Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A można 11/10? Przewspaniała. Powieść roku jak dla mnie.
Ile tu się dzieje. Aż się skrzy. Chciałbym jakiś serial.

A można 11/10? Przewspaniała. Powieść roku jak dla mnie.
Ile tu się dzieje. Aż się skrzy. Chciałbym jakiś serial.

Jak można napisać powieść o takich trudnych i rozdzierających serce sprawach, pisząc jak w książce o Mikołajku? Można. I w tym kryje się sekret powieści Rienta. Strasznie smutne…

Jak można napisać powieść o takich trudnych i rozdzierających serce sprawach, pisząc jak w książce o Mikołajku? Można. I w tym kryje się sekret powieści Rienta. Strasznie smutne…

Historia ludzi, którzy nie mogą korzystać z ziemi, z jej plonów, bo ktoś inny postanowił ze będzie miał jej jak najwiecej. O kapitalizmie i jego skutkach.
Wstrząsająca. A najbardziej dlatego, że wciąż jest aktualna. Lektura obowiązkowa.

Historia ludzi, którzy nie mogą korzystać z ziemi, z jej plonów, bo ktoś inny postanowił ze będzie miał jej jak najwiecej. O kapitalizmie i jego skutkach.
Wstrząsająca. A najbardziej dlatego, że wciąż jest aktualna. Lektura obowiązkowa.

Dom Zły w Meksyku. Szalona jazda, od której nie można się oderwać, mimo trudnego stylu narracji. W pewnym momencie zaczynasz po prostu lecieć z autorką w kierunku nieuchronnego końca. Straszna opowieść o tym co się dzieje, kiedy zło jest realne i jest tuż obok. Bardzo warto.

Dom Zły w Meksyku. Szalona jazda, od której nie można się oderwać, mimo trudnego stylu narracji. W pewnym momencie zaczynasz po prostu lecieć z autorką w kierunku nieuchronnego końca. Straszna opowieść o tym co się dzieje, kiedy zło jest realne i jest tuż obok. Bardzo warto.

Taka mała książka, a potrafi tak potargać. Długo będę trawił, jakie myśli towarzyszyły mi podczas czytania. Absolutnie warto.

Taka mała książka, a potrafi tak potargać. Długo będę trawił, jakie myśli towarzyszyły mi podczas czytania. Absolutnie warto.

Poczucie beznadziei, smutku, straconego pokolenia jest potworne. Powieść szczególnie aktualna w obliczu wojny w Ukrainie. Niczego się nie uczymy. Najbardziej dojmujący jest fakt, że tak szybko po zakończeniu tej strasznej wojny przyszła kolejna, jeszcze gorsza.

Poczucie beznadziei, smutku, straconego pokolenia jest potworne. Powieść szczególnie aktualna w obliczu wojny w Ukrainie. Niczego się nie uczymy. Najbardziej dojmujący jest fakt, że tak szybko po zakończeniu tej strasznej wojny przyszła kolejna, jeszcze gorsza.

To się nazywa kobieca literatura! Marta Dzido ląduje w ulubionych. Wspaniałe są te opowiadania. Żywe, prawdziwe. Wzruszające. Nie tylko kobietom polecam, bardzo warto. Bardzo.

To się nazywa kobieca literatura! Marta Dzido ląduje w ulubionych. Wspaniałe są te opowiadania. Żywe, prawdziwe. Wzruszające. Nie tylko kobietom polecam, bardzo warto. Bardzo.

Petarda, którą czytasz w 30-40 minut. Mimo wszystko kompletnie nieoczekiwany sposób podania. I chociaż o tym wszystkim wiesz, to kondensacja potworności w takiej krótkiej książce jest porażająca. Mustread.

Petarda, którą czytasz w 30-40 minut. Mimo wszystko kompletnie nieoczekiwany sposób podania. I chociaż o tym wszystkim wiesz, to kondensacja potworności w takiej krótkiej książce jest porażająca. Mustread.

Doskonała powieść antywojenna, ale nie tylko. Świetny język, świetny pomysł, wiele rzeczy opartych na faktach. Polecam.

