Tym razem ksiądz Jan zaprasza nas na trochę inny spacer, bardziej wymagający i związany z decyzją, że wzbudzimy w swoim sercu pragnienie, że chcemy coś ze swoim życiem zrobić, zmienić je, naprawić, dokonać wewnętrznego katharsis, które nada mu nowego blasku i światła. Jest to spacer po najważniejszych wybranych fragmentach tekstów Jana Pawła II, Świętego papieża, nauczyciela wiary i wiernego przekaziciela ewangelii. Jak to często w naturze człowieka bywa, jest w nas bardzo wiele przekory. Słuchaliśmy Ojca Świętego, tłumnie uczestniczyliśmy w spotkaniach z nim, głęboko przeżywaliśmy każdą jego wizytę w kraju. Ale słowa jak wiatr z jednej strony mocno nas poruszały, a z drugiej strony bardzo szybko ginęły w codzienności. I z tego naszego słuchania nie zawsze wykuwane było mocne jak stal postanowienie, że wprowadzamy je w życie. A przecież jego słowa były tylko słowami samego Chrystusa, to On do nas przemawiał, to On nas wołał, to my mieliśmy zmieniać oblicze tej ziemi. Ale to trudna i wymagająca nauka, to wielkie zadanie, z którym nie zawsze potrafimy sobie właściwie poradzić. Bo miedzy teorią a praktyką jest często ogromna przepaść. Nie zawsze do pokonania. Być dziś chrześcijaninem to nie tylko zostać ochrzczonym, przyjąć komunię i bierzmowanie, i na tym zakończyć swój religijny wzrost i edukację. Być chrześcijaninem, to całe swoje życie powierzyć i zawierzyć Chrystusowi, czyli pójść za Nim. A droga za Nim wymaga od nas nie wybiórczej akceptacji tego, co nam odpowiada, ale przyjęcia wszystkiego, co wiąże się z Jego nauką. Nie jest tak, że to Kościół kogoś wyrzuca ze swoich struktur. Bardzo często wiele osób ma zarzut, głośno artykułowany, że nie mogą być w Kościele, bo Kościół ich nie akceptuje albo ich odrzuca, i oni nie chcą takiego Kościoła. Ale przecież Kościół nikogo nie zmusza to bycia w nim, to wolny i świadomy wybór, ale wybór, za którym idą określone konsekwencje. Nie wybieram sobie w doktrynie Kościoła tego, co mi odpowiada i tylko to przyjmuje, ale wszystko, bo tylko wtedy jestem jego prawdziwym członkiem, Dla wielu, jak pisze ksiądz Twardowski ważne jest tylko, by Kościół był piękny, by ładnie pachniał i słychać było anielskie granie. Ale to tylko jedna twarz Kościoła, ważna ale nie najważniejsza. Jeśli ktoś tylko to wybiera, a nie to, co jest jego istotą, czyli naukę, to nie może mówić, że jest chrześcijaninem. Papież pokazywał nam drogę, wskazywał, jak w dzisiejszych czasach jak najlepiej realizować drogę Chrystusa. Nie uciekał przed nakreśleniem wszelkich trudów i wymagań jakie na niej będą, ale nikt nie obiecywał że będzie łatwo. Ksiądz Twardowski wybrał najbardziej mocne i najbardziej ewangeliczne słowa papieża, te zakorzenione w Piśmie Świętym, te najbardziej głębokie, i dołączył do nich swoje refleksje ubrane w piękne słowa poezji. Taka wędrówka jest niesamowita, bo łączy w sobie cel jakim jest upowszechnienie słów papieża tłumaczącego nam ewangelię, z pięknym poetyckim światem jaki przybliża nam Autor, chcąc ze swoim przesłaniem trafić do pragnącego pogłębić swoją wiarę czytelnika.

Tym razem ksiądz Jan zaprasza nas na trochę inny spacer, bardziej wymagający i związany z decyzją, że wzbudzimy w swoim sercu pragnienie, że chcemy coś ze swoim życiem zrobić, zmienić je, naprawić, dokonać wewnętrznego katharsis, które nada mu nowego blasku i światła. Jest to spacer po najważniejszych wybranych fragmentach tekstów Jana Pawła II, Świętego papieża,...