Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zeus. Królestwo Oriona, była jednym wielkim rozczarowaniem. Gdy widzę, że książka jest inspirowana mitologią grecką, biorę w ciemno, bo uwielbiam czytać o tej mitologii, ale tutaj niestety odbiłam się od tej książki i to potężnie.
Miała potencjał, ale wykonanie siadło.

Może to też trochę moja wina, bo po opisie myślałam, że to będzie co innego. Spodziewałam się magii, podróżowania po świecie snów, a tu było tylko i wyłącznie nauka i gburowaty Zeus i ich dziwny system.

Jakieś zagrożenie niby było, ale zostało rozwiązane od tak sobie, bo Zeus nagle stwierdził, że da Ziemii szansę. Nadal w sumie nie wiem dlaczego zmienił zdanie.

Nie rozumiem dlaczego Zeus i Elena się w sobie zakochali, ta para nie miała ani trochę sensu. Spotkali się kilka razy, on ją jeszcze na dodatek poturbował (no dobrze, przez przypadek, ale nadal), był dla niej okropny.

To chyba pierwsza książka, w której kibicowałam "temu drugiemu", bo naprawdę Gabriel i Elena mieli więcej potencjału, ale autorka uparła się, że musi Elenę wepchnąć w ramiona Zeusa, chociaż by bolało (wiemy, że bolało i to dosłownie).

Ja nie wiem dlaczego Elena została po tym odrzuceniu, powinna stamtąd uciekać jak najprędzej.

Ogólnie z tej całej gromadki tylko Gabriel był w miarę normalny.

A na końcówce to tylko się zaśmiałam i ani przez myśl mi nie przeszło, żeby czytać kolejny tom.

Zeus. Królestwo Oriona, była jednym wielkim rozczarowaniem. Gdy widzę, że książka jest inspirowana mitologią grecką, biorę w ciemno, bo uwielbiam czytać o tej mitologii, ale tutaj niestety odbiłam się od tej książki i to potężnie.
Miała potencjał, ale wykonanie siadło.

Może to też trochę moja wina, bo po opisie myślałam, że to będzie co innego. Spodziewałam się magii,...

Niezbyt przepadam za książkami, w których bohaterami są dzieci, ale dałam tej książce szanse i nie żałuję.
Lubię klimaty tajemnic, zagadek, mrocznych intryg i tego, że nic nie jest takie, jak się wydaję.
Ta książka to w sobie miała, miała tajemnice, miała zagadki, które trzeba było rozwiązać, Nie mogłam się od niej oderwać.
Bohaterowie nie są schematyczni, każdy zaskakuje, każdy ma swój charakter.
Autorka bardzo ładnie opisała problemy rodziny i jak bardzo zepsuta była ona od środka.

Książkę polecam, jestem bardzo zadowolona i myślę nad przeczytaniem innych dzieł autorki tej książki.

Niezbyt przepadam za książkami, w których bohaterami są dzieci, ale dałam tej książce szanse i nie żałuję.
Lubię klimaty tajemnic, zagadek, mrocznych intryg i tego, że nic nie jest takie, jak się wydaję.
Ta książka to w sobie miała, miała tajemnice, miała zagadki, które trzeba było rozwiązać, Nie mogłam się od niej oderwać.
Bohaterowie nie są schematyczni, każdy zaskakuje,...

Bardzo długo przekonywałam się do przeczytania książki polskiego autora. Moje wcześniejsze próby okazały się klęską.

Na tę książkę zwróciłam przez kota na okładce, a po przeczytaniu opisu postanowiłam zaryzykować... i nie żałuję.

Książkę czytało mi się lekko i szybko, nie zauważyłam momentów, w których akcja zwalniała. Od początku książka mnie zaintrygowała.

Bohaterowie są ciekawi, każdy ma swój charakter. No i jest Kot.
Najbardziej z nich wszystkich polubiłam Bernarda.

Jedyne, do czego mogę się przyczepić to zakończenie. W mojej opinii było zbyt krótkie, mogło być troszkę dłuższe, ale nie jest to szczegół, który bardzo rzutuję na moją opinię.

Książkę polecam i bardzo się cieszę, że się na nią zdecydowałam.

Bardzo długo przekonywałam się do przeczytania książki polskiego autora. Moje wcześniejsze próby okazały się klęską.

Na tę książkę zwróciłam przez kota na okładce, a po przeczytaniu opisu postanowiłam zaryzykować... i nie żałuję.

Książkę czytało mi się lekko i szybko, nie zauważyłam momentów, w których akcja zwalniała. Od początku książka mnie zaintrygowała....