Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lepsza niż poprzednia w serii. Postaci zostały nieco zredukowane, dostały więcej głębi i wyrazu. Można się z nimi nieco zaprzyjaźnić czy lepiej je zrozumieć. Opis postaci epizodycznych wydał mi się nieco niejasny, ale nie odstrasza od historii. Zdecydowanie dobra pozycja.

Lepsza niż poprzednia w serii. Postaci zostały nieco zredukowane, dostały więcej głębi i wyrazu. Można się z nimi nieco zaprzyjaźnić czy lepiej je zrozumieć. Opis postaci epizodycznych wydał mi się nieco niejasny, ale nie odstrasza od historii. Zdecydowanie dobra pozycja.

Koncept wydaje się fajny, forma jest bardzo trudna do czytania. Bohaterowie się szamoczą, postaci jest za wiele. Do tego narrator regularnie wciska mizoandryczne opinie i frazesy, które nie rzadko w ogóle nie pasują do fabuły. Punkt kulminacyjny to totalny chaos, gdzie w jednym miejscu i czasie spotykają się postaci, które kilka chwil wcześniej były zupełnie gdzie indziej. Odnosi się wrażenie, że przebieg książki nie został za bardzo przemyślany od pierwotnej idei do realizacji. Pozycja mocno zawiodła.

Koncept wydaje się fajny, forma jest bardzo trudna do czytania. Bohaterowie się szamoczą, postaci jest za wiele. Do tego narrator regularnie wciska mizoandryczne opinie i frazesy, które nie rzadko w ogóle nie pasują do fabuły. Punkt kulminacyjny to totalny chaos, gdzie w jednym miejscu i czasie spotykają się postaci, które kilka chwil wcześniej były zupełnie gdzie indziej....

Pierwsza książka Marty Kisiel, która mnie tak bardzo nie porwała. Choć styl tak dobrze znany, ceniony i lubiany to całość nie przykuła do czytnika na długie nieprzerwane godziny. Być może chodzi o bohaterów, których losy nie były mi tak bliskie.

Pierwsza książka Marty Kisiel, która mnie tak bardzo nie porwała. Choć styl tak dobrze znany, ceniony i lubiany to całość nie przykuła do czytnika na długie nieprzerwane godziny. Być może chodzi o bohaterów, których losy nie były mi tak bliskie.