Opinie użytkownika
Moja wysoka ocena to docenienie wysiłku, jaki autorka włożyła w research oraz rozmowy z wieloma bywalcami SPATiFu. Muszę przyznać, że dzięki tej książce dane mi było poczuć ten klimat warszawskiej bohemy z lat głębokiej komuny. To doskonała pozycja dla osób ciekawych, jakimi osobami prywatnie były słynne nazwiska PRL. To też podróż przez ustrój wtedy panujący, gdzie być...
więcej Pokaż mimo to
Świetny reportaż Marceliny Szumer-Brysz, mocno przebijający jej późniejszy "Izmir".
Bardzo podobają mi się te lekko opowiedziane historie, mocno rozpięte tematycznie, zawierające także wątki życia prywatnego autorki. W przeciwieństwie do niektórych autorów reportaży, Szumer-Brysz przyznaje się do swojej omylności i niewiedzy, jest autentyczna i stara się być bezstronna....
Michael Mosley znany z poradnika "Jelita wiedzą lepiej" tym razem prezentuje swoje autorskie sposoby na pokonanie bezsenności. Tak jak w poprzedniej książce, parę zawartych rzeczy było petardami, tak tutaj właściwie niewiele nowego dowiemy się o samym procesie śnienia. Oprócz dwóch, trzech sposobów na efektywne zaśnięcie, dowiemy się, że autor jest fanem melatoniny w...
więcej Pokaż mimo to
Wspólnie z Agnieszką Rostkowską udałam się w podróż w poszukiwaniu Nowej Turcji. Czy ją odnalazłam? Nie sądzę.
Turcja obecnie jest krajem wielu kontrastów, mam wrażenie, że tak jak w Polsce, społeczeństwo jest mocno podzielone. Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, czym jest dzisiejsza Turcja. Autorka ukazała ten kraj i ludzi w nim mieszkających z każdej...
#Wyzwanie LC - marzec 2023
Zbiór różnorodnych wierszy, od podniosłych tonów po zahaczające o sprośności. Nie jestem fanką poezji, jednak w porównaniu z Stachurą czy Herbertem, czytało mi się dużo lżej i przyjemniej.
Oj, mieszane mam uczucia. Z jednej strony niesamowicie ukazane rozdarcie głównego bohatera, natłok myśli i emocji mu towarzyszących, z drugiej nieco męcząca forma tego ukazania. No ale Gombrowicz przecież taki jest, funduje czytelnikowi emocjonalny rollercoaster i pozostawia z przyjemnym uczuciem oszołomienia.
Pokaż mimo toRównie ciekawa jak pierwsza część, jednak w całym tym pomyśle najbardziej uwierało mnie to, że autor ograniczył się głównie do trzech filmów Barei, o pozostałych niewiele wspominając. Mam wrażenie, że jednak trochę na siłę było wyszukiwanie tych kultowych cytatów, zwłaszcza, że niektóre przytoczone były dla mnie totalnie nieznane albo niewiele osób zwróciło na nie uwagę (to...
więcej Pokaż mimo toPrzyznaję, że chyba czegoś innego spodziewałam się po tej książce. Może więcej Barei w Barei? Kulisów powstawania słynnych scen? Jednak jestem pod wrażeniem samego pomysłu ocalenia przed zapomnieniem aktorów, których teksty starsze pokolenie zna na pamięć. Widać ogromną pracę, jaką autor włożył, by dogrzebać się do czasami szczątkowych i skąpych informacji. Poprzez opisane...
więcej Pokaż mimo to
Z pewnością jest to reportaż, który by wiele zyskał, gdyby był znacznie dłuższy. Mam wrażenie, że autorka do każdego z rozdziałów mogła jeszcze coś dodać, bo temat był niewyczerpany. Jednak lekkie pióro i ciekawe opowieści zachęcają, by kontynuować opowieść o dawnej Smyrnie.
Przedstawia ona nam się jako miasto liberalne i nowoczesne, stroniące od szariatu i zaściankowości....
"Lecę. Piloci mi to powiedzieli" to z pewnością doskonała lektura dla pasjonatów lotnictwa. Czy dla zwykłego śmiertelnika jest atrakcyjna? Raczej nie. Autor nie dość, że zbyt szybko przeskakuje z tematu na temat, to i bardzo szafuje terminologią tej branży, przez co czyta się ciężko. Najbardziej wartościową rzeczą tego reportażu jest obraz, w jaki sposób powstaje pilot. Te...
więcej Pokaż mimo to
Muszę przyznać, że Paulina Jurga udźwignęła ostatni tom. Oprócz wątku miłosnego, który w sumie tutaj był tylko tłem, dostajemy powieść sensacyjno - kryminalną.
