"Biała Masajka" to, to nie jest. Dłużyła mi się ta książka strasznie.

"Biała Masajka" to, to nie jest. Dłużyła mi się ta książka strasznie.

Gdybym nie czytała tej książki na urlopie dałabym 3 bo sięgnęłam po nią zainteresowana dalszymi losami białej Masjki ,ale polotu tutaj nie znajdziemy raczej rzemieślniczy opis w sumie w pierwszej części było tak samo,ale wtedy historia ratowała chęć dalszego czytania

Gdybym nie czytała tej książki na urlopie dałabym 3 bo sięgnęłam po nią zainteresowana dalszymi losami białej Masjki ,ale polotu tutaj nie znajdziemy raczej rzemieślniczy opis w sumie w pierwszej części było tak samo,ale wtedy historia ratowała chęć dalszego czytania

Ta część serii o Białej Masajce jest zupełnie czymś innym. Owszem, możemy poczytać o Corinne, a nawet o samej Napirai i jej spotkaniu z ojcem, jednak spora część książki poświęcona jest mieszkańcom Afryki. I to nie byle jakim. Właśnie to spodobało mi się najbardziej. Do tej pory czytaliśmy o życiu plemienia, a tym razem możemy dowiedzieć się o Afryce, którą sobie na co dzień wyobrażamy. Niesamowicie silne, waleczne kobiety i młodzi mężczyźni walczący o swoje życie, by było godne przeżycia. Osoby, które dla każdego z nas powinny być wzorem siły i walki. Tego świat potrzebuje - poznawania kultur i poszerzania własnej świadomości. Tylko ze względu na to, daję pięć gwiazdek - reszta książki moim zdaniem jest zwyczajnie nudna.

Ta część serii o Białej Masajce jest zupełnie czymś innym. Owszem, możemy poczytać o Corinne, a nawet o samej Napirai i jej spotkaniu z ojcem, jednak spora część książki poświęcona jest mieszkańcom Afryki. I to nie byle jakim. Właśnie to spodobało mi się najbardziej. Do tej pory czytaliśmy o życiu plemienia, a tym razem możemy dowiedzieć się o Afryce, którą sobie na co...

„Afryka, moja miłość” Corinne Hofmann to czwarta i ostatnia część opowieści o życiu autorki. Kobieta opowiada o kolejnych wyzwaniach. Ich realizację rozpoczyna w Europie. Postanawia znów wrócić do Afryki. Najpierw odwiedza krainę ludu Himba. Po tej wizycie znów wylatuje do Kenii, aby tam podjąć pracę na rzecz ludności. W tym celu tworzy specjalne projekty. Projekty te mają za zadanie uaktywnienie miejscowej ludności, aby mogli zarobić na utrzymanie rodzin. Po zapoczątkowaniu tych działań kobieta wyrusza w drogę odwiedzić rodzinę.
Tą książką autorka udowadnia swój sentyment do tego kraju. Wspomina o córce, która w połowie jest pochodzenia kenijskiego będąc spadkobierczynią plemienia Samburu. W tej książce autorka przekazuje wiele informacji nt. życia miejscowej ludności. Jest to wzruszająca opowieść o trosce kobiety o najbiedniejszych. Książka zostaje w pamięci na długo. Powieść jest napisana dość szczegółowo i prostym językiem. Warto sięgać po takie pozycje, ponieważ dowiadujemy się jak żyją ludzie w innych krajach.
Zapraszam również do lektury bloga: https://fascynujacyswiatksiazki.blogspot.com

„Afryka, moja miłość” Corinne Hofmann to czwarta i ostatnia część opowieści o życiu autorki. Kobieta opowiada o kolejnych wyzwaniach. Ich realizację rozpoczyna w Europie. Postanawia znów wrócić do Afryki. Najpierw odwiedza krainę ludu Himba. Po tej wizycie znów wylatuje do Kenii, aby tam podjąć pracę na rzecz ludności. W tym celu tworzy specjalne projekty. Projekty te mają...

Mimo, iż nie znam historii Białej Masajki od początku, a jej przygody zaczęłam czytać od końca, to jestem niesamowicie zafascynowana jej osobą. Urzekła mnie swoją odwagą, trudami z jakimi przyszło jej się zmierzyć w zupełnie obcym położeniu, determinacją i przeciwnościami, a przede wszystkim nieograniczoną miłością do Afryki, która bije niemal z każdej strony jej opowieści.

