Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Opowiadania Panu Pilipiukowi wychodzą chyba najlepiej. Zdecydowanie najbardziej lubię te retro o dr Skórzewskim. I ciągle ma nowe, szalone pomysły... Oczywiście trzeba to potraktować jako niezłą rozrywkę, a nie jakąś poważną lekturę. Tylko czytać!

Opowiadania Panu Pilipiukowi wychodzą chyba najlepiej. Zdecydowanie najbardziej lubię te retro o dr Skórzewskim. I ciągle ma nowe, szalone pomysły... Oczywiście trzeba to potraktować jako niezłą rozrywkę, a nie jakąś poważną lekturę. Tylko czytać!

Równie dobra co pierwsza. Moja 6 -latka zachwycona, czytamy po raz kolejny, wybrane rozdziały w dowolnej kolejności. Uczy dziecko, że warto być uważnym, uporządkowanym i nie przejmować się opiniami innych nt. własnego wyglądu. Zdecydowanie polecam!

Równie dobra co pierwsza. Moja 6 -latka zachwycona, czytamy po raz kolejny, wybrane rozdziały w dowolnej kolejności. Uczy dziecko, że warto być uważnym, uporządkowanym i nie przejmować się opiniami innych nt. własnego wyglądu. Zdecydowanie polecam!

Moja 6-letnia uwielbia te opowiadania. Przeczytana WIELOKROTNIE. Polecam!

Moja 6-letnia uwielbia te opowiadania. Przeczytana WIELOKROTNIE. Polecam!

Można zgadzać bądź nie z linią polityczną Pana Prezydenta Kwaśniewskiego, niemniej jednak tę pozycję warto przeczytać... POLECAM!

Można zgadzać bądź nie z linią polityczną Pana Prezydenta Kwaśniewskiego, niemniej jednak tę pozycję warto przeczytać... POLECAM!

No trudno mi zachęcić do tej książki. Trzy razy ja rzucałam i wracam, żeby skończyć, bo zazwyczaj kończę to co zaczęłam czytać... Pozycja raczej dla nastolatków. Niby jest wszystko co trzeba, jest zagadka, wątek kryminalny, miłosny, ale czyta się to strasznie ciężko. Pomysł na amnezję i odkrywanie przeszłości dobry, ale jego realizacja już nie.

No trudno mi zachęcić do tej książki. Trzy razy ja rzucałam i wracam, żeby skończyć, bo zazwyczaj kończę to co zaczęłam czytać... Pozycja raczej dla nastolatków. Niby jest wszystko co trzeba, jest zagadka, wątek kryminalny, miłosny, ale czyta się to strasznie ciężko. Pomysł na amnezję i odkrywanie przeszłości dobry, ale jego realizacja już nie.

Treść książki jest przygnebiająca. Niestety takie były czasy podczas okupacji niemieckiej Poznania w czasie II wojny światowej. Opowiedziana historia oparta jest na faktach i może szokować, bo sceny tortur opisano bardzo realistycznie. Brawa dla autora za przybliżenie czytelnikom historii dr Witaszka, która chyba nie jest powszechnie znana.
Książkę czytało mi się ciężko, nie tylko ze względu na drastyczność opisów, ale także męczące przeskoki w czasie w I części, tj. rozdział z października, kolejny rozdział: 3tygodnie wcześniej, powrót do września; za jakiś czas to samo – 2 tygodnie wcześniej albo 0,5 roku później w innym miejscu, za duży chaos. Kolejne części już są bardziej zwarte i mniej chaotyczne. Podobało mi się wykorzystanie gwary poznańskiej. Sądzę, że to dla Poznaniaków lektura obowiązkowa.

Treść książki jest przygnebiająca. Niestety takie były czasy podczas okupacji niemieckiej Poznania w czasie II wojny światowej. Opowiedziana historia oparta jest na faktach i może szokować, bo sceny tortur opisano bardzo realistycznie. Brawa dla autora za przybliżenie czytelnikom historii dr Witaszka, która chyba nie jest powszechnie znana.
Książkę czytało mi się ciężko,...

Przeczytałam, ale uważam że o wiele lepiej było by to obejrzeć w teatrze z jakąś świetna obsadą! Rewelacyjny współczesny dramat dający pole do interpretacji na wielu płaszczyznach.

Przeczytałam, ale uważam że o wiele lepiej było by to obejrzeć w teatrze z jakąś świetna obsadą! Rewelacyjny współczesny dramat dający pole do interpretacji na wielu płaszczyznach.

Bezimienny niczym Batman czy tez inny tajemniczy super bohater pomaga uciśnionym dochodzić sprawiedliwości. Fabuła ciekawa - raczej jest to sensacja niż kriminał., Dla mnie zbyt dużo szczęśliwych zbiegów okoliczności, a bohaterowi prawie wszystko przychodzi łatwo...
Przyjemna rozrywka.

