Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gratuluję autorce pisarskiego debiutu. Pozazdrościć takiego startu na rynku wydawniczym. Sobie również winszuję wyboru lektury po dłuższej przerwie w czytaniu. Książka robi wrażenie, mnóstwo pochlebnych recenzji nie jest przypadkiem. Czytanie jej sprawia przyjemność, historia wciąga i pobudza wyobraźnię. Szacunek dla autorki, za pomysł na książkę i lekkie pióro. Za powiew świeżości, inteligentną konstrukcję i budowanie emocji. Dobra robota, proszę pisać dalej....

Gratuluję autorce pisarskiego debiutu. Pozazdrościć takiego startu na rynku wydawniczym. Sobie również winszuję wyboru lektury po dłuższej przerwie w czytaniu. Książka robi wrażenie, mnóstwo pochlebnych recenzji nie jest przypadkiem. Czytanie jej sprawia przyjemność, historia wciąga i pobudza wyobraźnię. Szacunek dla autorki, za pomysł na książkę i lekkie pióro. Za powiew...

Zdecydowanie nie tak dobra jak donoszą listy bestsellerów i zdecydowanie nie tak zła jak opisują krytycy i rozczarowani medialną wrzawą. Czyta się przyzwoicie, rozwiązanie zaskakuje, trójka bohaterek-narratorek tworzy oryginalną całość. Żadna z nich nie wzbudza specjalnej sympatii ale ich losy i odrębne spojrzenia zgrabnie komponują się przerzucając rozwiązanie zagadki na wciąż nowe ścieżki.

Zdecydowanie nie tak dobra jak donoszą listy bestsellerów i zdecydowanie nie tak zła jak opisują krytycy i rozczarowani medialną wrzawą. Czyta się przyzwoicie, rozwiązanie zaskakuje, trójka bohaterek-narratorek tworzy oryginalną całość. Żadna z nich nie wzbudza specjalnej sympatii ale ich losy i odrębne spojrzenia zgrabnie komponują się przerzucając rozwiązanie zagadki na...

Opinia o książce znajduje się w zasadzie w tytule. Jest po prostu "Beznadziejna". Ciężko uwierzyć, że tak zdolny i błyskotliwy pisarz popełnił tak słabą wręczę żenującą książkę. Być może ktoś podmienił autora, może to pozycja z lat szkolnych Gimeneza kiedy nie potrafił jeszcze pisać a może po prostu pozycja napisana na zamówienie wydawnictwa, płodzona na kolanie i parapecie w chwilach gdy nie powinien brać się za pisanie bo ani nie ma weny ani pomysłu na powieść.
W książce jest kilka ciekawszych fragmentów dotyczących gazu łupkowego, wyjaśniających w detalach proces wydobycia. Jest też kilka ciakwych moralizatorskich przykładów wykorzystywania prawa w różnych aspektach życia.
Generalnie do książki powinna być dołączona informacja na której stronie znaleźć można cokolwiek interesującego. Jako całość daje 3/10 i tylko z sympatii dla Gimeneza. Stworzył bowiem coś za co powinien wstydzić się przez całe życie.

Opinia o książce znajduje się w zasadzie w tytule. Jest po prostu "Beznadziejna". Ciężko uwierzyć, że tak zdolny i błyskotliwy pisarz popełnił tak słabą wręczę żenującą książkę. Być może ktoś podmienił autora, może to pozycja z lat szkolnych Gimeneza kiedy nie potrafił jeszcze pisać a może po prostu pozycja napisana na zamówienie wydawnictwa, płodzona na kolanie i parapecie...

Mam ambiwalentne odczucia co do tej pozycji. Z jednej strony czyta się dobrze bowiem i sam autor ma wyjątkową lekkość pióra, z drugiej to książka
z zakończeniem nazbyt wydumanym, najsłabsza z całej serii o prokuratorze Szackim. Żal talentu Miłoszewskiego na takie kryminałki. Zbyt dobrze operuje słowem i i zbyt celnie prześwietla naszą rzeczywistość by tworzyć historie po których przeczytaniu odczuwać muszę takie dylematy.

