Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie spodziewałam się, że książka pani Ewy Bolesty Mroczek aż tak mi się spodoba. Oczekiwałam raczej historii o przygodach trzech sióstr, które wspólnie spędzają w wakacje w swoim ogrodzie. Zamiast tego dostałam powieść wielowarstwową, skłaniającą do refleksji i naładowaną pozytywnymi myślami i uczuciami. „Ogród pełen emocji” to opowieść dla wszystkich małych (I większych) czytelników.



Poznajcie bohaterki – trzy siostry, które razem z rodzicami zamieszkują dom na skraju wioski. Dziewczęta mają inne zainteresowania, nastawienie do świata, ale niezmiernie się kochają. Klementyna w każdej sytuacji znajdzie coś pozytywnego, nawet jeżeli jej siostry nie mogą tego dostrzec. Alicja, która kocha zwierzęta, pochłania książki i uwielbia być w ciągłym roku. Laura, najmłodsza z nich, kocha podjadać, ale i potrafi się zdenerwować, gdy coś jej nie wychodzi. Wszystkie trzy stanowią mozaikę, pełną kolorów i barw, które, chociaż różnią się od siebie, całością stanowią coś pięknego.






Dla kogo skierowana jest ta książka? Jak wspomniałam – dla wszystkich. Autorka skupia się na tym, aby pokazać czytelnikom, że każda sytuacja ma dobre strony i nie wszystko jest tragiczne. Ciekawą koncepcją jest rozpoczęcie każdego rozdziału od wstawki z pamiętnika Alicja, w którym to dziewczynka zapisuje ciekawostki o zwierzętach i to nie takich najpopularniejszych, ale np. o jenocie czy myszojeleniu! Robi to w niezwykle ciekawy dziecięcy sposób, zadając również pytania, które intrygują do dalszych poszukiwań. Dodatkowo każde zwierzę czy owad, jest w jakimś stopniu obecny w poszczególnych rozdziałach.




Rozmowy między dziewczynkami są mądre u filozoficzne, ale nie w dorosły sposób. Autorka zadbała o to, aby wszystko zrozumieli mali czytelnicy, wkładając proste słowa o wielkich rzeczach, w usta Klementyny, Alicji i Laury. Czytając „Ogród pełen emocji”, czułam się niezwykle spokojna i naładowana wręcz pozytywną energią, która aż emanuje z tej lektury! Ewa Bolesta Mroczek stworzyła książkę ciekawą, piękną, nastrojową i pozytywną. Jedyny minus jest taki, iż w rozdziale o dbaniu o linie nie ma stwierdzenia o bodypositive, który jest niezwykle ważny w dzisiejszych czasach.



Czy polecam? Jak najbardziej! To piękna lektura dla każdego dziecka!

Za książkę i zaufanie dziękuję autorce!

Nie spodziewałam się, że książka pani Ewy Bolesty Mroczek aż tak mi się spodoba. Oczekiwałam raczej historii o przygodach trzech sióstr, które wspólnie spędzają w wakacje w swoim ogrodzie. Zamiast tego dostałam powieść wielowarstwową, skłaniającą do refleksji i naładowaną pozytywnymi myślami i uczuciami. „Ogród pełen emocji” to opowieść dla wszystkich małych (I większych)...

Są takie książki, które pomimo tego, że wydają nam się wtórne, potrafią nas zaskoczyć. Są też takie, w których autorów wykazał się wyobraźnią i dał nam coś nowego, niezwykłego i emocjonującego. Do tej drugiej kategorii zaliczam Papierowego Maga. O czym jest ta historia?



Charlie N. Holmberg przenosi nas do świata, w którym jest magia. Inny, tak odmienny Londyn to miejsce, w którym mieszka Ceony Twill. Całe życie marzyła, aby zostać Wytapiaczem i władać magią metalu. Po skończeniu szkoły dowiaduje się, że wybór został jej przepisany odgórnie i musi zostać Składaczem, czyli magiem, który włada mocą papieru. Nie jest to dla Ceaony wymarzona ścieżka kariery. Dziewczyna uważa, że ten rodzaj magii jest bezsensowna i bezużyteczna. Gdy przybywa do domu swojego mentora, Emery’ego Thane’a nie spodziewa się, że magia papieru może być tak fascynująca. Jednak jej nauczyciel coś ukrywa. Niedługo później dom w którym mieszkają zostaje zaatakowany.



Papierowy Mag zachwycił mnie pomysłem. Charlie B. Holmberg stworzyła nowy rodzaj magii, a w tej części dokładnie poznajemy jeden z nich. Razem z Ceony czytelnik zgłębia tajemnice papieru i składania. Przyznam, że kolejne lekcje były dla mnie niesamowicie ciekawe i zaczynałam doceniać moc bohaterki, tak jak ona sama. Jaka jest Ceony? Odważna, śmiała, ale jednocześnie lekkomyślna, ambitna, pyskata. Można ją polubić, chociaż niektóre jej zachowania mogą lekko denerwować. Emery Thane to człowiek na pozór dojrzały – chociaż ma około 30 lat, jest niewiele starszy od bohaterki, ale wydaje się, że dźwiga spory bagaż doświadczeń. Jest o wiele trudniejszy do rozgryzienia niż Ceony i widać, że skrywa wiele tajemnic i sekretów. Wydarzenia dość szybko następują po sobie i trudno załapać oddech, a wydarzenia kulminacyjne świetnie zostały rozegrane.



