Zwykle jestem głęboko przeciwna książkom "o wszystkim" w myśl zasady, że jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. A jednak jest w tej książeczce coś, co sprawia, że chociaż z zacięciem "do wszystkiego" nieźle się broni...
Książkę otwiera opis dziecięcej fascynacji zamieszczonym w gazecie zdjęciem ruin świątyni Angkor - fascynacji, która wywarła wpływ na całej jej życie i doprowadziła do podróży po niemal całej Azji Południowo-Wschodniej.
Nietypowo jak na dziennikarkę i reportażystkę, Monika Warneńska koncentruje się nie na ludziach i ich miastach, ale na miejscach związanych z przeszłością, zapomnianych, osnutych legendą i przywróconych światu w ostatnich dziesięcioleciach. Kolejne rozdziały opisują przede wszystkim tereny badań i wykopalisk archeologicznych w Kambodży, Birmy, Wietnamu, Laosu, Tajlandii i Nepalu. Najbardziej ucieszyło mnie jednak, że przedstawiają także historię tych miejsc i regionu - z oczywistych względów skrótowo i pobieżnie, ale na tyle dokładnie, żeby chociaż minimalnie zorientować się w historycznych zawiłościach powstających i upadających królestw. Historia starożytna przeplata się tu z historią jak najbardziej współczesną, plastyczne opisy azjatyckich zabytków sąsiadują ze szczegółami dotyczącymi realiów życia i podróżowania po tych tropikalnych krajach.

Gdyby literatura poświęcona Azji Południowo-Wschodniej była bogatsza, moja ocena tej książki nie byłaby aż tak wysoka i proszę nie spodziewać się po niej literackiego objawienia. Niełatwo jest jednak znaleźć dobre opracowania, więc książeczka Warneńskiej siłą rzeczy zyskuje. A gdyby było jeszcze kilka zdjęć...

Zwykle jestem głęboko przeciwna książkom "o wszystkim" w myśl zasady, że jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. A jednak jest w tej książeczce coś, co sprawia, że chociaż z zacięciem "do wszystkiego" nieźle się broni...
Książkę otwiera opis dziecięcej fascynacji zamieszczonym w gazecie zdjęciem ruin świątyni Angkor - fascynacji, która wywarła wpływ na całej jej...