Jesteśmy społecznością, która kocha książki

6 część perypetii Chyłki i Zordona podobała mi się zdecydowanie najmniej. Różne wątki na siłę autor chciał połączyć. Wiele rzeczy mało przekonujących było dla mnie.

6 część perypetii Chyłki i Zordona podobała mi się zdecydowanie najmniej. Różne wątki na siłę autor chciał połączyć. Wiele rzeczy mało przekonujących było dla mnie.

To już 5 część przygód Chyłki. Wciąga, ciekawi ale czasem trochę męczy że w każdym tomie albo Chyłka albo Zordon zostają atakowani fizycznie. Co tom ten sam schemat. Natomiast dalej 8 pkt daje bo ciekawy byłem tej historii. Nie interesowałem się zupełnie wcześniej islamistami, bombami - tymi tematami, wiec miło poznać ten inny świat.

To już 5 część przygód Chyłki. Wciąga, ciekawi ale czasem trochę męczy że w każdym tomie albo Chyłka albo Zordon zostają atakowani fizycznie. Co tom ten sam schemat. Natomiast dalej 8 pkt daje bo ciekawy byłem tej historii. Nie interesowałem się zupełnie wcześniej islamistami, bombami - tymi tematami, wiec miło poznać ten inny świat.

4 tom przygód Chyłki i Zordona. Dalej jestem ciekawy ich przygód i pomysłów szalonej Pani adwokat, natomiast ta część uważam że była ciut słabsza niż poprzednia i można było ją skrócić.

4 tom przygód Chyłki i Zordona. Dalej jestem ciekawy ich przygód i pomysłów szalonej Pani adwokat, natomiast ta część uważam że była ciut słabsza niż poprzednia i można było ją skrócić.

Trzecia część cyklu z Chyłką. Joanna walczy z alkoholem i swoimi demonami. Moja ulubiona część jak dotąd.

Trzecia część cyklu z Chyłką. Joanna walczy z alkoholem i swoimi demonami. Moja ulubiona część jak dotąd.

Bałem się podejść do tej książki mimo świetnych recenzji bo książka była nazwana "odą do przyrody", a ja nie do końca przepadam za długimi opisami "fauny i flory". Zmartwienia były niepotrzebne, totalnie przepadłem. Klimat niesamowity i wciągająca historia. Do paru rzeczy mógłbym się przyczepić ale za historię, która mnie kupiła daje 10.

Bałem się podejść do tej książki mimo świetnych recenzji bo książka była nazwana "odą do przyrody", a ja nie do końca przepadam za długimi opisami "fauny i flory". Zmartwienia były niepotrzebne, totalnie przepadłem. Klimat niesamowity i wciągająca historia. Do paru rzeczy mógłbym się przyczepić ale za historię, która mnie kupiła daje 10.

Nie ukrywam, że gdy zaczynałem czytać tę książkę, już szóstą część z cyklu, to sobie robiłem duże nadzieje. Zaczęło się robić bardzo ciekawie na samym początku, kiedy to podczas rozwiązywania kolejnej zagadki kryminalnej wychodzi na jaw, że psycholog Joyce O'Donnell, która wspiera morderców może mieć coś wspólnego z tym zabójstwem. Liczyłem, że właśnie w tej części zostanie wszystko bardziej wyjaśnione dlaczego Joyce robi to co robi i poznamy ją trochę lepiej. No ale jednak wydarzenia potoczyły się zupełnie zaskakująco i nie takiego obrotu spraw z O'Donnell się spodziewałem. Także tutaj na tym punkcie lekkie rozczarowanie.
Samo śledztwo lekko mnie też nużyło. Wątek z demonami, pentagramami, Lucyferem i innymi diabelnymi sprawami raczej nie interesuje mnie aż tak szczegółowo. Bardzo dużo mitologii i spiskowych teorii. Fanów serialu Supernatural napewno się spodoba.
Najmniej mi się ta część podobała z cyklu Rizolli&Isles. Ale to niczego nie zmienia w moim sercu. Nadal jestem wiernym fanem Tess i tego cyklu. Nadal nie mogę się doczekać co dalej spotka moich ulubionych bohaterów, a zwłaszcza jak potoczą się losy patolog Maury i księdza Brophy'ego, którym kibicuję.

