Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze cierpimy z powodu miłości, nawet wtedy, kiedy wydaje nam się, że już nie cierpimy.

Zawsze cierpimy z powodu miłości, nawet wtedy, kiedy wydaje nam się, że już nie cierpimy.

Jeśli nie miał nikogo, kto by mu towarzyszył, nie chciał nigdzie iść; jeśli nie było nikogo, kto by go słuchał i coś do niego mówił, jego życie było puste; jeśli nie miał przy sobie bliskiej osoby, to tak, jakby nie istniał.

Jeśli nie miał nikogo, kto by mu towarzyszył, nie chciał nigdzie iść; jeśli nie było nikogo, kto by go słuchał i coś do niego mówił, jego ży...

Sekundnik całuje wskazówkę minutową sześćdziesiąt razy na godzinę przez dwadzieścia cztery godziny dziennie, a my mimo to pławimy się w nadziei na życie.

Sekundnik całuje wskazówkę minutową sześćdziesiąt razy na godzinę przez dwadzieścia cztery godziny dziennie, a my mimo to pławimy się w nadz...

Nikt w tym kraju nie mówi o szczęściu, a przecież często od niego tak wiele zależy. Więcej niż od osobistych zalet. Być we właściwym miejscu, o właściwej porze, choć raz w życiu...Oto, co jest ważne.

Nikt w tym kraju nie mówi o szczęściu, a przecież często od niego tak wiele zależy. Więcej niż od osobistych zalet. Być we właściwym miejscu...

Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

Nie potrafię stawić czoła moim własnym wnioskom.

-Cholera jasna, miało się coś stać, co się, cholera jasna, jednak nie stało...

-Cholera jasna, miało się coś stać, co się, cholera jasna, jednak nie stało...

Widzisz kogoś ostatni raz i nie wiesz, że to ostatni raz. Potem wiesz tylko jedno: że też wtedy o tym nie wiedziałam. Ale nie wiedziałaś, a teraz jest już za późno. I mówisz sobie: Skąd ja miałam wiedzieć, nie mogłam tego wiedzieć. Mówisz.

Widzisz kogoś ostatni raz i nie wiesz, że to ostatni raz. Potem wiesz tylko jedno: że też wtedy o tym nie wiedziałam. Ale nie wiedziałaś, a ...

Życie oparte na dryfowaniu i impulsach.

Życie oparte na dryfowaniu i impulsach.

Bo ja się rozpadałam, rozsypywałam na kawałki. Myślałam, że smutek mam już za sobą, że już go pokonałam,(...). Teraz jednak uzmysłowiłam sobie, że smutek będzie mnie nachodził falami i że będzie to fala za falą, zamiast jednej wielkiej fali, którą dałoby się pokonać albo przetrzymać;

Bo ja się rozpadałam, rozsypywałam na kawałki. Myślałam, że smutek mam już za sobą, że już go pokonałam,(...). Teraz jednak uzmysłowiłam sob...