Co jedynie mogę powiedzieć? Kto by się spodziewał, że w tej książce zawartych jest tyle... emocji. Przecież to tylko jakieś pięćset stron tekstu w okładce. Katsa podoba mi się jako osoba, tylko ze względu na to, że podoba się Po. Wiem, bez sensu. Po prostu uważam, że tak wspaniały człowiek (ohohohoh) nie może zakochać się w jakiejś podrzędnej dziewczynce, prawda? W końcu to książę [Tu wstaw jego prawdziwe imię i nazwisko oraz królestwo]. Końcówka totalnie mnie zawiodła. Spodziewałam się trochę innego hepi endu niż ten który był. Ten mój podoba mi się bardziej. (Chyba sobie dopiszę...) O ile dobrze się orientuje jest druga część. MUSZĘ ją przeczytać. Pomysł w różnokolorowymi oczami jest świetny. Naprawdę podziwiam autorkę. Już nie mogę się doczekać Dyskusyjnego Klubu Książki. Coś czuję, że łatwo mnie nie uciszą.

Opinia na blogu: http://papierowemiasta.blogspot.com/2013/06/001-wybrancy-kristin-cashore.html

Co jedynie mogę powiedzieć? Kto by się spodziewał, że w tej książce zawartych jest tyle... emocji. Przecież to tylko jakieś pięćset stron tekstu w okładce. Katsa podoba mi się jako osoba, tylko ze względu na to, że podoba się Po. Wiem, bez sensu. Po prostu uważam, że tak wspaniały człowiek (ohohohoh) nie może zakochać się w jakiejś podrzędnej dziewczynce, prawda? W końcu to...