Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie osobiście arcydzieło, które czytałam kilkanaście razy i nie jeden raz jeszcze przeczytam.

Dla mnie osobiście arcydzieło, które czytałam kilkanaście razy i nie jeden raz jeszcze przeczytam.

"Nasze rozstania" to moje drugie z kolei spotkanie, po 'Delikatności' z twórczością D.Foenkinosa.
Jak sam tytuł sugeruje jest to historia pewnej miłości, w której punktami zwrotnymi są rozstania, powroty i kolejne, mniej lub bardziej przypadkowe spotkania pary głównych bohaterów, Fritza i Alice. Przyjemna lektura na ciemne wieczory, czasami intrygująca i rozśmieszająca,ale mniej magiczna a bardziej fizyczna niż "Delikatność". Jeśli więc ktoś jest jeszcze pod wrażeniem niedawno przeczytanej "Delikatności" to nie musi się spieszyć.

"Nasze rozstania" to moje drugie z kolei spotkanie, po 'Delikatności' z twórczością D.Foenkinosa.
Jak sam tytuł sugeruje jest to historia pewnej miłości, w której punktami zwrotnymi są rozstania, powroty i kolejne, mniej lub bardziej przypadkowe spotkania pary głównych bohaterów, Fritza i Alice. Przyjemna lektura na ciemne wieczory, czasami intrygująca i rozśmieszająca,ale...

"Australijczycy są beznadziejni, tu kobiety przegrywają z falami. jeśli będą mieli do wyboru randkę i fale, zawsze wybiorą tą drugie."
Za to książka pana Tomalika jest tak fascynująca i ciekawa jak sam kontynent australijski. Sam autor jest podróżnikiem, dziennikarzem i pasjonatą Australii, do której jeździ od 1989 roku. To widać i słychać,na zdjęciach i w każdym zdaniu. Kolejne rozdziały są relacją przeżyć autora z kilku wypraw na przestrzeni ostatnich lat, które układają się w spójną całość.
Jest rozdział o tytułowych kwiatach, które rodzą się z ognia, czyli nasionach roślinach endemicznych, którym niezbędny do kiełkowania jest ogień, w postaci niszczącego wszystko inne pożaru.
Rozdziały poświęcone skrajnie niebezpiecznym wyprawom w głąb dzikiego, niezamieszkałego Outbacku gdzie nikt kto nie musi się nie wybiera a żeby przeżyć trzeba zabrać setki litrów wody, paliwa i żywność m.in. 2000 kilometrowym szlakiem przepędu bydła z Kimberley do Perth oraz śladami P.E.Strzeleckiego. Strzelecki jako pierwszy odkrył w Australii złoto i srebro, wspiął się na najwyższą górę kontynentu, przemierzył setki kilometrów buszu. Do dziś wiele miejsc przez niego zbadanych pozostaje nietkniętych stopą ludzką. Jako jeden z pierwszych badaczy i niewielu w tamtych czasach ludzi traktował rdzenną ludność Aborygenów z szacunkiem i równością. Fakty dotyczące historii, kultury i aktualnej sytuacji Aborygenów zajmują również ważną część w książce Pana Tomalika.
Poza tym historie i opowiastki o poszukiwaczach opali i złota, australijskiej mentalności i sposobie emerytów na nienudne życie bez domu ale w drodze , poradnik buszmena i słowniczek wyrażeń slangowych. Wszystko to i o wiele więcej sprawia, że z czystym sumieniem mogę polecić tą pozycję każdemu kto nic nie wie jeszcze o Australii albo wydaje mu się, że jednak już coś wie. Zalecam ją także tym którzy mieli już szczęście odwiedzić krainę kangura np. z okazji Australian Open.

Moja ocena 7/10

"Australijczycy są beznadziejni, tu kobiety przegrywają z falami. jeśli będą mieli do wyboru randkę i fale, zawsze wybiorą tą drugie."

Za to książka pana Tomalika jest tak fascynująca i ciekawa jak sam kontynent australijski. Sam autor jest podróżnikiem, dziennikarzem i pasjonatą Australii, do której jeździ od 1989 roku. To widać i słychać,na zdjęciach i w każdym zdaniu....