Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie jest to pozycja ambitna. Idealna lektura na jeden wieczór. Bardzo cieszę się, że sięgnęłam po nią, ponieważ ciekawym przeżyciem było odświeżenie tej historii i przy okazji przypomnienie sobie jakie książki kiedyś czytałam, bo kiedy byłam jeszcze w gimnazjum nie czytałam nic oprócz paranormal romance.
Więcej na: czytamogladampisze.blogspot.com

Nie jest to pozycja ambitna. Idealna lektura na jeden wieczór. Bardzo cieszę się, że sięgnęłam po nią, ponieważ ciekawym przeżyciem było odświeżenie tej historii i przy okazji przypomnienie sobie jakie książki kiedyś czytałam, bo kiedy byłam jeszcze w gimnazjum nie czytałam nic oprócz paranormal romance.
Więcej na: czytamogladampisze.blogspot.com

Muszę zaakcentować, to, że książka ma ponad 500 stron. Udało mi się ją przeczytać w zaledwie dwa dni. Z utęsknieniem wyczekiwałam wieczorów, kiedy to mogłam zagłębić się w dalszą lekturę, a w czasie przerwy, w głowie układałam sobie swoją wersję tego co może zdarzyć się dalej.
Więcej na: czytamogladampisze.blogspot.com

Muszę zaakcentować, to, że książka ma ponad 500 stron. Udało mi się ją przeczytać w zaledwie dwa dni. Z utęsknieniem wyczekiwałam wieczorów, kiedy to mogłam zagłębić się w dalszą lekturę, a w czasie przerwy, w głowie układałam sobie swoją wersję tego co może zdarzyć się dalej.
Więcej na: czytamogladampisze.blogspot.com

Po zakończonej pierwszej części, która powaliła mnie na łopatki, a zakończenie sprawiło, że chciałam rzucić telefonem na drugi koniec pokoju, oczywiste było, że sięgnę po tom drugi. Oczywiście nie wytrzymałabym, gdybym nie sięgnęła po niego od razu.

Od "Zima koloru turkusu" również nie mogłam się oderwać. Niemal zarwałam noc (Nigdy, przenigdy tego nie robię!) po to tylko, aby dowiedzieć się jak to wszystko się potoczy.

Niestety muszę przyznać, że w tej części było trochę mniej docinek Emely, przez co książka była odrobinę mniej zabawna i troszkę straciła w moich oczach.

Więcej na: czytamogladampisze.blogspot.com

Po zakończonej pierwszej części, która powaliła mnie na łopatki, a zakończenie sprawiło, że chciałam rzucić telefonem na drugi koniec pokoju, oczywiste było, że sięgnę po tom drugi. Oczywiście nie wytrzymałabym, gdybym nie sięgnęła po niego od razu.

Od "Zima koloru turkusu" również nie mogłam się oderwać. Niemal zarwałam noc (Nigdy, przenigdy tego nie robię!) po to tylko,...