Ach, wspaniała książka :) Wróciłam do niej po bardzo wielu latach i może to właśnie na dobre mi wyszło. Pamiętam, że dostałam ją od taty kiedy byłam jakoś pod koniec podstawówki. Książka bardzo mnie oczarowała. Kto mógłby wymyśleć sobie za towarzystwo talie kart?! O i ta lupa! Jakże bardzo chciałam posiadać taki mały przedmiot wraz z bułeczkową książeczką. Jedno w tym wszystkim nie pasowało. Wtedy nie potrafiłam zrozumieć całego sensu tejże książki. Zgłębić tej tajemnicy.
To, aż dziwne, że akurat teraz w wieku lat 20 ( chociaz trudno nazwać to jakoś dojrzałym wiekiem) zabrałam sie ponownie do tej książki.
I muszę stwierdzić, że parę lekcji filozofii w liceum i ociupinę doświadczenia życiowego pomogło mi w pełni dostrzec piękno tej książki.
"Oto zrozumiałem nagle, że ludzie na Ziemi są równie nieświadomi jak karły na czarodziejskiej wyspie"
W tych paru słowach mieści się całe smutne piękno tej powieści. Dobrze, że chociaż autor jest świadomym Dżokerem :)

Gorąco polecam przeczytanie książki.

Ach, wspaniała książka :) Wróciłam do niej po bardzo wielu latach i może to właśnie na dobre mi wyszło. Pamiętam, że dostałam ją od taty kiedy byłam jakoś pod koniec podstawówki. Książka bardzo mnie oczarowała. Kto mógłby wymyśleć sobie za towarzystwo talie kart?! O i ta lupa! Jakże bardzo chciałam posiadać taki mały przedmiot wraz z bułeczkową książeczką. Jedno w tym...