Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Strach nie powstrzyma śmierci. Ale zatrzyma życie.

Strach nie powstrzyma śmierci. Ale zatrzyma życie.

Ten świat ma tylko jeden słodki moment, przeznaczony dla nas.

Ten świat ma tylko jeden słodki moment, przeznaczony dla nas.

Miłość to nie tylko kwiatki i misie. To także wszelkie gówno, które nosimy w sobie. Nie jest sztuką kochać kogoś ot tak, ale sztuką jest unieść to, co on sam musiał do tej pory dźwigać.

Miłość to nie tylko kwiatki i misie. To także wszelkie gówno, które nosimy w sobie. Nie jest sztuką kochać kogoś ot tak, ale sztuką jest unieść to, co on sam musiał do tej pory dźwigać.

Ponieważ miłość - prawdziwa miłość - nie zawsze oznaczała wyznawanie tych samych wartości. Nie oznaczała, że musieliśmy się stuprocentowo zgadzać. Oznaczała natomiast wzajemne zrozumienie. szacunek dla marzeń, nadziei, pragnień i obaw drugiej osoby.

Ponieważ miłość - prawdziwa miłość - nie zawsze oznaczała wyznawanie tych samych wartości. Nie oznaczała, że musieliśmy się stuprocentowo zgadzać. Oznaczała natomiast wzajemne zrozumienie. szacunek dla marzeń, nadziei, pragnień i obaw drugiej osoby.

Czasami świat się kończy i zapomina zabrać nas ze sobą. Sometimes the world ends and forgets to take you with it.

Czasami świat się kończy i zapomina zabrać nas ze sobą. Sometimes the world ends and forgets to take you with it.

Wszyscy jesteśmy uzależnieni od czegoś, co pozwala nam zapomnieć o bólu.

Wszyscy jesteśmy uzależnieni od czegoś, co pozwala nam zapomnieć o bólu.

Normalność była miła. Normalność była nijaka. Normalność była cholernie nudna. To nasze różnice, nasze odcienie szaleństwa sprawiały, że każde z nas było wyjątkowe, niepowtarzalne i fascynujące.

Normalność była miła. Normalność była nijaka. Normalność była cholernie nudna. To nasze różnice, nasze odcienie szaleństwa sprawiały, że każde z nas było wyjątkowe, niepowtarzalne i fascynujące.

Byliśmy tylko my. Połamani i posiniaczeni. Popierdoleni i nieuporządkowani. Razem byliśmy wszystkim, czym oddzielnie nigdy nie spodziewaliśmy się zostać. Nie potrzebowaliśmy słodyczy i delikatności. Ja nie potrzebowałam cackania się ze mną. Pragnęłam Jake'a, a on oddał mi się tak, jak ja oddałam się jemu.

Byliśmy tylko my. Połamani i posiniaczeni. Popierdoleni i nieuporządkowani. Razem byliśmy wszystkim, czym oddzielnie nigdy nie spodziewaliśmy się zostać. Nie potrzebowaliśmy słodyczy i delikatności. Ja nie potrzebowałam cackania się ze mną. Pragnęłam Jake'a, a on oddał mi się tak, jak ja oddałam się jemu.

Wolałabym, żeby mnie pobił. Bo rany cielesne się goją, siniaki znikają, ale złamane serca? Blizny na nich zostają do końca życia.

Wolałabym, żeby mnie pobił. Bo rany cielesne się goją, siniaki znikają, ale złamane serca? Blizny na nich zostają do końca życia.

- Co to jest? - pytam. - Mój pies. - Nie, nie, mam psy. Psy pochodzą od wilków. Ten tutaj pochodzi od szczura. - Spoglądam ponownie. - I to brzydkiego. Bierze małe paskudztwo na ręce. - Nie obrażaj mojego pieska. - Nie próbuję, mówię tylko prawdę. Chociaż raz. I to jest zajebiste. Ale szczekanie musi ucichnąć. Patrzę prosto w małe ślepka i pstrykam, polecając: - Cicho! I zapada błogosławiona cisza. Olivia spogląda to na zwierzaka, to na mnie. - Jak… Jak to zrobiłeś? - Psy są zwierzętami stadnymi, ustępują przywódcy. Ten tutaj jest na tyle bystry, by rozpoznać go we mnie. - Podchodzę bliżej, wyczuwając świeży, piękny zapach przypominający woń miodu. - Zobaczmy, czy zadziała na ciebie. - Pstrykam. - Kolacja.

- Co to jest? - pytam. - Mój pies. - Nie, nie, mam psy. Psy pochodzą od wilków. Ten tutaj pochodzi od szczura. - Spoglądam ponownie. - I to brzydkiego. Bierze małe paskudztwo na ręce. - Nie obrażaj mojego pieska. - Nie próbuję, mówię tylko prawdę. Chociaż raz. I to jest zajebiste. Ale szczekanie musi ucichnąć. Patrzę prosto w małe ślepka i pstrykam, polecając: - Cicho! I zapada...

Człowiek musi zostać zauważony. Musi mieć kogoś, dla kogo będzie najważniejszy, i kogoś, komu przysłoni świat.

Człowiek musi zostać zauważony. Musi mieć kogoś, dla kogo będzie najważniejszy, i kogoś, komu przysłoni świat.

Nie trzeba było mówić o miłości, by wiedzieć, że istniała. Nie stawała się prawdziwa tylko dlatego, że ktoś o niej mówił. Nie, miłość tkwiła w mroku nocy, lecząc po cichu nasze złamane serca.

Nie trzeba było mówić o miłości, by wiedzieć, że istniała. Nie stawała się prawdziwa tylko dlatego, że ktoś o niej mówił. Nie, miłość tkwiła w mroku nocy, lecząc po cichu nasze złamane serca.

Dorosłość przyszła po nas i zabrała nam to, co najpiękniejsze.

Dorosłość przyszła po nas i zabrała nam to, co najpiękniejsze.

Każdy zasługuje na podziękowanie i pożegnanie.

Każdy zasługuje na podziękowanie i pożegnanie.