Mam ambiwalentne odczucia co do tej pozycji. Z jednej strony czyta się dobrze bowiem i sam autor ma wyjątkową lekkość pióra, z drugiej to książka
z zakończeniem nazbyt wydumanym, najsłabsza z całej serii o prokuratorze Szackim. Żal talentu Miłoszewskiego na takie kryminałki. Zbyt dobrze operuje słowem i i zbyt celnie prześwietla naszą rzeczywistość by tworzyć historie po...

Wyśmienita. Najlepsza z dotychczas wydanych.

Wyśmienita. Najlepsza z dotychczas wydanych.

Nieważne o czym się pisze ale jak się to robi. Gdybym wziął w księgarni do ręki książkę i przeczytał z tyłu jej opis z pewnością odłożyłbym ją
z powrotem. Johna Harta znam i cenię dlatego bez obaw sięgnąłem po lekturę. Efekt ? Ocena 8/10. Dobra, inteligentna i świetnie napisana.

Nieważne o czym się pisze ale jak się to robi. Gdybym wziął w księgarni do ręki książkę i przeczytał z tyłu jej opis z pewnością odłożyłbym ją
z powrotem. Johna Harta znam i cenię dlatego bez obaw sięgnąłem po lekturę. Efekt ? Ocena 8/10. Dobra, inteligentna i świetnie napisana.

Gimenez wie o czym pisze. Potwierdził to niejednokrotnie. Zdystansowany do elit, panującego porządku świata. Tym razem przedstawia fragmenty politycznej kuchni, biznesowych zależności, układów ale i ludzkich ambicji. Tocząca się na pograniczu amerykańsko-meksykańskim akcja przybliża czytelnikowi emigracyjny problem, mnożące się zagrożenia i patologie. Ludzkie dramaty, wszechobecny pieniądz napędzający narkotykowe kartele. Zagubiony we własnych ambicjach główny bohater stoczy nie tylko walkę o prezydenturę ale o własną rodzinę.
Książce na pewno zarzucić można liczne ubarwienia. Istotnym jest jednak by nie skupiać się na odrealnieniu fabuły a licznych wskazówkach co w życiu jest najważniejsze i po której stronie stawać na życiowych zakrętach.

Gimenez wie o czym pisze. Potwierdził to niejednokrotnie. Zdystansowany do elit, panującego porządku świata. Tym razem przedstawia fragmenty politycznej kuchni, biznesowych zależności, układów ale i ludzkich ambicji. Tocząca się na pograniczu amerykańsko-meksykańskim akcja przybliża czytelnikowi emigracyjny problem, mnożące się zagrożenia i patologie. Ludzkie dramaty,...

Wielbicieli talentu Link przekonywać do sięgnięcia po kolejną książkę zapewne nie trzeba. Nowi czytelnicy z pewnością się nie zawiodą. Lisia Dolina to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści tej pisarki. Dobra lektura we wszystkich aspektach. Wciągająca, intrygująca i zaskakująca. Pozostawia po sobie miłe uczucie, że przeczytało się naprawdę coś dobrego :)

Wielbicieli talentu Link przekonywać do sięgnięcia po kolejną książkę zapewne nie trzeba. Nowi czytelnicy z pewnością się nie zawiodą. Lisia Dolina to zdecydowanie jedna z najlepszych powieści tej pisarki. Dobra lektura we wszystkich aspektach. Wciągająca, intrygująca i zaskakująca. Pozostawia po sobie miłe uczucie, że przeczytało się naprawdę coś dobrego :)

Mistrzowska robota i debiut-marzenie. Doskonały pomysł i realizacja. Książka zdecydowowanie warta polecenia. Każdy rozdział to kolejna część układanki. Bez obaw, ciężko domyślić się prawdy. Ludzka psychika to bezkresne morze...

