Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przed przeczytaniem kolejnej książki Waris Dirie nie byłam przekonana, że autorka ma jeszcze cokolwiek nowego do przekazania czytelnikom. Myliłam się jednak - to prawda, że Waris wciąż opisuje swoją walkę przeciw obrzezaniu kobiet w Afryce choć niestety jest to w dużym stopniu walka z wiatrakami. Z książki dowiadujemy się jak trudno zmienić mentalność afrykańskich społeczeństw w tej kwestii. Waris przedstawia też problematykę Afryki szerzej: przybliża nam inne problemy kontynentu afrykańskiego i analizuje przyczyny niemożności wyjścia krajów afrykańskich z ubóstwa oraz proponuje rozwiązania tych problemów. Autorka założyła fundację, która koncentruje się na pomocy w rozwiązywaniu ww. problemów. Autorka opowiada nam też o swoim życiu prywatnym (m. in. o tym, że mieszkała jakiś czas w Gdańsku, o kulisach zawodu modelki, o kręceniu filmu "Kwiat pustyni"). Tak więc nowa książka Waris Dirie stanowi wartościową lekturę dla tych, którzy chcą pogłębić swoją wiedzę o mentalności i problemach społeczeństwa afrykańskiego.

Przed przeczytaniem kolejnej książki Waris Dirie nie byłam przekonana, że autorka ma jeszcze cokolwiek nowego do przekazania czytelnikom. Myliłam się jednak - to prawda, że Waris wciąż opisuje swoją walkę przeciw obrzezaniu kobiet w Afryce choć niestety jest to w dużym stopniu walka z wiatrakami. Z książki dowiadujemy się jak trudno zmienić mentalność afrykańskich...

Kolejna powieść S. Montefiore o okresie stalinowskim. Tym razem akcja dzieje się wśród elity kremlowskiej i dotyczy śledztwa, w które zamieszane są dzieci kremlowskich dygnitarzy. Historia oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. S. Montefiore trafnie przedstawia zachowanie i metody działania Stalina, który nie cofał się nawet przed aresztowaniami dzieci swoich najbliższych współpracowników. Nikt nie mógł być pewny swojej sytuacji i dalszych losów w epoce stalinowskiej. Montefiore dobrze oddaje klimat strachu i bezsilności jaki panował w kręgu Stalina. Wcześniejsza powieść - Saszeńka jest lepsza, ale ta też jest warta przeczytania.

Kolejna powieść S. Montefiore o okresie stalinowskim. Tym razem akcja dzieje się wśród elity kremlowskiej i dotyczy śledztwa, w które zamieszane są dzieci kremlowskich dygnitarzy. Historia oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. S. Montefiore trafnie przedstawia zachowanie i metody działania Stalina, który nie cofał się nawet przed aresztowaniami dzieci swoich najbliższych...

Książkę czyta się szybko, dobra lektura na jesienne i zimowe wieczory. Zgadzam się jednak z niektórymi recenzjami, że rozdziały poświęcone Ninie Hirsch przypominają historie typowe dla serii Harlequina. Losy Rose de Vallenord są ciekawe, jednak mam wrażenie, że tak jak przygody Niny Hirsch - niekiedy naciągane i przez to mało wiarygodne. Losy Róży z Wolskich opisane w pierwszej części powieści brzmiały bardziej wiarygodnie.

Książkę czyta się szybko, dobra lektura na jesienne i zimowe wieczory. Zgadzam się jednak z niektórymi recenzjami, że rozdziały poświęcone Ninie Hirsch przypominają historie typowe dla serii Harlequina. Losy Rose de Vallenord są ciekawe, jednak mam wrażenie, że tak jak przygody Niny Hirsch - niekiedy naciągane i przez to mało wiarygodne. Losy Róży z Wolskich opisane w...

Dobra proza obyczajowa o życiu absolwentów Harvardu podczas studiów i po ich ukończeniu.

Dobra proza obyczajowa o życiu absolwentów Harvardu podczas studiów i po ich ukończeniu.

Historia w miarę czytania staje się coraz bardziej drastyczna, uświadamia nam, że nie ma idealnego rozwiązania dla egzystencji człowieka. Niestety wszędzie będą się czaić konflikty i katastrofy. Przed tym człowiek nie ucieknie nawet będąc na tytułowej niebiańskiej plaży. Mankamentem są mało wyraziści bohaterowie.

