Kiedy wziąłem klejnot do ręki i przyjrzałem mu się uważnie, nieco się zdziwiłem. W złocie osadzony był kryształ podobny do halitu. Wokół połyskiwało kilka mniejszych kamieni o niezwykłym blasku. Przypominały mi kryształy mocy. Całość była nie tylko piękna, ale… wydawała się znajoma. - Agenor miał takie coś na szyi! – szepnęła mi Alusia prosto w ucho. Aż podskoczyłem, tak mi zaświszczało w głowie. - Nie dmuchaj mi w ucho! – syknąłem. - Psst! – upomniał nas Skarbnik. – Nie pora na pogaduszki. Otrzymaliście niezwykły dar. To znak „Przyjaciół Wszystkich Krain”, który pomaga przekraczać granice światów! Nie mówcie o tym nikomu. Tylko kilka istot na świecie może pochwalić się takim skarbem! - Jak to… i my… my możemy tak po prostu go sobie mieć? – zamrugała oczkami Alusia. - Zasłużyliście na to. Zdobyliście kryształy jasnego promienia! Zaskarbiliście sobie przyjaźń Kryszałków, Agenora, Królowej Ba-Zal, ciepłolubków i lunaków… To dowód, że mogę wam zaufać.

Kiedy wziąłem klejnot do ręki i przyjrzałem mu się uważnie, nieco się zdziwiłem. W złocie osadzony był kryształ podobny do halitu. Wokół połyskiwało kilka mniejszych kamieni o niezwykłym blasku. Przypominały mi kryształy mocy. Całość była nie tylko piękna, ale… wydawała się znajoma. - Agenor miał takie coś na szyi! – szepnęła mi Alusia prosto w ucho. Aż podskoczyłem, tak mi zaś...