Cięzko mi się czytało, no ale dowiedziałem się sporo o samurajach, ich ówczesnym życiu i o honorze.

Cięzko mi się czytało, no ale dowiedziałem się sporo o samurajach, ich ówczesnym życiu i o honorze.

Każdy z fanów twórczości wybitnego reżysera Jima Jarmuscha poznał „HAGAKURE”, przy okazji zapoznania się z obrazem „GHOST DOG – Droga Samuraja”. Cytaty z „HAGAKURE” przedstawione są w tym filmie niemal jako „Biblia” BUSHIDO, stanowiąc wykładnię postępowania tytułowego bohatera.
Czym więc jest „HAGAKURE” ? „Zapiski ukryte pod liśćmi”, bo tak należy przetłumaczyć tytuł tej pracy, to traktat filozoficzny, ukazujący drogę do właściwego rozumienia samurajskiej etyki i zasad postępowania. Warto zaznaczyć, iż jakkolwiek „HAGAKURE” w swej treści często odwołuje się do chwały samurajskiego oręża, zostało napisane ok. roku 1710, a więc niemal 100 lat od czasu rozegrania większej bitwy na ziemiach Japonii. Mimo niewątpliwie propagandowego charakteru, „HAGAKURE” jest ciekawą pozycją, pełną opisów sytuacji ilustrujących rozumienie etycznych standardów klasy Samurajów, bogatą w cytaty i moralizatorskie podsumowania.

Każdy z fanów twórczości wybitnego reżysera Jima Jarmuscha poznał „HAGAKURE”, przy okazji zapoznania się z obrazem „GHOST DOG – Droga Samuraja”. Cytaty z „HAGAKURE” przedstawione są w tym filmie niemal jako „Biblia” BUSHIDO, stanowiąc wykładnię postępowania tytułowego bohatera.
Czym więc jest „HAGAKURE” ? „Zapiski ukryte pod liśćmi”, bo tak należy przetłumaczyć tytuł tej...

Do wszystkich zachwycających się tą książką - jest tam mniej więcej tyle prawdy o samurajach co w Westernach o dzikim zachodzie. Ta książka już od swojego powstania była romantyczna fantazją o minionym świecie który w takiej formie nigdy nie istniał, nie jest absolutnie dokładnym przekazem historycznym. Ponadto znamy ją teraz glownie dlatego ze była uzywana jako propaganda podczas lat 30 w Japonii - zeby głupi młodzi uwierzyli w honor i romantyczna walke z oddaniem życia za "Pana"/ojczyzne. Jak miałem 15 lat to zrobiło to na mnie wrażenie po seansie filmu Ghost Dog, ale majac 29 nie da sie patrzeć poważnie na te pozycje. To tylko troche starsza wersja "wojownika światła" Paulo Coelho xd

Do wszystkich zachwycających się tą książką - jest tam mniej więcej tyle prawdy o samurajach co w Westernach o dzikim zachodzie. Ta książka już od swojego powstania była romantyczna fantazją o minionym świecie który w takiej formie nigdy nie istniał, nie jest absolutnie dokładnym przekazem historycznym. Ponadto znamy ją teraz glownie dlatego ze była uzywana jako propaganda...

To książka dla wszystkich ciekawych świata i historii, a zwłaszcza dla fanów religioznawstwa i rozwoju osobistego. Dowiadujemy się tu historii (z tego co pamiętam) z kilku stuleci. Samurajowie gromadzą opowiadania o rodzie i swoich dokonaniach z niesamowitą pieczołowitością. W książce zawarty jest opis etapów uczenia się, co potwierdza, że byli oni poddawani nieustannemu treningowi. Umiejętności miały 'wchodzić w krew', tak aby mieć ciało jak i umysł w najwyższej gotowości. To społeczeństwo stawiało na inteligencje, co w połączeniu ze sztukami walki i władaniem mieczem powodowało w mężczyznach poczucie kompetencji i silne poczucie wartości. Ciągłe ryzyko zginięcia w walce podczas obrony swojego pana powodowało, że każda chwila musiała się liczyć. Samuraje jako trening mentalny rozważali gotowość do każdego rodzaju śmierci. Te zapisy jakie zgromadzone są w zbiorach Hagakure pokazują od kuchni czym kierowali się Samurajowie i jakie było ich życie codzienne. To jak traktowali koniec życia napawa zdumieniem, ciężko jest to opisać i każdy powinien sobie wyrobić własną opinie. Jeśli o mnie chodzi to trudno mi jest wyrazić jakiś pogląd. Czy seppuku miało jakąś ważną rolę, czy nie był to wyparty wstyd i poczucie winy, który spowodował takie reguły życia społecznego. Trudno powiedzieć. Czy podejście do śmierci pokazuje, że byli społeczeństwem nad wyraz uduchowionym? Jedyny wniosek jaki jestem w stanie wysnuć to, że w sytuacjach wymagających rozwijamy się najbardziej, a metodologie przeżywania tych sytuacji samurajowie opracowali doskonale.