Historia w miarę czytania staje się coraz bardziej drastyczna, uświadamia nam, że nie ma idealnego rozwiązania dla egzystencji człowieka. Niestety wszędzie będą się czaić konflikty i katastrofy. Przed tym człowiek nie ucieknie nawet będąc na tytułowej niebiańskiej plaży. Mankamentem są mało wyraziści bohaterowie.

Bohaterką książki jest 50-letnia kobieta sukcesu, która zapada na chorobę Alzheimera. Opisane są symptomy tej choroby od początkowego stadium i jej rozwój. Wg mnie jest to jednak książka dla tych, którzy mają zerowe bądź słabe pojęcie o tej chorobie.

Bohaterką książki jest 50-letnia kobieta sukcesu, która zapada na chorobę Alzheimera. Opisane są symptomy tej choroby od początkowego stadium i jej rozwój. Wg mnie jest to jednak książka dla tych, którzy mają zerowe bądź słabe pojęcie o tej chorobie.

Autorka interesująco przedstawiła obraz XIX-wiecznego Paryża oraz portret kobiety - Róży z Wolskich, która jako dziecko wyemigrowała z matką do Paryża. Róża jest postacią bardzo wyrazistą: kobietą wyzwoloną, utalentowaną artystycznie. Na tle jej życia ukazany jest również ciekawy obraz społeczeństwa francuskiego od biedoty aż po arystokrację. Wydarzenia w XIX-wiecznym Paryżu przeplatane są wydarzeniami współczesnymi, w których bohaterką jest Nina Hirsh, historyk sztuki. Pojawiają się też postacie, które znamy z sagi rodzinnej Cukiernia pod Amorem: m.in. Iga. Niestety kolejna część Róży z Wolskich ukaże się dopiero w październiku 2013 r.

Autorka interesująco przedstawiła obraz XIX-wiecznego Paryża oraz portret kobiety - Róży z Wolskich, która jako dziecko wyemigrowała z matką do Paryża. Róża jest postacią bardzo wyrazistą: kobietą wyzwoloną, utalentowaną artystycznie. Na tle jej życia ukazany jest również ciekawy obraz społeczeństwa francuskiego od biedoty aż po arystokrację. Wydarzenia w XIX-wiecznym...

Uważam,że język Aksionowa jest dosyć ciężki dlatego książka nie była wciągająca na tyle aby nie móc się od niej oderwać. Tak poza tym to dobra pozycja dla tych, którzy chcą więcej dowiedzieć się o życiu obywateli dawnego ZSRR w okresie represji stalinowskich.

Uważam,że język Aksionowa jest dosyć ciężki dlatego książka nie była wciągająca na tyle aby nie móc się od niej oderwać. Tak poza tym to dobra pozycja dla tych, którzy chcą więcej dowiedzieć się o życiu obywateli dawnego ZSRR w okresie represji stalinowskich.

Corinne Hofmann nadal kontynuuje swoją przygodę z Afryką wynikiem czego jest jej najnowsza książka. Mamy tu relację z jej podróży do Namibii, opis projektów realizowanych w dzielnicy slumsów w Nairobi i wizytę Corinne wraz z córką Napirai podczas której córka pierwszy raz spotkała swojego ojca i całą rodzinę. Z zainteresowaniem przeczytałam tę książkę. Tak jak poprzednie części czyta się b. dobrze i szybko. Może tylko pierwszy rozdział o podróży do Namibii bywa chwilami nużący. Wciąż jednak trudno mi zrozumieć Corinne, że była w stanie żyć wśród Masajów w tak odmiennej kulturze i warunkach. To bardzo osobliwy przypadek.

Corinne Hofmann nadal kontynuuje swoją przygodę z Afryką wynikiem czego jest jej najnowsza książka. Mamy tu relację z jej podróży do Namibii, opis projektów realizowanych w dzielnicy slumsów w Nairobi i wizytę Corinne wraz z córką Napirai podczas której córka pierwszy raz spotkała swojego ojca i całą rodzinę. Z zainteresowaniem przeczytałam tę książkę. Tak jak poprzednie...