Nie można jej także odmówić lekkiego pióra, przez strony dosłownie się płynie. Podoba mi się, że stworzyła pełnokrwiste postaci, z przeszłością i różnorodnymi cechami charakteru.
Jedyne, co mi nieco przeszkadza, to...
Och, skarpetki! Ukochana lektura szkolna moich małych Czytelników! Po zapoznaniu się z nią, wcale im się nie dziwię.
Porywająca historia napisana przez Justynę Bednarek, a przede wszystkim zwariowane i zabawne rysunki Daniela de Latour zachęcają, by wspólnie spędzić czas ze Skarpetkami i ich szalonymi historiami. Jest to jedna z najlepszych książek literatury dziecięcej...
"Śpiący przebudzony" to dotychczas najsłabsza książka autorstwa Wellsa jaką miałam w ręku. Chaotyczna, niedopracowana, jednym słowem - nie wiem, co autor miał na myśli. Zdaje mi się, że powieść miała mieć podwójne dno lub głębszy sens, jednak nie skłoniła mnie do refleksji. Trudno to nawet nazwać sci-fi, bo niewiele tutaj wynalazków przyszłości. Nawet "kobiety...
więcej Pokaż mimo to
Szczerze muszę przyznać, że jedynym mi pozostałym uczuciem po lekturze tego reportażu to ulga.
Nie mogę się przyczepić do różnorodnych historii zamieszczonych w nim, ukazują wzajemne relacje wyspiarzy. Ale chaotyczny sposób, w jaki zostały umieszczone był niezwykle męczący. W jednym podrozdziale jest mowa o greckich Cypryjczykach, zaraz w kolejnym o tureckich. Tylko po...
Świetna pozycja traktująca o tym, jak nasi dziadkowie i rodzice spędzali czas w II RP.
Do dziś pamiętam opowieści moich dziadków o wyjazdach nad polskie morze, o tych wszystkich kuchennych utensyliach pakowanych przez babcię w syrenkę i o plackach ziemniaczanych, które smażyła na turystycznej kuchence na kempingach. Zapewne taki obraz urlopów zachowało w pamięci wielu...
Szabłowskiego zawsze biorę w ciemno, bo wiem, że się nie zawiodę. Jedynym minusem "Merhaby" było to, że jest zbyt krótka. Patrząc na doświadczenie Pana Witolda, mógłby on zapełnić drugie tyle stron swoimi przygodami.
Gawędziarski ton autora prowadzi nas między barwne i zróżnicowane społeczeństwo Turcji. Oprócz żartobliwych sytuacji z Kurdami czy porachunków w tureckim...
Poprawna, ale nie trzyma w napięciu jak poprzednia. Nieco przegadana i rozwleczona, mniej irytuje dotychczas dziecinnym zachowaniem bohaterów. Jakoś koncepcja demona spętanego w czeluściach podziemi pod Warszawą nie przemawia do mnie, pomysł trochę niedopracowany i bez logiki. Coś się w tych jaskiniach finalnie zadziało, ale nie wiadomo co, kto i z kim dokładnie zrobił....
więcej Pokaż mimo to
Oj, z Panią Olgą to ja się chyba już nie polubię... Kilka miesięcy po lekturze "Nie zdążę" zaopatrzyłam się w jej kolejny reportaż.
Przeczytałam. Ale nie wiem właściwie co. Bo choć początek był obiecujący - autorka przybliżyła historię słynnych zakładów włókienniczych w Żyrardowie - to później zaczęła skakać po totalnie rożnych i momentami bezsensownych tematach. A to...
W porównaniu z pierwszą częścią, niestety ocena spada o jedno oczko. W kryminałach najgorsze, co może się stać to przekombinowanie. I tutaj to nastąpiło. Niezmienna jak na razie jest moja sympatia do Harrego. Jednak w tej części za dużo bezsensownych śmierci, ślepych trafów i dziwnych motywów. Oczywiście nasz bohater cudem znów wychodzi z zamachu na swoje życie i mimo...
więcej Pokaż mimo to
Mam bardzo mieszane uczucia. Niby autor pokazał Turcję z kompletnie nieznanej strony, z drugiej mam wrażenie, że chciał chwycić zbyt wiele srok za ogon. Opisuje wiele wydarzeń historycznych, których bez pomocy Wikipedii nie potrafiłabym samodzielnie osadzić w czasie i kontekście.
Poruszono tak wiele momentów w historii, skrawków z życia zwykłych ludzi i politycznych...