Nie ukrywam, że gdy zaczynałem czytać tę książkę, już szóstą część z cyklu, to sobie robiłem duże nadzieje. Zaczęło się robić bardzo ciekawie na samym początku, kiedy to podczas rozwiązywania kolejnej zagadki kryminalnej wychodzi na jaw, że psycholog Joyce O'Donnell, która wspiera morderców może mieć coś wspólnego z tym zabójstwem. Liczyłem, że właśnie w tej części zostanie...

"- Au - krzyknęła. Do wieczora, kiedy już znajdą się na morzu, będzie miała nowego siniaka. Każdy siniak to kolejna lekcja, powtarzała sobie, a każda lekcja czyni nas lepszymi."

Minęła niejedna pora roku od momentu, kiedy zacząłem czytać tę książkę a dniem wczorajszym, kiedy przeczytałem ostatnie zdanie. Podejść było nawet kilka ale za punkt honoru postanowiłem sobie, że po prostu przeczytam ją od deski do deski. Tak też uczyniłem z czego byłem ogromnie zadowolony, jak po ukończeniu Runmegeddonu. Kolejnym postanowieniem jest to, że przeczytam całą sagę.
Prawie każdy Grę o tron zna więc nie będę wchodził w opisy fabuły, bo zostało już powiedziane wszystko wiele razy. Nie jest to książka mojego życia, ale polecam i będę kontynuował podróż.

"- Au - krzyknęła. Do wieczora, kiedy już znajdą się na morzu, będzie miała nowego siniaka. Każdy siniak to kolejna lekcja, powtarzała sobie, a każda lekcja czyni nas lepszymi."

Minęła niejedna pora roku od momentu, kiedy zacząłem czytać tę książkę a dniem wczorajszym, kiedy przeczytałem ostatnie zdanie. Podejść było nawet kilka ale za punkt honoru postanowiłem sobie, że...

Trochę żałuję, że zanim zacząłem czytać książkę najpierw skusiłem się na przeczytanie opisu z tyłu książki. Całkiem niepotrzebnie bo początek był bardzo interesujący a mogło być jeszcze bardziej tajemniczo.
Tym razem przy domu pani patolog Maury Isles znaleziono zwłoki kobiety, która wygląda identycznie jak ona. Razem z nieustraszoną policjantką Jane Rizolli próbują rozwikłać tą zagadkę.
Osobiście uważam, że początek był genialny, zapowiadało się świetnie, ale akcja była trochę słabsza niż w poprzedniej części. Ale książka otrzymuje swoje plusy zdecydowanie za to, że poznajemy bardziej przeszłość rodziny Maury, jej wątek z księdzem Danielem i oczywiście poczynania Jane, która zdaje się ledwo chodzić w 9 miesiącu ciąży a tu musi ganiać za mordercami! To dopiero kobieta.

Trochę żałuję, że zanim zacząłem czytać książkę najpierw skusiłem się na przeczytanie opisu z tyłu książki. Całkiem niepotrzebnie bo początek był bardzo interesujący a mogło być jeszcze bardziej tajemniczo.
Tym razem przy domu pani patolog Maury Isles znaleziono zwłoki kobiety, która wygląda identycznie jak ona. Razem z nieustraszoną policjantką Jane Rizolli próbują...

Wciągnął mnie "Grzesznik". Zresztą jak każda inna książka pani Gerritsen, która jest zdecydowanie moją ulubioną pisarką.
Trzecia część cyklu jest napewno dużo lepsza od pierwszych dwóch. Sama tematyka klasztoru, śmierci zakonnic wydaje się być ciekawa. Ja jestem jedną z osób, które totalnie nie wierzą w ideę kościoła, więc tematyka tej książki była dla mnie pretekstem, żeby się upewnić, że zakonnice i księża maczali w tych morderstwach swe paluszki. Aczkolwiek cała tajemnica była bardzo rozległa.
Plusem największym tej książki jest to, że już bardzo została rozwinięta postać Maury Isles. Już nie była tylko dodatkiem do Jane, tylko pełnoprawną uczestniczką fabuły.