Mistrzowska robota i debiut-marzenie. Doskonały pomysł i realizacja. Książka zdecydowowanie warta polecenia. Każdy rozdział to kolejna część układanki. Bez obaw, ciężko domyślić się prawdy. Ludzka psychika to bezkresne morze...

To w zasadzie opowiadanie rozciągnięte do granic możliwości. Historia mieszkańców małej miejscowośći żyjących w strachu przed rodziną Duncanów. To taki książkowy teatr, mała scena, pare domów, kilku bohaterów, pistolety, kije baseballowe i pięści Reachera. Heros Reacher w swoim stylu zaprowadza ład i porządek. Książkę broni dobre i mocne zakończenie.

To w zasadzie opowiadanie rozciągnięte do granic możliwości. Historia mieszkańców małej miejscowośći żyjących w strachu przed rodziną Duncanów. To taki książkowy teatr, mała scena, pare domów, kilku bohaterów, pistolety, kije baseballowe i pięści Reachera. Heros Reacher w swoim stylu zaprowadza ład i porządek. Książkę broni dobre i mocne zakończenie.

Solidny thriller, świetnie napisany z kartkami które z przyjemnością przerzuca się do przodu. Wciągająca fabuła, zaskakujące zakończenie i dobra znajomość korporacyjnego świata. Chętnie sięgnę po inne tytuły tego pisarza.

Solidny thriller, świetnie napisany z kartkami które z przyjemnością przerzuca się do przodu. Wciągająca fabuła, zaskakujące zakończenie i dobra znajomość korporacyjnego świata. Chętnie sięgnę po inne tytuły tego pisarza.

Przeciętna to powieść, a jako miłośnik książek Ildefonso Falconesa i Chuffo Lorensa czułem spore rozczarowanie trzymaną w ręku pozycją.
Brakuje tu wartkiej akcji, historie opisywane przez autora pozbawione są życia i emocji. Temat powieści ciekawy, skłania do refleksji aczkolwiek pisarzowi brak naturalnej zdolności czarowania czytelnika narracją, wciągania go w historię i przeżywania losów bohaterów. Książka za którą się nie tęskni odkładając na półkę.

Przeciętna to powieść, a jako miłośnik książek Ildefonso Falconesa i Chuffo Lorensa czułem spore rozczarowanie trzymaną w ręku pozycją.
Brakuje tu wartkiej akcji, historie opisywane przez autora pozbawione są życia i emocji. Temat powieści ciekawy, skłania do refleksji aczkolwiek pisarzowi brak naturalnej zdolności czarowania czytelnika narracją, wciągania go w historię i...

Poddałem się po 80 stronach. Z całą sympatią do Miłoszewskiego uznałem, że szkoda oczu na tak małe litery w książce która została napisana dla samego napisania.

Poddałem się po 80 stronach. Z całą sympatią do Miłoszewskiego uznałem, że szkoda oczu na tak małe litery w książce która została napisana dla samego napisania.

Wczesna powieść Link ale jak zawsze czyta się jednym tchem.

Wczesna powieść Link ale jak zawsze czyta się jednym tchem.

Wiele wskazywało na bardzo dobrą lekturę. Niezła promocja, przyjemna okładka i wzbudzająca zainteresowanie historia. Początkowo książka broniła się sama. Łatwa w lekturze, dobrze skonstruowana budowa. Dwa wątki dzielące współczesność z wojennymi latami. Inni bohaterowie szukający równolegle tego samego obrazu w różnych czasach.
Książka ciekawa lecz nierówna. Widać, że autorka zapoznała się z historią wojny. Ujęła wiele wiarygodnych wątków i ciekawych wojennych dramatów. Niestety nie ustrzegła się również fragmentów rażących naiwnością. Zdecydowanie wolałbym poczytać o polskich bohaterach tamtych czasów, żołnierach AK zamiast o francuskim ruchu oporu.
Z rozmowy z autorką dołączonej do książki dowiedziałem się, że była w Polsce i wiele dowiedziała się o naszym kraju podczas wizyty w Warszawie oraz Muzeum Powstania Warszawskiego. Szkoda tylko, że zamiast Warszawy akcja toczy się w Paryżu a bohaterskie wyczyny żołnierzy wyklętych przypisane są fracuskiemu podziemiu. Wygrała zapewne komercja.
Osobiście drażni mnie w książce homoseksualny przyjaciel głównej bohaterki. Dlaczego dowiecie się podczas lektury...

