Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lektura bywa czasem męcząca, jak to przystało na książkę naukową, ale ciekawy jest jej temat i teza, którą autor stawia. Nie byłem wcześniej świadomy tego, że Platon postulował wykorzystanie religii jako naczelnej siły oddziaływania na obywateli państwa, niezależnie od tego czy sam dane wierzenia popierał. Intrygującą jest też spostrzeżenie, że poglądy Platona na temat ustroju państwa, łączyły ze sobą pierwiastek konserwatywny (hierarchia, niezmienność) i ludowy (odwoływanie się do religii).

Lektura bywa czasem męcząca, jak to przystało na książkę naukową, ale ciekawy jest jej temat i teza, którą autor stawia. Nie byłem wcześniej świadomy tego, że Platon postulował wykorzystanie religii jako naczelnej siły oddziaływania na obywateli państwa, niezależnie od tego czy sam dane wierzenia popierał. Intrygującą jest też spostrzeżenie, że poglądy Platona na temat...

Twierdzenia autora są podzielane (chociaż w różnym zakresie) przez innych dziennikarzy, także nie sądzę, żeby to była "shuria" na marginesie, jaką Sumliński uskuteczniał później, kiedy zdecydowanie wypadł z głównego nurtu. Nie miałem możliwości zapoznać się z sensownymi kontr-argumentami osób, które wierzą w wersję morderstwa, znaną z tak zwanego procesu toruńskiego, stąd też książki z tej serii mnie przekonują. Nie podobał mi się jedynie momentami niepotrzebny patos i suspens rodem z powieści sensacyjnych, o plagiatowanie których Sumliński był zresztą oskarżany.

Twierdzenia autora są podzielane (chociaż w różnym zakresie) przez innych dziennikarzy, także nie sądzę, żeby to była "shuria" na marginesie, jaką Sumliński uskuteczniał później, kiedy zdecydowanie wypadł z głównego nurtu. Nie miałem możliwości zapoznać się z sensownymi kontr-argumentami osób, które wierzą w wersję morderstwa, znaną z tak zwanego procesu toruńskiego, stąd...

Z trzydziestoletniej perspektywy - ciekawe wywiady, momentami bardzo przekonujące. Tematyką wykraczają poza "Nocną zmianę"

Z trzydziestoletniej perspektywy - ciekawe wywiady, momentami bardzo przekonujące. Tematyką wykraczają poza "Nocną zmianę"

Przepiękna książka! Niestety, nie dla wszystkich. Poetycki i naturalistyczny język Żeromskiego bywa czasem (i dla mnie) nużący, lecz takie rozdziały, jak "Przyjdź" czyta się naprawdę wspaniale. Trzeba jednak odpowiednio się przygotować, podchodząc do czytania tej lektury. Mieć wiedzę o modernizmie, naturalizmie. W przeciwnym wypadku możemy lekkomyślnie ocenić tę książkę na 1.

Przepiękna książka! Niestety, nie dla wszystkich. Poetycki i naturalistyczny język Żeromskiego bywa czasem (i dla mnie) nużący, lecz takie rozdziały, jak "Przyjdź" czyta się naprawdę wspaniale. Trzeba jednak odpowiednio się przygotować, podchodząc do czytania tej lektury. Mieć wiedzę o modernizmie, naturalizmie. W przeciwnym wypadku możemy lekkomyślnie ocenić tę książkę na 1.

Ciekawa, aczkolwiek krótka historia. Mamy tutaj typowego bohatera romantycznego (Machnicki), motyw ruin, natury i alegorię upadku Polski w ruinach zamku.

Ciekawa, aczkolwiek krótka historia. Mamy tutaj typowego bohatera romantycznego (Machnicki), motyw ruin, natury i alegorię upadku Polski w ruinach zamku.

Mocno aktualne - co mnie bardzo zaskoczyło.

Mocno aktualne - co mnie bardzo zaskoczyło.

Komedia w molierowskim stylu! Szkoda tylko, że jej polityczne przesłanie jest nieaktualne. Jednak utwór krytykuje także zacofanie i ślepe podążanie za modą.

Komedia w molierowskim stylu! Szkoda tylko, że jej polityczne przesłanie jest nieaktualne. Jednak utwór krytykuje także zacofanie i ślepe podążanie za modą.

Poruszająca opowieść o społeczeństwie francuskim XIX wieku.

Poruszająca opowieść o społeczeństwie francuskim XIX wieku.

Mroczna, brutalna, inteligentna.

Mroczna, brutalna, inteligentna.

Ciekawa powiastka polecona przez moją polonistkę. Barwny, ciekawy styl sprawił, że nie czuło się "filozoficzności".

Ciekawa powiastka polecona przez moją polonistkę. Barwny, ciekawy styl sprawił, że nie czuło się "filozoficzności".

Trwoga... arcydzieło literatury tak nisko i płytko oceniane przez domorosłych "recenzentów"...

Trwoga... arcydzieło literatury tak nisko i płytko oceniane przez domorosłych "recenzentów"...

Tak niska ocena to ocena człowieka współczesnego, dla którego ten utwór jest martwy i bez przypisów - niezrozumiały. Jan Kochanowski, typowy pisarz renesansowy, naśladuje formę i treść tragedii antycznej - jest tu tematyka mitologiczna, podział na epizody. W aneksie dołączonym do książki przeczytałem, że ten utwór, i tak trudny, znalazł mały oddźwięk w czasach współczesnych Kochanowskiemu.