Fajna fabuła, szybka akcja, ciekawi bohaterowie… A jednak tej książce czegoś zabrakło. Głębi. Wszystko dzieje się zdecydowanie za szybko. Niektóre momenty mogłoby zostać lepiej rozpisane. Postacie mogłyby dostać więcej miejsca, bo pomimo że wydają się dość istotne dla fabuły, nie wiemy o nich niemal nic. Gdyby autorka zechciała chociaż na chwilę zwolnić, dopisać kilkadziesiąt stron, bardziej skupić się też na odkrywaniu magii papieru i jej tajemnic, ta książka dużo by zyskała. Jest to pierwsza część serii, a zatem jest to wprowadzenie do większej fabuły, ale ja potrzebuje więcej emocji, rozbudowanych postaci, chwil wytchnienia. Pomimo tych wad, Papierowego Maga czytało mi się zadziwiająco dobrze i nie mogłam się od tej lektury oderwać. Jestem zaintrygowana tym, jak autorka pokieruje dalszymi losami Ceony, bo tutaj widzę kilka różnych ścieżek do wyboru. Czekam więc na kolejną część i mam nadzieję, że autorka mnie nie zawiedzie.

Są takie książki, które pomimo tego, że wydają nam się wtórne, potrafią nas zaskoczyć. Są też takie, w których autorów wykazał się wyobraźnią i dał nam coś nowego, niezwykłego i emocjonującego. Do tej drugiej kategorii zaliczam Papierowego Maga. O czym jest ta historia?



Charlie N. Holmberg przenosi nas do świata, w którym jest magia. Inny, tak odmienny Londyn to...

Fantastyka to taki gatunek, który kocham od dziecka. Uwielbiam odkrywać nowe, magiczne światy, przeżywać niezapomniane przygody z bohaterami i zakochiwać się w kolejnych lekturach. Dom między chmurami to powieść, która przyciąga czytelnika piękną, niemal hipnotyzującą okładką oraz intrygującą fabułą. Dodatkowo, napisana została przez naszą rodaczkę, a warto się wspierać nawzajem.

Jaka jest historia Koro i Tami, którą C. Klobuch spisała w Domu między chmurami?

Koro to czarnoskóry cudzoziemiec, który mus poskromić wielkiego, drapieżnego ptaka, Ortisa. Derwan, dowódca Wielkiego Księstwa Ostrodu, ma w związku ze zwierzęciem wielkie plany. Chcę go wykorzystać do patrolów, aby uchronić się przed atakami wojowników Imperium Bataarskiego. Koro ma przed sobą bardzo trudne zadanie. Podczas tresury poznaje Tami, krewną Derwana. Dziewczyna tęskni za wiejską posiadłością i nie znosi miasta. Jednak powietrzne podróże nie są dla niej.

Czy wojownicy z wrogich terytoriów nadal będą najeżdżać Wielkie Księstwo Ostrodu?

Musicie wiedzieć, że Dom między chmurami to debiut. I muszę dodać, że nawet dobry. Ta historia nie jest pozbawiona wad, mam jej trochę do zarzucenia, ale widać, że C.Klobuch ma niesamowitą wyobraźnię i potrafi wszystkie swoje wyobrażenia ubrać w odpowiednie słowa, co widać już po kilkunastu stronach. Wszystko, co autorka zdradziła nam, czytelnikom w Domie między chmurami wydaje się być dokładnie zaplanowane. Poncja to świat pełen tajemnic, dziwnej i pradawnej magii, zadziwiających stworzeń i ludzi, a wszystko to czeka na odkrycie. Kocham poznawać nowe miejsce, stworzone od a do zet, a w tej powieści światem przedstawionym jestem zachwycona! Już dawno nie spotkałam tak dopracowanego miejsca akcji.

Jednak mam kilka „ale”, których przełknąć nie potrafię. Po pierwsze – kreacja bohaterów. Koro jest głównym bohaterem i chociaż na scenie pojawia się Tami i kilkoro innych postaci, to on grał w tej historii pierwsze skrzypce. Jednak pomimo tego, że miał najwięcej miejsca, to był nijaki. Tak samo jak reszta bohaterów. Zabrakło im głębi, koloru, charyzmy. Widać, że autorka starała się stworzyć bohaterów realnych, ale niestety, nad tym będzie musiała jeszcze popracować. Nie czułam tych wszystkich emocji, a romans, który C. Klobuch zdecydowała się wprowadzić, nie nadał książce pikantności i iskry. Gdy akcja nabierała tempa, zapomniałam o tych mankamentach, ale w momencie, gdy zwalniała, nudziłam się i czekałam, aż coś się wydarzy. Jednak fragmenty, które opisywały próby poskromienia stworzenia, były świetne – szczegółowe i oddziaływujące na wyobraźnię.

Dom między chmurami to historia, która nie jest idealna, ale widać, że autorka miała pomysł. Wszystkie wydarzenia i sceny zaplanowane zostały od początku do końca i nic nie dzieje się przypadkowo.

Fantastyka to taki gatunek, który kocham od dziecka. Uwielbiam odkrywać nowe, magiczne światy, przeżywać niezapomniane przygody z bohaterami i zakochiwać się w kolejnych lekturach. Dom między chmurami to powieść, która przyciąga czytelnika piękną, niemal hipnotyzującą okładką oraz intrygującą fabułą. Dodatkowo, napisana została przez naszą rodaczkę, a warto się wspierać...