Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka jest bardzo wciągająca, dosłownie się ją pochłania i jest to jej największą zaletą. Właściwie jedyną, ale to tak mocny atut, że mimo to dałam jej 6 gwiazdek. Historia jest prawie kopią pierwszej części, przez pierwszą połowę miałam wrażenie że podmienione są jedynie imiona. Fabuła trochę się różni, ale wybory przed którymi muszą stawać bohaterowie i opisywane dylematy są niemal takie same jak w części pierwszej: iść za rozsądkiem czy sercem, jak odnaleźć się w świecie pełnym społecznych konwenansów, konsekwencje przerostu ambicji. Stanowią one oś fabuły i nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie fakt że pierwsza część też się na tym opierała. Opowieść jest bardzo przesłodzona, pełna wygodnych dla autorki cudnych zbiegów okoliczności, dobrych zakończeń, pełnych zaufania i serdeczności obcych ludzi itp. Zanim się przeczyta trzeba się nastawić, że jest to typowy pocieszacz, lekka książka na dwa weekendy, może na jesień kiedy za oknem deszcz i chcemy poczytać coś niewymagającego i przyjemnego. Bohaterowie są niestety papierowi, mimo że mają swoje dylematy i nie są tylko czarno biali to ciężko się z nimi utożsamić, czy przywiązać się do nich, a ich wzajemne relacje i dialogi wewnętrzne są nienaturalne. Denerwowało mnie też traktowanie czytelnika jak istoty niezbyt rozumnej... Lubię delikatne sugestie, które dają do myślenia, pozwalają się domyślać bez stuprocentowej pewności przebiegu zdarzeń, ale tutaj nie ma w nich nic subtelnego i w co najmniej trzech momentach zamiast poczucia że autor puszcza oczko, miałam wrażenie że szturcha mnie łokciem w żebro.
Podsumowując: na początku seria zapowiadała się ciekawie, ale jeśli każda część ma być trochę zmienioną kopią poprzedniej książki, to raczej na tym zakończę moją przygodę z siedmioma siostrami, chyba że dopadnie mnie jesienna chandra i będę zdesperowana żeby przeczytać coś wciągającego i przesłodzonego.

Książka jest bardzo wciągająca, dosłownie się ją pochłania i jest to jej największą zaletą. Właściwie jedyną, ale to tak mocny atut, że mimo to dałam jej 6 gwiazdek. Historia jest prawie kopią pierwszej części, przez pierwszą połowę miałam wrażenie że podmienione są jedynie imiona. Fabuła trochę się różni, ale wybory przed którymi muszą stawać bohaterowie i opisywane...

Sięgałam po książkę z nastawieniem, że będzie to czytadło dla zabicia czasu, więc nie miałam wysokich oczekiwań, ale i tak książka była dużo poniżej jakichkolwiek oczekiwań. Głównej bohaterki nie da się polubić, zarówno ona jak i jej pasierbica są tak stereotypowe, że na początku myślałam że to satyra. Niestety nie. Roma to trochę miałka bohaterka, bez głębszych przemyśleń, zainteresowań, pełna jadu i zazdrości. Przypomina mi rodzaj osoby, z którymi aktywnie unikam kontaktu- typowa małomiasteczkowa, małostkowa, totalnie nieciekawa kobieta. Jedynym hobby jakie ma jest wyszukiwanie oznak starości na swoim 30 letnim ciele. Ze dwa razy było to całkiem zabawne, ale ten żart przewija się w książce do znudzenia. Absolutnie nie jest to też książka o relacjach macochy z pasierbica, książka w żaden sposób nie pogłębia tematu, a jedynymi momentami w których się on w ogóle przewija są fragmenty w których Roma wymienia nieprzyjemne uwagi odnośnie swojej pasierbicy. Poza tym kompletnie ja ignoruje, dlatego stwierdzenie że to książka o relacjach jest trochę na wyrost. Książka podobno jest dla niektórych zabawna, są elementy humorystyczne, ale w większości przypadków humor jest wysilony.
Ogólnie bardzo kiepska pozycja i strata czasu, końcówkę doczytałam tylko po to, żeby móc z czystym sumieniem wystawić zła recenzje.

Sięgałam po książkę z nastawieniem, że będzie to czytadło dla zabicia czasu, więc nie miałam wysokich oczekiwań, ale i tak książka była dużo poniżej jakichkolwiek oczekiwań. Głównej bohaterki nie da się polubić, zarówno ona jak i jej pasierbica są tak stereotypowe, że na początku myślałam że to satyra. Niestety nie. Roma to trochę miałka bohaterka, bez głębszych przemyśleń,...

Ksiazka stylem troche przypominala mi "smierc pieknych saren". Byla w nim lekkosc, chociaz nie az taka jak u Pavla. Przy temacie smierci latwo wpasc w pompatycznosc, albo banal, autorowi udalo sie uniknac i jednego i drugiego.
Powiesc bardzo plastycznie opisuje przezycia bohatera w ostatnim stadium choroby, jego nastroje, stosunki spoleczne. Jego swiat kurczy sie wraz z postepem akcji (ktorej z reszta nie ma wiele), a mimo to autorowi udalo sie wytworzyc intymna atmosfere miedzy czytelnikiem a fabula, czyta sie z zaangazowaniem i mozna szybko zapomniec ze to tylko fikcja. Polecam, ale trzeba sie wczesniej nastawic, ze mimo niewielkiej objetosci nie bedzie to lekka lektura.

Ksiazka stylem troche przypominala mi "smierc pieknych saren". Byla w nim lekkosc, chociaz nie az taka jak u Pavla. Przy temacie smierci latwo wpasc w pompatycznosc, albo banal, autorowi udalo sie uniknac i jednego i drugiego.
Powiesc bardzo plastycznie opisuje przezycia bohatera w ostatnim stadium choroby, jego nastroje, stosunki spoleczne. Jego swiat kurczy sie wraz z...