Zaczęłam czytać serię po raz drugi z nudów i dla przypomnienia i.... już zapomniałam jak drugi tom był kiepski. Jeszcze jak wątek kitsune mogę jakoś znieść, choć nie należy do moich ulubionych, tak kwestia wszechmocnej Eleny to była tragedia. Jakieś cudowne skrzydełka mocy... Elena latająca nad łóżkiem z umysłem niemowlaka... to było dla mnie za wiele. Autorka aż za bardzo poleciała z wyobraźnią i tak jak samej postaci Eleny w książce nie lubiłam, tak w tym tomie była dla mnie beznadziejna. Rola Stefano w tym tomie też była w sumie żadna. Jedynie postać Damona jest świetna i głównie dla niego przebrnęłam przez ten tom, ale i postaci Bonnie, Meredith, czy Matta dawały radę. Z tego co kojarzę ten tom oraz ostatni (10) nie podobały mi się najbardziej z całej serii. W porównaniu do serialu książki się nie umywają (co rzadko się zdarza), ale tak jak pierwszy tom i parę następnych jest całkiem do rzeczy, tak tutaj po prostu nie wiedziałam momentami czy śmiać się, czy płakać.

Zaczęłam czytać serię po raz drugi z nudów i dla przypomnienia i.... już zapomniałam jak drugi tom był kiepski. Jeszcze jak wątek kitsune mogę jakoś znieść, choć nie należy do moich ulubionych, tak kwestia wszechmocnej Eleny to była tragedia. Jakieś cudowne skrzydełka mocy... Elena latająca nad łóżkiem z umysłem niemowlaka... to było dla mnie za wiele. Autorka aż za bardzo...