Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strach nie powstrzyma śmierci. Ale zatrzyma życie.

Strach nie powstrzyma śmierci. Ale zatrzyma życie.

Ten świat ma tylko jeden słodki moment, przeznaczony dla nas.

Ten świat ma tylko jeden słodki moment, przeznaczony dla nas.

Miłość to nie tylko kwiatki i misie. To także wszelkie gówno, które nosimy w sobie. Nie jest sztuką kochać kogoś ot tak, ale sztuką jest unieść to, co on sam musiał do tej pory dźwigać.

Miłość to nie tylko kwiatki i misie. To także wszelkie gówno, które nosimy w sobie. Nie jest sztuką kochać kogoś ot tak, ale sztuką jest uni...

Ponieważ miłość - prawdziwa miłość - nie zawsze oznaczała wyznawanie tych samych wartości. Nie oznaczała, że musieliśmy się stuprocentowo zgadzać. Oznaczała natomiast wzajemne zrozumienie. szacunek dla marzeń, nadziei, pragnień i obaw drugiej osoby.

Ponieważ miłość - prawdziwa miłość - nie zawsze oznaczała wyznawanie tych samych wartości. Nie oznaczała, że musieliśmy się stuprocentowo zg...

Wszyscy jesteśmy uzależnieni od czegoś, co pozwala nam zapomnieć o bólu.

Wszyscy jesteśmy uzależnieni od czegoś, co pozwala nam zapomnieć o bólu.

Czasami świat się kończy i zapomina zabrać nas ze sobą. Sometimes the world ends and forgets to take you with it.

Czasami świat się kończy i zapomina zabrać nas ze sobą. Sometimes the world ends and forgets to take you with it.

Normalność była miła. Normalność była nijaka. Normalność była cholernie nudna. To nasze różnice, nasze odcienie szaleństwa sprawiały, że każde z nas było wyjątkowe, niepowtarzalne i fascynujące.

Normalność była miła. Normalność była nijaka. Normalność była cholernie nudna. To nasze różnice, nasze odcienie szaleństwa sprawiały, że każ...

Byliśmy tylko my. Połamani i posiniaczeni. Popierdoleni i nieuporządkowani. Razem byliśmy wszystkim, czym oddzielnie nigdy nie spodziewaliśmy się zostać. Nie potrzebowaliśmy słodyczy i delikatności. Ja nie potrzebowałam cackania się ze mną. Pragnęłam Jake'a, a on oddał mi się tak, jak ja oddałam się jemu.

Byliśmy tylko my. Połamani i posiniaczeni. Popierdoleni i nieuporządkowani. Razem byliśmy wszystkim, czym oddzielnie nigdy nie spodziewaliśm...

- Co to jest? - pytam. - Mój pies. - Nie, nie, mam psy. Psy pochodzą od wilków. Ten tutaj pochodzi od szczura. - Spoglądam ponownie. - I to brzydkiego. Bierze małe paskudztwo na ręce. - Nie obrażaj mojego pieska. - Nie próbuję, mówię tylko prawdę. Chociaż raz. I to jest zajebiste. Ale szczekanie musi ucichnąć. Patrzę prosto w małe ślepka i pstrykam, polecając: - Cicho! I zapada błogosławiona cisza. Olivia spogląda to na zwierzaka, to na mnie. - Jak… Jak to zrobiłeś? - Psy są zwierzętami stadnymi, ustępują przywódcy. Ten tutaj jest na tyle bystry, by rozpoznać go we mnie. - Podchodzę bliżej, wyczuwając świeży, piękny zapach przypominający woń miodu. - Zobaczmy, czy zadziała na ciebie. - Pstrykam. - Kolacja.

- Co to jest? - pytam. - Mój pies. - Nie, nie, mam psy. Psy pochodzą od wilków. Ten tutaj pochodzi od szczura. - Spoglądam ponownie. - I to ...