Zgadzam się z jedną z recenzji, że autor nie ma wiele do powiedzenia w swoich dziennikach. Pilch tak smęci, że niestety stwierdziłam, że czytanie książki do końca to strata czasu. Na początku zapowiadało się nieźle, autor pisał całkiem zabawnie, ale im dalej tym gorzej. Spodziewałam się więcej szczególnie po jednej z bardzo udanych jego powieści, która mnie bardzo wciągnęła - miasto utrapienia.

Zgadzam się z jedną z recenzji, że autor nie ma wiele do powiedzenia w swoich dziennikach. Pilch tak smęci, że niestety stwierdziłam, że czytanie książki do końca to strata czasu. Na początku zapowiadało się nieźle, autor pisał całkiem zabawnie, ale im dalej tym gorzej. Spodziewałam się więcej szczególnie po jednej z bardzo udanych jego powieści, która mnie bardzo wciągnęła...

Zwykle nie czytam tzw. literatury wspomnieniowej, ale tym razem nie żałuję. Pani Danuta Wałęsa postanowiła wyjść z cienia męża i dobrze zrobiła. Jej wspomnienia są ciekawe i przybliżają czytelnikowi ważne dla Polski wydarzenia z lat 70, 80 i 90. Pani Danuta to typowa matka polka. Należy jej się szacunek za to co przeżyła i jak sobie radziła. Myślę, że to dzielna kobieta.

Zwykle nie czytam tzw. literatury wspomnieniowej, ale tym razem nie żałuję. Pani Danuta Wałęsa postanowiła wyjść z cienia męża i dobrze zrobiła. Jej wspomnienia są ciekawe i przybliżają czytelnikowi ważne dla Polski wydarzenia z lat 70, 80 i 90. Pani Danuta to typowa matka polka. Należy jej się szacunek za to co przeżyła i jak sobie radziła. Myślę, że to dzielna kobieta.

Niestety ta powieść jest dla mnie dużym rozczarowaniem. Ma ponad 1000 stron i to stanowiło problem bo czytanie szło mi bardzo opornie. Totalnie nie wciąga. Losy schematycznych, bezbarwnych i przewidywalnych bohaterów nie wzbudzają żadnych emocji. Dialogi są tragicznie nudne. Follett, jak sądzę, chciał pokazać wielką miłość Angielki i Niemca, która trwała pomimo wojny, ale kompletnie mu to nie wyszło. Nic mnie nie poruszyło w tej historii. Trzy gwiazdki daję za niektóre historyczne wydarzenia (przyczyny I Wojny Światowej, ruch sufrażystek w Anglii czy rewolucja w Rosji). Natomiast zdecydowanie odradzam kupowanie tej książki bo to jest wyrzucenie pieniędzy w błoto i zajęcie miejsca na półce słabiutką książką, do której się już nigdy nie wróci.

Niestety ta powieść jest dla mnie dużym rozczarowaniem. Ma ponad 1000 stron i to stanowiło problem bo czytanie szło mi bardzo opornie. Totalnie nie wciąga. Losy schematycznych, bezbarwnych i przewidywalnych bohaterów nie wzbudzają żadnych emocji. Dialogi są tragicznie nudne. Follett, jak sądzę, chciał pokazać wielką miłość Angielki i Niemca, która trwała pomimo wojny, ale...

Dla mnie ta książka nie ma żadnego przesłania. Po krótkim czasie zupełnie zapomniałam fabułę. Zgadzam się z innymi recenzentami, że historie napisane przez Coelho są banalne i pseudointeligentne.

Dla mnie ta książka nie ma żadnego przesłania. Po krótkim czasie zupełnie zapomniałam fabułę. Zgadzam się z innymi recenzentami, że historie napisane przez Coelho są banalne i pseudointeligentne.

Totalna strata czasu nawet jak na tak niewielką objętościowo książkę. Nie wiem po co w ogóle autor zabrał się za pisanie tej historii nie mając w ogóle pomysłu i talentu żeby przedstawić ją w interesujący i docierający do czytelnika sposób. Dużo wstawek z alchemika, tak więc historia bardzo wtórna.

Totalna strata czasu nawet jak na tak niewielką objętościowo książkę. Nie wiem po co w ogóle autor zabrał się za pisanie tej historii nie mając w ogóle pomysłu i talentu żeby przedstawić ją w interesujący i docierający do czytelnika sposób. Dużo wstawek z alchemika, tak więc historia bardzo wtórna.