Doskonała powieść antywojenna, ale nie tylko. Świetny język, świetny pomysł, wiele rzeczy opartych na faktach. Polecam.

Absolutny mus!

Absolutny mus!

Ta powieść jest doskonała na każdym poziomie. Aktualna i poruszająca te naprawdę palące problemy współczesnego świata, a jednocześnie opowiadająca o ojcach i synach, matkach i synach, rodzicach i dzieciach. I o tym, jacy jesteśmy. Gorzkie, smutne choć momentami zabawne. Polecam bardzo mocno.

Ta powieść jest doskonała na każdym poziomie. Aktualna i poruszająca te naprawdę palące problemy współczesnego świata, a jednocześnie opowiadająca o ojcach i synach, matkach i synach, rodzicach i dzieciach. I o tym, jacy jesteśmy. Gorzkie, smutne choć momentami zabawne. Polecam bardzo mocno.

Ciężko przeczytać tę książkę na jeden raz. Ogrom cierpienia dzieci, kobiet rdzennych mieszkańców Kanady jest porażający. Kościół razem z ówczesnymi władzami zesłali tym ludziom piekło, trwające pokolenia. Te same mechanizmy, tyle że tu w niespotykanej skali. Wzruszająca, poruszająca. I absolutny mus.

Ciężko przeczytać tę książkę na jeden raz. Ogrom cierpienia dzieci, kobiet rdzennych mieszkańców Kanady jest porażający. Kościół razem z ówczesnymi władzami zesłali tym ludziom piekło, trwające pokolenia. Te same mechanizmy, tyle że tu w niespotykanej skali. Wzruszająca, poruszająca. I absolutny mus.

Oszałamiająca. Polecam gorąco.

Oszałamiająca. Polecam gorąco.

To jest trudna w odbiorze książka. Brutalna, językowo i opisowo. Autor celowo dokonuje takiego zabiegu, w innym wypadku moglibyśmy pozostać obojętni na zło. A to zło dzieje się, teraz, w tej chwili na całym świecie. Jest taki moment, swoiste interludium, kiedy autor mówi bezpośrednio do nas. Rozumie, że może już dość mamy tej brutalności. I wtedy zaczynamy rozumieć, że odwracamy oczy, tak samo jak odwracamy oczy od nienawiści która nas otacza. Gdzie człowiek potrafi czynić najgorsze zło. Ta książka zostanie ze mną na długo.

To jest trudna w odbiorze książka. Brutalna, językowo i opisowo. Autor celowo dokonuje takiego zabiegu, w innym wypadku moglibyśmy pozostać obojętni na zło. A to zło dzieje się, teraz, w tej chwili na całym świecie. Jest taki moment, swoiste interludium, kiedy autor mówi bezpośrednio do nas. Rozumie, że może już dość mamy tej brutalności. I wtedy zaczynamy rozumieć, że...

Może nie tak doskonała jak Legenda o samobojstwie, ale i tak świetna. Zbyt krótka.

Może nie tak doskonała jak Legenda o samobojstwie, ale i tak świetna. Zbyt krótka.

Tak się pisze książki! Wciągająca, nie pozostawia obojęntym. Doskonałe.

Tak się pisze książki! Wciągająca, nie pozostawia obojęntym. Doskonałe.

Opowieść o zarazie. Zarazie, która była wynikiem miłości. Kilkanaście tysięcy młodych mężczyzn umarło tylko w Chicago w ciągu kilku lat na przełomie lat '80 i '90. AIDS, które początkowo nazywało się GRID, bo nikt nie myślał, że osoby hetero mogą chorować.
To opowieść o miłości w czasach zarazy i o tych, którzy zostali. O ich traumach.
Przepiękna.

Opowieść o zarazie. Zarazie, która była wynikiem miłości. Kilkanaście tysięcy młodych mężczyzn umarło tylko w Chicago w ciągu kilku lat na przełomie lat '80 i '90. AIDS, które początkowo nazywało się GRID, bo nikt nie myślał, że osoby hetero mogą chorować.
To opowieść o miłości w czasach zarazy i o tych, którzy zostali. O ich traumach.
Przepiękna.

Sztos! Tak się pisze opowiadania.

Sztos! Tak się pisze opowiadania.