagę eksperymentować, sprawdzać różne grunty literackie oraz swoje możliwości, a wręcz elastyczność literacką.

Zbiór ciekawych powieści niestety nie połączonych w jedną całość, na co liczyłam. Czytało się dobrze i nawet się wciągnęłam momentami, jednak spodziewałam się trochę więcej. Ogólnie polecam, lubię wyobraźnię i pióro Jacka Piekary. Cenię też, że autor ma odwagę eksperymentować, sprawdzać różne grunty literackie oraz swoje możliwości, a wręcz elastyczność literacką.

Zbiór felietonów opowiadający różne życiowe historie, w których przedstawione są te najprostsze życiowe Boże prawdy. Które każdy zna a jednak tak łatwo o nich czasem zapomnieć. Książka uczy pokory. Ja sięgnęłam po nią w czasie gdzie strasznie zaczęłam siłować się z rzeczywistością, może dzięki niej łatwiej będzie mi odpuścić i spojrzeć z lepszej perspektywy. Polecam każdemu niezależnie od wiary, czytanie książki budzi w czytelniku dobro i łagodność. Autorka poprzez zbiór felietonów pokazuje wielobarwność życia i naszych postaw oraz przypomina co jest a co nie jest w naszych rękach. Jak bym miała podsumować swoją konkluzję po tej książce to: życie w każdym momencie i każda historia, którą przeżywamy to szklanka do połowy pusta i pełna ale najlepiej skupiać się na tej pełnej stronie ;)

Zbiór felietonów opowiadający różne życiowe historie, w których przedstawione są te najprostsze życiowe Boże prawdy. Które każdy zna a jednak tak łatwo o nich czasem zapomnieć. Książka uczy pokory. Ja sięgnęłam po nią w czasie gdzie strasznie zaczęłam siłować się z rzeczywistością, może dzięki niej łatwiej będzie mi odpuścić i spojrzeć z lepszej perspektywy. Polecam...

Niełatwo dać ocenę pozycji dotykającej takiego tematu jak holocaust, postaram się skupić jednak na meritum. Autor sam przeżył obóz koncentracyjny i w pierwszej części książki opisuje swoje przeżycia oraz zwyczaje panujące w obozie koncentracyjnym. Dużym uznaniem obdarzam zdolność autora do opisania tak tragicznej rzeczywistości oraz własnych emocji w sposób bardzo rzeczowy i obiektywny. Druga część książki poświęcona jest na opracowanej metodzie terapeutycznej tj. logoterapii, którą opracował autor zmagając się z własną traumą oraz starając się nie utracić nadziei oraz sensu życia podczas codziennej walki o nie.
Osobiście po książce spodziewałam się więcej, wydaję mi się też, że dla osób przechodzących duże trudy życia - na ten moment ta lektura może być dość niefortunnym wyborem.
Treści mają głównie filozoficzny i psychologiczny wymiar nawet w drugiej części, dotyczącej opracowanej metody terapeutycznej.

Niełatwo dać ocenę pozycji dotykającej takiego tematu jak holocaust, postaram się skupić jednak na meritum. Autor sam przeżył obóz koncentracyjny i w pierwszej części książki opisuje swoje przeżycia oraz zwyczaje panujące w obozie koncentracyjnym. Dużym uznaniem obdarzam zdolność autora do opisania tak tragicznej rzeczywistości oraz własnych emocji w sposób bardzo rzeczowy...

Jak zwykle Coben mnie nierozczarował jego historię nigdy nie są oczywiste, splot wydarzeń jest zaskakujący i trzymający w napięciu. Zakończenie historii mocno mnie zaskoczyło. Bardzo polecam tą książkę!

Jak zwykle Coben mnie nierozczarował jego historię nigdy nie są oczywiste, splot wydarzeń jest zaskakujący i trzymający w napięciu. Zakończenie historii mocno mnie zaskoczyło. Bardzo polecam tą książkę!