Wciągnął mnie "Grzesznik". Zresztą jak każda inna książka pani Gerritsen, która jest zdecydowanie moją ulubioną pisarką.
Trzecia część cyklu jest napewno dużo lepsza od pierwszych dwóch. Sama tematyka klasztoru, śmierci zakonnic wydaje się być ciekawa. Ja jestem jedną z osób, które totalnie nie wierzą w ideę kościoła, więc tematyka tej książki była dla mnie pretekstem, żeby...

"Skalpel" to tak naprawdę kontynuacja "Chirurga".
Od momentu kiedy się tylko dowiedziałem, że nasz psychopata znów wkracza do gry to z utęsknieniem czekałem na konfrontację face to face Chirurga z Jane Rizolli. Doszło do niej na samym końcu, aczkolwiek była bardzo krótka akcja ale za to konkretna.
W drugiej części mogliśmy też już poznać panią patolog Maurę Isles i agenta FBI Deana, którzy zawitają na dłużej w Bostonie. A co tam, żeby się Jane samej nie nudziło.
Rozumiem opinie negatywne, że zakończenie mogło być słabe, że akcja szybko przerwana. To fakt, nie jest to moja ulubiona książka Tess. Wiem na co ją stać. Kolejne części są dużo lepsze.
Serdecznie polecam!

"Skalpel" to tak naprawdę kontynuacja "Chirurga".
Od momentu kiedy się tylko dowiedziałem, że nasz psychopata znów wkracza do gry to z utęsknieniem czekałem na konfrontację face to face Chirurga z Jane Rizolli. Doszło do niej na samym końcu, aczkolwiek była bardzo krótka akcja ale za to konkretna.
W drugiej części mogliśmy też już poznać panią patolog Maurę Isles i agenta...

Świetna książka napisana przez człowieka legendę - "Beara" Gryllsa wraz z pomocą instruktorki fitnesss Natalie Summers.
Jest to poradnik dla osób, które chcą zmienić swoje ciało, wyglądać i żyć zdrowo.
Polecam wszystkim, którzy tak jak ja lubią czytać książki i lubią się zmęczyć.

Świetna książka napisana przez człowieka legendę - "Beara" Gryllsa wraz z pomocą instruktorki fitnesss Natalie Summers.
Jest to poradnik dla osób, które chcą zmienić swoje ciało, wyglądać i żyć zdrowo.
Polecam wszystkim, którzy tak jak ja lubią czytać książki i lubią się zmęczyć.

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka.
Sięgnąłem po nią, tak na prawdę nie wiedząc czego się dokładnie spodziewać.
Pomyślałem, że może nie przypadnie mi do gustu, gdyż będzie może trochę dziecinna. Nic bardziej mylnego. Książka jest genialna! Jeśli kogoś tak jak mnie interesuje wątek walki o przetrwanie to jak najbardziej polecam!

Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta książka.
Sięgnąłem po nią, tak na prawdę nie wiedząc czego się dokładnie spodziewać.
Pomyślałem, że może nie przypadnie mi do gustu, gdyż będzie może trochę dziecinna. Nic bardziej mylnego. Książka jest genialna! Jeśli kogoś tak jak mnie interesuje wątek walki o przetrwanie to jak najbardziej polecam!

Kolejny kryminał Pani Agathy, który mnie wciągnął i zabrał na wycieczkę w okolice Londynu.
Tym razem odbyło się amatorskie, prywatne śledztwo dwójki przyjaciół. Bobby'ego - świadka zdarzenia, oraz jego przyjaciółki - Frankie, która uwielbia gdy coś się dzieje. I za szaloną, zdeterminowaną postać Frankie należy się plus wg mnie.
Jak zawsze nie mogło odbyć się bez celowania kim jest morderca? Celowałem w dwie osoby i ostatecznie akurat właśnie te dwie osoby okazały się wspólnikami. Ale satysfakcji żadnej nie mam, bo nie odgadłem motywu.

Kolejny kryminał Pani Agathy, który mnie wciągnął i zabrał na wycieczkę w okolice Londynu.
Tym razem odbyło się amatorskie, prywatne śledztwo dwójki przyjaciół. Bobby'ego - świadka zdarzenia, oraz jego przyjaciółki - Frankie, która uwielbia gdy coś się dzieje. I za szaloną, zdeterminowaną postać Frankie należy się plus wg mnie.
Jak zawsze nie mogło odbyć się bez celowania...