Autentyczne przeżycia Corinne sprawiają mi ogromną radość z czytania. Uwielbiam tak nieprawdopodobne historie. Uwielbiam ludzi z pasją, którzy oprócz tego co kochają robić, robią rzeczy które dla nas - zwykłych czytelników są wręcz nieprawdopodobne do ogarnięcia, a co dopiero do przeżycia. Dla mnie Corinne jest niesamowita. I teraz wiem, że przeczytanie jej historii od początku jest u mnie tylko kwestią czasu.

Mimo, iż nie znam historii Białej Masajki od początku, a jej przygody zaczęłam czytać od końca, to jestem niesamowicie zafascynowana jej osobą. Urzekła mnie swoją odwagą, trudami z jakimi przyszło jej się zmierzyć w zupełnie obcym położeniu, determinacją i przeciwnościami, a przede wszystkim nieograniczoną miłością do Afryki, która bije niemal z każdej strony jej...

Dla mnie była to najlepsza, najbardziej poruszająca i wartościowa część przygód Białej Masajki.
Spięła też wszystkie pozostałe części.
Każde spotkanie z drugim człowiekiem nadaje naszemu życiu sens.
Znaczenie niektórych spotkań odkrywamy lub uświadamiamy sobie w pełni dopiero po upływie wielu lat.

Dla mnie była to najlepsza, najbardziej poruszająca i wartościowa część przygód Białej Masajki.
Spięła też wszystkie pozostałe części.
Każde spotkanie z drugim człowiekiem nadaje naszemu życiu sens.
Znaczenie niektórych spotkań odkrywamy lub uświadamiamy sobie w pełni dopiero po upływie wielu lat.

Ta książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Tym bardziej, że autorka opisuje w niej swoje własne przeżycia. Razem z nią miałam możliwość przeżyć niezwykłą przygodę, wędrować przez półpustynie i sawanny Namibii aż do siedzib koczowników Himba, w slumsach Nairobi wysłuchać poruszających, dodających sił i odwagi historii ludzi, którzy walczą z losem i wygrywają, oraz wyruszyć do Kenii, gdzie autorka powraca do afrykańskich korzeni i wraz z córką Napirai spotyka się z rodziną w Barsaloi.
Przeczytałam jednym tchem. Książka bardzo mi się podobała, poruszyła mnie, zachwyciła i dała do myślenia. Dzięki niej zaczęłam inaczej patrzeć na swoje życie, bardziej doceniać to, co mam. Dała mi siłę, której potrzebowałam. Do tego opisy piękna afrykańskiej przyrody, i przepiękne fotografie. Jestem zachwycona. Z przyjemnością sięgnę po inne książki autorki. Gorąco polecam.

Ta książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Tym bardziej, że autorka opisuje w niej swoje własne przeżycia. Razem z nią miałam możliwość przeżyć niezwykłą przygodę, wędrować przez półpustynie i sawanny Namibii aż do siedzib koczowników Himba, w slumsach Nairobi wysłuchać poruszających, dodających sił i odwagi historii ludzi, którzy walczą z losem i wygrywają, oraz wyruszyć...

Chociaż w książce w sumie nie dzieje się nic szczegolnego to bardzo dobrze się ją czyta. Autorka tak wspaniale opisuje Kenię,że aż chciałoby się tam pojechać!

Chociaż w książce w sumie nie dzieje się nic szczegolnego to bardzo dobrze się ją czyta. Autorka tak wspaniale opisuje Kenię,że aż chciałoby się tam pojechać!

Kontynuacje bestsellerowych historii mają to do siebie, że ciężko jest im przebić te pierwsze. Biała masajka była porywająca, a powrót bohaterki do Kenii po latach już taki nie jest. Ksiazka,tak jak i jej autorka są dojrzalsze i po prostu inne.

Kontynuacje bestsellerowych historii mają to do siebie, że ciężko jest im przebić te pierwsze. Biała masajka była porywająca, a powrót bohaterki do Kenii po latach już taki nie jest. Ksiazka,tak jak i jej autorka są dojrzalsze i po prostu inne.

Kolejna cześć ,,Bualej Masajki”a- bardzo dobra

Kolejna cześć ,,Bualej Masajki”a- bardzo dobra