Książkę czytałam już dawno temu więc trudno napisać mi wyczerpującą recenzję. Polecam zainteresowanym dziejami Cesarstwa Rzymskiego. Przyzwoita powieść historyczna z wyczerpującymi dodatkowymi wyjaśnieniami historycznymi.

Książkę czytałam już dawno temu więc trudno napisać mi wyczerpującą recenzję. Polecam zainteresowanym dziejami Cesarstwa Rzymskiego. Przyzwoita powieść historyczna z wyczerpującymi dodatkowymi wyjaśnieniami historycznymi.

Kolejna już z serii książek o złym traktowaniu kobiet w świecie Islamu. Trochę byłam zdziwiona bo jednak Maroko wydaje się krajem bardziej cywilizowanym pod tym względem i rzeczywiście bohaterka i zarazem autorka powieści mogła swobodnie pracować i ubierać się podobnie jak Europejki. W jej życiu jednak wydarzyła się tragedia (psychopatyczny ojciec zamordował jej matkę jak była dzieckiem). Autorka porusza też problem dziewczyn z biednych rodzin, które przyjmowane są na służbę do bogatych rodzin i często źle traktowane.

Kolejna już z serii książek o złym traktowaniu kobiet w świecie Islamu. Trochę byłam zdziwiona bo jednak Maroko wydaje się krajem bardziej cywilizowanym pod tym względem i rzeczywiście bohaterka i zarazem autorka powieści mogła swobodnie pracować i ubierać się podobnie jak Europejki. W jej życiu jednak wydarzyła się tragedia (psychopatyczny ojciec zamordował jej matkę jak...

Historia Mende poruszyła mnie bardzo. Trudno uwierzyć, że w XXI w. wciąż jeszcze zdarzają się przypadki niewolnictwa i to na terenie Wielkiej Brytanii.

Historia Mende poruszyła mnie bardzo. Trudno uwierzyć, że w XXI w. wciąż jeszcze zdarzają się przypadki niewolnictwa i to na terenie Wielkiej Brytanii.

Właściwie ta część podobała mi się bardziej niż Biała Wilczyca. Ciekawsze ukazanie tła historycznego (szczególnie powojenny Berlin), losy bohaterów wzbudzały więcej emocji niż w pierwszej części.

Właściwie ta część podobała mi się bardziej niż Biała Wilczyca. Ciekawsze ukazanie tła historycznego (szczególnie powojenny Berlin), losy bohaterów wzbudzały więcej emocji niż w pierwszej części.

Zgadzam się z opiniami przedstawionymi w niektórych recenzjach, że powieść jest dość schematyczna. Miłość między Ksenią a Maxem jakoś nie wzbudziła we mnie emocji. Tło historyczne może i niezłe, ale bez rewelacji. Jeździec miedziany bardziej mi się podobał.

Zgadzam się z opiniami przedstawionymi w niektórych recenzjach, że powieść jest dość schematyczna. Miłość między Ksenią a Maxem jakoś nie wzbudziła we mnie emocji. Tło historyczne może i niezłe, ale bez rewelacji. Jeździec miedziany bardziej mi się podobał.

Jeannette Walls przedstawia w książce swoje dzieciństwo i dorastanie. Niestety wraz z trojgiem rodzeństwa miała nieszczęście wychowywać się w bardzo dysfunkcjonalnej rodzinie. Ojciec - Rex Walls - idealista nie umiejący zrealizować żadnego planu i alkoholik coraz bardziej popadający w uzależnienie i niszczący rodzinę. Matka - Rose Mary Walls - niedojrzała, egoistyczna i leniwa osoba nie dbająca ani trochę o zapewnienie godnego bytu swoim dzieciom. Szczególnie postępowanie i zachowanie matki autorki drażniło mnie bardzo. Oczywiście każdy ma prawo żyć tak jak rodzice Jeannette Walls, ale pod warunkiem że nie ma dzieci. Historia wywołuje sporo emocji i refleksję nad przyczynami bezdomności.

Jeannette Walls przedstawia w książce swoje dzieciństwo i dorastanie. Niestety wraz z trojgiem rodzeństwa miała nieszczęście wychowywać się w bardzo dysfunkcjonalnej rodzinie. Ojciec - Rex Walls - idealista nie umiejący zrealizować żadnego planu i alkoholik coraz bardziej popadający w uzależnienie i niszczący rodzinę. Matka - Rose Mary Walls - niedojrzała, egoistyczna i...