To drugi kryminał Agathy Christie, który przeczytałem. Ale na pewno nie ostatni. Bo tak samo jak z jej pierwszą książka i ta mnie strasznie wciągnęła. W strasznie fajny sposób książka została napisania, przez co bardzo przyjemnie się ją czytało.
I jak to klasycznie bywa w przypadku czytania takich książek za cel postanowiłem sobie odgadnięcie kim jest morderca ale ponownie się nie udało.

To drugi kryminał Agathy Christie, który przeczytałem. Ale na pewno nie ostatni. Bo tak samo jak z jej pierwszą książka i ta mnie strasznie wciągnęła. W strasznie fajny sposób książka została napisania, przez co bardzo przyjemnie się ją czytało.
I jak to klasycznie bywa w przypadku czytania takich książek za cel postanowiłem sobie odgadnięcie kim jest morderca ale ponownie...

Do sięgnięcia po książkę zachęciło mnie to, że słyszałem, że jest po prostu znana. Kiedyś nawet przyjaciółka opowiadała mi o tym, że ją czyta. Ale w momencie kiedy sięgałem po książkę nie miałem za bardzo pojęcia o czym właściwie ona jest.
Zacząłem czytać i było nudno. Ale czytałem dalej, bo myślałem, że jak każda książka i ta się rozkręci. Po 50 stronach już wiedziałem, że tak nie będzie, ale czytałem dalej.
Po tej książce wzbogaciło się na pewno moje słownictwo. Czytać przez naście stron o jakiś kwiatach, topieniu tłuszczu itp może znużyć człowieka.
Wiele osób widziało mnie z tą książkę, gdyż zabrałem ją na wakacje. Każdy mówił jaka to brutalna i straszna. Ale nic z tych rzeczy. Każdy chyba film obejrzał. Zgaduję, że on może jest brutalny, bo książka w opisach na pewno nie jest.
Według mnie akcja w książce zaczęła się dopiero na jakieś 50 stron przed końcem. W momencie kiedy wkracza postać Antoni'ego Richisa i jego córki. Wtedy książka mnie zaciekawiła i kartki jakoś leciały szybciej.
Zakończenie moim zdaniem ratuje całą książkę. Okazało się, że cała powolna akcja miała jednak jakiś sens. Dlatego mnie też ta cała orgia i jak do niej doszło przypadło do gustu. Tylko i wyłącznie na zakończenie oceniam książkę aż na 5/10.

Do sięgnięcia po książkę zachęciło mnie to, że słyszałem, że jest po prostu znana. Kiedyś nawet przyjaciółka opowiadała mi o tym, że ją czyta. Ale w momencie kiedy sięgałem po książkę nie miałem za bardzo pojęcia o czym właściwie ona jest.
Zacząłem czytać i było nudno. Ale czytałem dalej, bo myślałem, że jak każda książka i ta się rozkręci. Po 50 stronach już wiedziałem,...

Wcześniej przeczytałem dwie książki z serii Rizolli&Isles. Całkiem przypadkowo bo część 8 a potem 5. Teraz, że jako mam dostęp do wszystkich to zaczynam czytać po kolei, bo według mnie to mistrzostwo.
"Chirurg" był ciekawy, ale nie jakoś mega ciekawy. Nie jestem specjalnie zachwycony, ale to dlatego, że Dolina Umarłych totalnie mnie porwała i uważam to za mistrzostwo. Tak czy inaczej uważam, że jest to dobre. Uwielbiam twórczość Tess. Razem z Cobenem są oni dla mnie najlepsi.

Wcześniej przeczytałem dwie książki z serii Rizolli&Isles. Całkiem przypadkowo bo część 8 a potem 5. Teraz, że jako mam dostęp do wszystkich to zaczynam czytać po kolei, bo według mnie to mistrzostwo.
"Chirurg" był ciekawy, ale nie jakoś mega ciekawy. Nie jestem specjalnie zachwycony, ale to dlatego, że Dolina Umarłych totalnie mnie porwała i uważam to za mistrzostwo. Tak...