Bezimienny niczym Batman czy tez inny tajemniczy super bohater pomaga uciśnionym dochodzić sprawiedliwości. Fabuła ciekawa - raczej jest to sensacja niż kriminał., Dla mnie zbyt dużo szczęśliwych zbiegów okoliczności, a bohaterowi prawie wszystko przychodzi łatwo...
Przyjemna rozrywka.

Opowiadania p. Pilipiuka czyta mi się zazwyczaj bardzo dobrze i tak tez było tym razem. Wg mnie żadne z nich arcydziełem nie jest, ale przyjemną lekturą na długie jesienne wieczory. Gawędziarstwo w opowiadaniach przyjemnie relaksuje, nawet jak się czyta o obrzydliwościach wojny... brakowało mi trochę elementu zaskoczenia. Tytułowe opowiadanie niestety rozwleczone, co powoduje, że wcale nie jest z tego tomu najlepsze.

Opowiadania p. Pilipiuka czyta mi się zazwyczaj bardzo dobrze i tak tez było tym razem. Wg mnie żadne z nich arcydziełem nie jest, ale przyjemną lekturą na długie jesienne wieczory. Gawędziarstwo w opowiadaniach przyjemnie relaksuje, nawet jak się czyta o obrzydliwościach wojny... brakowało mi trochę elementu zaskoczenia. Tytułowe opowiadanie niestety rozwleczone, co...

Książka jest całkiem dobra, wciąga, myli tropy a zakończenie zaskakuje. Główna bohaterka jest policjantką i kobietą z krwi i kości, działająca bardzo logicznie, natomiast tytułowy bohater psycholog, zwany "poszukiwaczem zwłok" jest postacią bardzo niejednoznaczną - za to duży plus. Najsłabsze i najnudniejsze są fragmenty dot. skorumpowanych policjantów...
Zakończenie książki daje nadzieję na ciąg dalszy, czekam....

Książka jest całkiem dobra, wciąga, myli tropy a zakończenie zaskakuje. Główna bohaterka jest policjantką i kobietą z krwi i kości, działająca bardzo logicznie, natomiast tytułowy bohater psycholog, zwany "poszukiwaczem zwłok" jest postacią bardzo niejednoznaczną - za to duży plus. Najsłabsze i najnudniejsze są fragmenty dot. skorumpowanych policjantów...
Zakończenie...

Seria o policjancie Fischerze to najlepsza seria autorstwa p.Ćwirleja, ale ona już też zacząła być nudnawa i męcząca. Intryga kryminalna nie porywa, bohaterowie ciągle się powtarzają... przegadane i bez polotu. Zmęczyłam się!

Seria o policjancie Fischerze to najlepsza seria autorstwa p.Ćwirleja, ale ona już też zacząła być nudnawa i męcząca. Intryga kryminalna nie porywa, bohaterowie ciągle się powtarzają... przegadane i bez polotu. Zmęczyłam się!

Niestety, im dalej tym gorzej.... Zmęczyła mnie ta książka. Akcji na sali sądowej coraz mniej, jakbym czytała obyczajowe romansidło. Wg mnie przepychanki słowne Zordona i Chyłki coraz słabsze, a Chyłka straciła swój pazur. Szkoda.

Niestety, im dalej tym gorzej.... Zmęczyła mnie ta książka. Akcji na sali sądowej coraz mniej, jakbym czytała obyczajowe romansidło. Wg mnie przepychanki słowne Zordona i Chyłki coraz słabsze, a Chyłka straciła swój pazur. Szkoda.

Ostatnia, trzecia cześć jest zdecydowanie bardziej rozwlekła niż pierwsze dwie. Przez to właśnie wydała mi się najsłabsza. Klimat epoki na szczęście nadal zachowany, ale akcja toczy się bardzo wolno... Warto jednak przez to przebrnąć, bo zakończenie mnie zaskoczyło, no i daje nadzieję na ciąg dalszy, co bardzo cieszy. CZEKAM z niecierpliwością!

Ostatnia, trzecia cześć jest zdecydowanie bardziej rozwlekła niż pierwsze dwie. Przez to właśnie wydała mi się najsłabsza. Klimat epoki na szczęście nadal zachowany, ale akcja toczy się bardzo wolno... Warto jednak przez to przebrnąć, bo zakończenie mnie zaskoczyło, no i daje nadzieję na ciąg dalszy, co bardzo cieszy. CZEKAM z niecierpliwością!

Druga opowieść o szlachcicu Nadolskim jest równie wciągająca co pierwsza. Jest przygoda, zagadka i tajemnicze bestie.... Pisarz utrzymał poziom. Czyta się to świetnie. Dodatkowe brawa za utrzymanie klimatu i języka epoki. Polecam!

Druga opowieść o szlachcicu Nadolskim jest równie wciągająca co pierwsza. Jest przygoda, zagadka i tajemnicze bestie.... Pisarz utrzymał poziom. Czyta się to świetnie. Dodatkowe brawa za utrzymanie klimatu i języka epoki. Polecam!