Tak niska ocena to ocena człowieka współczesnego, dla którego ten utwór jest martwy i bez przypisów - niezrozumiały. Jan Kochanowski, typowy pisarz renesansowy, naśladuje formę i treść tragedii antycznej - jest tu tematyka mitologiczna, podział na epizody. W aneksie dołączonym do książki przeczytałem, że ten utwór, i tak trudny, znalazł mały oddźwięk w czasach współczesnych...

Realizm historyczny i szczegółowość są takie jak w Trylogii. Tu jednak autor pozwolił sobie na więcej fantazji. I dobrze, bo Quo Vadis czyta się lepiej niż nużące i niekończące się przygody np. Zagłoby czy Podbipięty.
A co w treści? Jak zwykle mamy wątek miłosny, a miłość ta jest pełna przeszkód. Mamy wątek historyczny, dotyczący prześladowań pierwszych chrześcijan i rządów Nerona.
Polecam więc tę książkę, jako największe dzieło Sienkiewicza.

Realizm historyczny i szczegółowość są takie jak w Trylogii. Tu jednak autor pozwolił sobie na więcej fantazji. I dobrze, bo Quo Vadis czyta się lepiej niż nużące i niekończące się przygody np. Zagłoby czy Podbipięty.
A co w treści? Jak zwykle mamy wątek miłosny, a miłość ta jest pełna przeszkód. Mamy wątek historyczny, dotyczący prześladowań pierwszych chrześcijan i rządów...

Wspaniała tragikomedia, uwielbiam takie utwory, podchodzę do nich z rezerwą by po chwili lektury dosłownie "wsiąknąć" w świat i bohaterów.

Wspaniała tragikomedia, uwielbiam takie utwory, podchodzę do nich z rezerwą by po chwili lektury dosłownie "wsiąknąć" w świat i bohaterów.

Ciekawa, acz mało znana powieść poetycka.

Ciekawa, acz mało znana powieść poetycka.

Język bardzo ogranicza lekturę - trzeba się zaopatrzyć w wydanie z przypisami. Sam poemat jest bardzo ciekawy, przedstawia mentalność społeczeństwa średniowiecznego. Tam śmierć była na porządku dziennym, i trzeba było się z nią oswoić. Postać Śmierci to sztandarowy przykład motywu danse macabre - jej brzydota, pląsy z kosą i odgrażanie się każdemu z pewnością pozwalały na oswojenie się z odejściem do innego świata ludzi tego okresu.

Język bardzo ogranicza lekturę - trzeba się zaopatrzyć w wydanie z przypisami. Sam poemat jest bardzo ciekawy, przedstawia mentalność społeczeństwa średniowiecznego. Tam śmierć była na porządku dziennym, i trzeba było się z nią oswoić. Postać Śmierci to sztandarowy przykład motywu danse macabre - jej brzydota, pląsy z kosą i odgrażanie się każdemu z pewnością pozwalały na...

Jedna z lepszych nowel Konopnickiej.

Jedna z lepszych nowel Konopnickiej.

Faust to arcydzieło, dramat o poszukiwaniu przez Fausta doskonałości. Poznał on już wszystkie nauki, jednak ciągle było mu mało, nie mógł osiągnąć w życiu szczęścia. Podpisał pakt z diabłem, który słono go kosztował.
Początki z tą lekturą nie są przystępne, gdyż pisana jest bardzo skomplikowanym, poetyckim językiem. Warto mieć wersję z opracowaniem albo przypisami - tylko tak zrozumiemy kontekst, aluzje.

Faust to arcydzieło, dramat o poszukiwaniu przez Fausta doskonałości. Poznał on już wszystkie nauki, jednak ciągle było mu mało, nie mógł osiągnąć w życiu szczęścia. Podpisał pakt z diabłem, który słono go kosztował.
Początki z tą lekturą nie są przystępne, gdyż pisana jest bardzo skomplikowanym, poetyckim językiem. Warto mieć wersję z opracowaniem albo przypisami - tylko...

Mickiewicz to polski liryk wszech czasów. Zaskakuje to, iż jego utwory nawet dzisiaj pozostają przystępne językowo. Może je czytać każdy. Konrad Wallenrod jest jednym z takich utworów. To historia typowo romantyczna, i takiż jest jej koniec. Wspaniale zarysowana jest atmosfera konfliktu krzyżacko - litewskiego, oraz samego Zakonu.

Mickiewicz to polski liryk wszech czasów. Zaskakuje to, iż jego utwory nawet dzisiaj pozostają przystępne językowo. Może je czytać każdy. Konrad Wallenrod jest jednym z takich utworów. To historia typowo romantyczna, i takiż jest jej koniec. Wspaniale zarysowana jest atmosfera konfliktu krzyżacko - litewskiego, oraz samego Zakonu.

Bardzo wciągająca farsa, duży ładunek groteskowego humoru. Szkoda, że jest mało znana szerszym czytelnikom (czy też publiczności). Aby ją dobrze zrozumieć, należy przeczytać przedmowę Boya. Słusznie zauważono, że jest to Makbet w krzywym zwierciadle. Zawiódł mnie niestety koniec.

Bardzo wciągająca farsa, duży ładunek groteskowego humoru. Szkoda, że jest mało znana szerszym czytelnikom (czy też publiczności). Aby ją dobrze zrozumieć, należy przeczytać przedmowę Boya. Słusznie zauważono, że jest to Makbet w krzywym zwierciadle. Zawiódł mnie niestety koniec.