Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są takie książki, które w niezwykły sposób dotykają. Które trafiają dokładnie w punkt, poruszają struny duszy, które wyrażają nasze myśli i przekazują je światu, chociaż nasze wargi nadal są nieruchome. Na południe od granicy, na zachód od słońca jest właśnie taką książką dla mnie. Dużo myśli pływa mi po głowie po lekturze, a o to chyba chodzi. Murakami nie zawodzi.

Są takie książki, które w niezwykły sposób dotykają. Które trafiają dokładnie w punkt, poruszają struny duszy, które wyrażają nasze myśli i przekazują je światu, chociaż nasze wargi nadal są nieruchome. Na południe od granicy, na zachód od słońca jest właśnie taką książką dla mnie. Dużo myśli pływa mi po głowie po lekturze, a o to chyba chodzi. Murakami nie zawodzi.

Bardzo się zawiodłam. Cień Wiatru mnie zachwycił, to jedna z moich ulubionych książek. Więzień Nieba zdaje się nie mieć z poprzednią książką nic wspólnego. Akcja opiera się na jednej opowieści. Wątki poboczne są krókie, ic nie wnoszą do fabuły. Fermin był moją ulubioną postacią przde wszystkim ze względu na swoją mądrość, w Cieniu Wiatru znaleźć można wiele jego inspirujących wypwiedzi ( o ile można tak powiedzieć o fikcyjnej postaci z książki), których próżno szukać w Więźniu Nieba. Brakowało mi tajemnicy, wszystko zostało podane na tacy. Nie poczułam tej charakterystycznej atmosfery Barcelony. Ogólnie wydaje mi się to zwyczajnie słabe i mdłe ( chociaż przykro mi to mówić)

Bardzo się zawiodłam. Cień Wiatru mnie zachwycił, to jedna z moich ulubionych książek. Więzień Nieba zdaje się nie mieć z poprzednią książką nic wspólnego. Akcja opiera się na jednej opowieści. Wątki poboczne są krókie, ic nie wnoszą do fabuły. Fermin był moją ulubioną postacią przde wszystkim ze względu na swoją mądrość, w Cieniu Wiatru znaleźć można wiele jego...

stanowczo jedna z moich ulubionych książek. Podbiła serce delikatnością opowięsci o pierwszej miłości i nutką tajemniczości. Trudno przewidzieć co się wydarzy a każda strona wciąga bardziej niż poprzednia.

stanowczo jedna z moich ulubionych książek. Podbiła serce delikatnością opowięsci o pierwszej miłości i nutką tajemniczości. Trudno przewidzieć co się wydarzy a każda strona wciąga bardziej niż poprzednia.

charakterystyczny styl Coelho. Daje chwilowy zastrzyk zapału do wszystkiego.

charakterystyczny styl Coelho. Daje chwilowy zastrzyk zapału do wszystkiego.

Ta książka daje takiego kopa. Człowiek czyta i nagle zdaje sobie sprawę, że życie może się skończyć w każdej chwili , nawet kiedy masz 13 lat i tyle lat przed sobą. Dodatkowo przychodzi taka refleksja 'co potem'.

Ta książka daje takiego kopa. Człowiek czyta i nagle zdaje sobie sprawę, że życie może się skończyć w każdej chwili , nawet kiedy masz 13 lat i tyle lat przed sobą. Dodatkowo przychodzi taka refleksja 'co potem'.

Mały Książę- książka, którą powinien znać każdy. Uwrażliwia każde pokolenie.

Mały Książę- książka, którą powinien znać każdy. Uwrażliwia każde pokolenie.

Z reguły nie przepadam za kryminałami. Ale ten jest inny. Wciągnie każdego

Z reguły nie przepadam za kryminałami. Ale ten jest inny. Wciągnie każdego

Nie podejmuje się oceny też książki. Romansidło. Ale ma coś w sobie. Zapewne nie jest arcydziełem literatury, ale ja mam osobisty sentyment. Ciepła, poruszająca historia a do tego napisana z humorem. Momentami płakałam ze śmiechu ( w przerwach kiedy robiłam to ze wzruszenia).

Nie podejmuje się oceny też książki. Romansidło. Ale ma coś w sobie. Zapewne nie jest arcydziełem literatury, ale ja mam osobisty sentyment. Ciepła, poruszająca historia a do tego napisana z humorem. Momentami płakałam ze śmiechu ( w przerwach kiedy robiłam to ze wzruszenia).

leży na półce już półtora roku. Było kilka podejść jednak pierwszych 10 stron nie było w stanie zachęcić mnie na tyle, żeby przeczytać resztę.

leży na półce już półtora roku. Było kilka podejść jednak pierwszych 10 stron nie było w stanie zachęcić mnie na tyle, żeby przeczytać resztę.

ze wszystkich książek Olgi Tokarczuk ta podobała mi się najmniej. Nie oznacza to, że jest zła.

ze wszystkich książek Olgi Tokarczuk ta podobała mi się najmniej. Nie oznacza to, że jest zła.

Wojciechowi Cejrowskiemu nie można odmówić jednego- talentu do snucia opowieści. Mnie zachwycają one za każdym razem kiedy dzięki jego książkom przenoszę się na drugi koniec świata.

Wojciechowi Cejrowskiemu nie można odmówić jednego- talentu do snucia opowieści. Mnie zachwycają one za każdym razem kiedy dzięki jego książkom przenoszę się na drugi koniec świata.

Klasyka. Książka, która zachwyca kunsztem języka. Bohatewrowie zbudowani po mistrzowsku są pełni emocji , niejednoznaczni. Realia dwudziestowiecznej Rosji to kolejny powód do tego, żeby ta pozycja posiadała honorowe miejsce na półce.

Klasyka. Książka, która zachwyca kunsztem języka. Bohatewrowie zbudowani po mistrzowsku są pełni emocji , niejednoznaczni. Realia dwudziestowiecznej Rosji to kolejny powód do tego, żeby ta pozycja posiadała honorowe miejsce na półce.