Wiele wskazywało na bardzo dobrą lekturę. Niezła promocja, przyjemna okładka i wzbudzająca zainteresowanie historia. Początkowo książka broniła się sama. Łatwa w lekturze, dobrze skonstruowana budowa. Dwa wątki dzielące współczesność z wojennymi latami. Inni bohaterowie szukający równolegle tego samego obrazu w różnych czasach.
Książka ciekawa lecz nierówna. Widać, że...

Absolutnie przeciętna. Przez całą lekturę nie potrafiłem zrozumieć fenomenu tej książki i tak wysokich ocen czytelników. Wielkie rozczarowanie. Minusy za styl, spłycenie tematu,zupełnie nieciakwe wątki. Nie można odmówić jej tylko oryginalnej formy, i kilku uniwersalnych wartości na temat życia i ludzi. Tych dobrych i złych...

Absolutnie przeciętna. Przez całą lekturę nie potrafiłem zrozumieć fenomenu tej książki i tak wysokich ocen czytelników. Wielkie rozczarowanie. Minusy za styl, spłycenie tematu,zupełnie nieciakwe wątki. Nie można odmówić jej tylko oryginalnej formy, i kilku uniwersalnych wartości na temat życia i ludzi. Tych dobrych i złych...

Przyjemność czytania. Wielowątkowa, zaskakująca. Odrobinę słabsza od pierwszej części lecz i tak żal było się z nią roztawać. Warta polecenia.

Przyjemność czytania. Wielowątkowa, zaskakująca. Odrobinę słabsza od pierwszej części lecz i tak żal było się z nią roztawać. Warta polecenia.

Mam mieszane uczucia dotyczące tej lektury.Oryginalna i wciągająca historia napisana infantylnym piórem. Ciekawe framgemnty przeplatane z naiwnością. Raczej nie sięgnę po kontynuację...

Mam mieszane uczucia dotyczące tej lektury.Oryginalna i wciągająca historia napisana infantylnym piórem. Ciekawe framgemnty przeplatane z naiwnością. Raczej nie sięgnę po kontynuację...

Czekałem na nową książkę Harta bowiem lubię jego pisarski styl. Autentycznie czaruje słowem co w zasadzie nie zdarza się u innych współczesnych pisarzy thrillerów. Ostatnie dziecko jest świetnie napisaną powieścią. Historia zawiła, wciągająca, uciekająca od schematów i przetartych kryminalnych ścieżek. Swietny portret psychologiczny bohaterów. Wzruszający obraz rodziny dotkniętej dramatem i szlachetne poszukiwanie ukrytej prawdy.

Czekałem na nową książkę Harta bowiem lubię jego pisarski styl. Autentycznie czaruje słowem co w zasadzie nie zdarza się u innych współczesnych pisarzy thrillerów. Ostatnie dziecko jest świetnie napisaną powieścią. Historia zawiła, wciągająca, uciekająca od schematów i przetartych kryminalnych ścieżek. Swietny portret psychologiczny bohaterów. Wzruszający obraz rodziny...

Zdecydowanie jedna z najlepszych powieści tej pisarki. Dobry, ciekawy wątek. Mądra, przemyślana konstrukcja fabuły.Interesujące postacie, świetnie zarysowane portrety psychologiczne.

Zdecydowanie jedna z najlepszych powieści tej pisarki. Dobry, ciekawy wątek. Mądra, przemyślana konstrukcja fabuły.Interesujące postacie, świetnie zarysowane portrety psychologiczne.