To książka dla wszystkich ciekawych świata i historii, a zwłaszcza dla fanów religioznawstwa i rozwoju osobistego. Dowiadujemy się tu historii (z tego co pamiętam) z kilku stuleci. Samurajowie gromadzą opowiadania o rodzie i swoich dokonaniach z niesamowitą pieczołowitością. W książce zawarty jest opis etapów uczenia się, co potwierdza, że byli oni poddawani nieustannemu...

Myśli Tsunetomo Yamamoto spisane na początku XVIII wieku to świetne świadectwo minionego okresu Samurajów, które czytelnikowi pozwala na próbę wniknięcia w umysł tych niezachwianych wojowników prezentując ich świat wartości i podłoże podejmowanych decyzji. Świetna książka, warto przeczytać, sporo cennych rad wartych jest wprowadzenia do swojego życia. Poniżej cytaty odsłaniające część duszy Samuraja:
"...droga Samuraja zasadza się na śmierci. W sytuacji kryzysowej, kiedy możliwości przeżycia i śmierci są sobie równe, musi on bez wahania wybrać śmierć..."
"...każdy dzień należy zaczynać od spokojnej medytacji, rozmyślając o swojej ostatniej godzinie..."

Myśli Tsunetomo Yamamoto spisane na początku XVIII wieku to świetne świadectwo minionego okresu Samurajów, które czytelnikowi pozwala na próbę wniknięcia w umysł tych niezachwianych wojowników prezentując ich świat wartości i podłoże podejmowanych decyzji. Świetna książka, warto przeczytać, sporo cennych rad wartych jest wprowadzenia do swojego życia. Poniżej cytaty...

Bardzo ciekawa lektura. Nie miałem żadnej styczności z samurajami wcześniej. Tutaj mamy dzieło samuraja o jego życiu. Przybliża to trochę ich zasady i drogi postępowania. Jest to bardzo ciekawa pozycja, wymagająca czytania ze zrozumieniem.

Bardzo ciekawa lektura. Nie miałem żadnej styczności z samurajami wcześniej. Tutaj mamy dzieło samuraja o jego życiu. Przybliża to trochę ich zasady i drogi postępowania. Jest to bardzo ciekawa pozycja, wymagająca czytania ze zrozumieniem.

Książka o życiu samuraja napisana przez samego samuraja. Polecam przede wszystkim ludziom, którzy interesują się Japonią, sztukami walki, samurajami. Innych może znudzić, ponieważ książka ta nie posiada fabuły. Jest raczej starym zbiorem zasad samuraja. Niektóre z nich poparte są przykładami z ich życia codziennego. Nie można więc powiedzieć, że ma ona tylko wyraz moralizatorski, gdyż te krótkie historie są naprawdę ciekawe. Jednak sięgając po tą książkę trzeba mieć na uwadze, że została napisana na początku XVIII w.

Osobiście bardzo mi się podobała. Pokazuje jak ciężkie było życie w dawnej Japonii - nie tylko samurajów. Mam wrażenie, że wytłumaczyła mi też trochę mentalność współczesnych Japończyków.

Szczerze polecam - ale tylko tym naprawdę zainteresowanych tematem, bądź tym, których stare, średnio przystępne teksty nie zrażają.

Książka o życiu samuraja napisana przez samego samuraja. Polecam przede wszystkim ludziom, którzy interesują się Japonią, sztukami walki, samurajami. Innych może znudzić, ponieważ książka ta nie posiada fabuły. Jest raczej starym zbiorem zasad samuraja. Niektóre z nich poparte są przykładami z ich życia codziennego. Nie można więc powiedzieć, że ma ona tylko wyraz...

Ciężkie było życie samuraja, ale za to bardzo honorowe.

Ciężkie było życie samuraja, ale za to bardzo honorowe.

Bardzo ciekawie przedstawione podstawy filozofii japońskich wojowników, ciekawe historie, interesujące cytaty, wartościowe uwagi i porady. Generalnie bardzo pozytywna książka jednak pozostawia delikatne wrażenie niedosytu.

Bardzo ciekawie przedstawione podstawy filozofii japońskich wojowników, ciekawe historie, interesujące cytaty, wartościowe uwagi i porady. Generalnie bardzo pozytywna książka jednak pozostawia delikatne wrażenie niedosytu.