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Jednak prawdopodobnie nie ostatnie.
Historia bardzo mi się spodobała. Pozwoliła ona przyjrzeć się kilku istotnym kwestiom. Przede wszystkim pracy w służbach - a jak dokładnie w tej sytuacji pracy snajpera, ale tu nawet nie chodzi o poszczególne stanowisko, tylko po prostu o pracę policjanta. Co może zrobić taki człowiek? Do czego może się posunąć? W chwili zagrożenia snajper Bobby Dodge oddaje jeden strzał celny i unieszkodliwia potencjalnego oprawcę. Zrobił to, gdyż uznał, że ten człowiek bezpośrednio zagraża życiu dwóm innym osobom. I w tym momencie nieistotne jest to czy faktycznie tak było. On tak to odebrał i postąpił zgodnie z tym, czego go uczono. Tutaj następuje zwrot akcji i snajper ma dostać zarzuty. Jest to świetna sytuacja, w której z człowieka, który wykonywał swoje obowiązki można zrobić kozła ofiarnego. Dzięki tej historii trochę bardziej przychylnym okiem spojrzałem na pracę takich ludzi.
Drugą, bardzo ważną kwestią poruszoną w tej książce jest to, że kiedy człowiek już nic nie ma jest zdolny do wszystkiego. Tak jak kobieta - Catherine - który dopuściła się wielu okrutnych rzeczy, a to wszystko dlatego, aby bronić syna. Bo jak sama stwierdziła "tylko to trzyma mnie przy życiu.
Bardzo dobry thriller. Trzyma w napięciu i pozwala się zastanowić nad paroma sprawami.

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Jednak prawdopodobnie nie ostatnie.
Historia bardzo mi się spodobała. Pozwoliła ona przyjrzeć się kilku istotnym kwestiom. Przede wszystkim pracy w służbach - a jak dokładnie w tej sytuacji pracy snajpera, ale tu nawet nie chodzi o poszczególne stanowisko, tylko po prostu o pracę policjanta. Co może zrobić taki człowiek? Do czego może...

Jeśli chodzi o książki Tess Gerritsen to najbardziej czyham na te z serii Rizolli & Isles. Są to genialne thrillery medyczne.
Tym razem trafiłem na thriller z wątkiem miłosnym. Zbyt dużo było tych westhnień i uniesień, ale Tess jest genialna. Wszystko co napisze jest warte przeczytania.

Jeśli chodzi o książki Tess Gerritsen to najbardziej czyham na te z serii Rizolli & Isles. Są to genialne thrillery medyczne.
Tym razem trafiłem na thriller z wątkiem miłosnym. Zbyt dużo było tych westhnień i uniesień, ale Tess jest genialna. Wszystko co napisze jest warte przeczytania.

Jak dla mnie jest to najsłabsza książka z całej trylogii. Aczkolwiek i tak bardzo mi się podobała. Po prostu diametralnie różniła się od dwóch poprzednich części.
Nie ukrywam, że mimo tysiąca możliwości o jakich myślałem, ta ostatnia część trylogii zmierzyła zupełnie w innym kierunku. Trochę mnie to wszystko lekko zawiodło.
Końcówka mnie przeraziła, a właściwie wybór końcowy głównej bohaterki. Jeszcze się nie otrząsnąłem po tym mimo, że już parę ładnych godzin minęło odkąd ją przeczytałem.
Tak czy owak, "Igrzyska Śmierci" to najlepsza trylogia jaką dotąd dane mi było przeczytać, także serdecznie polecam wszystkim.

Jak dla mnie jest to najsłabsza książka z całej trylogii. Aczkolwiek i tak bardzo mi się podobała. Po prostu diametralnie różniła się od dwóch poprzednich części.
Nie ukrywam, że mimo tysiąca możliwości o jakich myślałem, ta ostatnia część trylogii zmierzyła zupełnie w innym kierunku. Trochę mnie to wszystko lekko zawiodło.
Końcówka mnie przeraziła, a właściwie wybór...

Czytało mi się ją bardzo dobrze. Tak jak każdą inną książkę Gerritsen.
Tess jest dla mnie zdecydowanie numerem 1!

Czytało mi się ją bardzo dobrze. Tak jak każdą inną książkę Gerritsen.
Tess jest dla mnie zdecydowanie numerem 1!